پنج‌شنبه اول مرداد، ساعت دو و نیم بعدازظهر، چند نفر لباس شخصی به همراه یک مامور نیروی انتظامی به منزل مسعود هاشم‌زاده مراجعه کردند. به گفته‌ی شاهدان عینی این افراد ابتدا تمامی پلاکاردهای تسلیت، پارچه‌های سیاه و نیز عکس‌های مسعود را از در و دیوار منزل و کوچه محل اقامت این خانواده پاره کردند. سپس برای آنچه از سوی آنان «ادای پاره‌ای توضیحات» خوانده شد پدر، مادر و برادران مسعود هاشم‌زاده را با خود بردند.

افراد خانواده هاشم‌زاده تا ساعت هشت و نیم همان شب مورد سوال و جواب قرار گرفتند و سپس از هریک از آنان تعهدنامه‌ای گرفته شد که سه مورد به طور مشخص در آن ذکر شده بود: شما نباید پرچم سیاه جلوی در بزنید، مراسم چهلم نباید داشته باشید و همین طور با رسانه‌های خارجی هم نباید هیچ مصاحبه‌ای انجام دهید.

در مورد برگزاری مراسم چهلم مسعود هاشم‌زاده یکی از بستگان این خانواده می‌گوید: « چون خانواده‌ی مسعود سوم و هفتم نگرفتند یعنی به آنها اجازه داده نشد که بگیرند، می‌خواستند یک مراسم چهلم برگزار کنند. ولی اینها آمدند زودتر اقدام کردند و گفتند شما نباید مراسم چهلم داشته باشید، برای این که ما به شما اطلاع می‌دهیم که شما چه کارهایی باید بکنید».

وی همچنین در مورد مصاحبه افراد خانواده مسعود با رسانه‌های خارج از کشور چنین می‌گوید: «خانواده مسعود یک‌ماه این قضیه را پنهان کردند. ولی برادرهای مسعود دچار عذاب وجدان شدند و به همین خاطر، تصمیم گرفتند شروع به فعالیت برای مسعود کنند. حدود ۱۰ روز بود که جلوی در پرچم زده بودند. کاری با آنها نداشتند اما همین که با رادیوهای خارجی مصاحبه کردند اینها آمدند. این را هم باید بگویم چون ما در ایران نه تریبون آزاد داریم، نه رسانه‌ای داریم، نه صدا و سیمایی داریم که اطلاع‌رسانی کنیم، خانواده‌ها مجبور می‌شوند که با رسانه‌های خارجی مصاحبه کنند».

اعضای خانواده هاشم‌زاده با سپردن شناسنامه‌ها و کارت‌های ملی‌شان به عنوان ضمانت، شامگاه پنج‌شنبه اول مرداد آزاد شدند.

نویسنده: میترا شجاعی

تحریریه: یلدا کیانی