خطر دو باره مجازات تعلیق در انتظار فوتبال ملی ایران؟
۱۴۰۰ آذر ۱۰, چهارشنبه
اساسنامه اصلاحشده فدراسیون فوتبال ایران پس از تائید آن توسط فیفا و دولت ایران، هنوز در مجلس شورای اسلامی تصویب نشده است. مهلتی که فیفا برای امر در نظر گرفته، به زودی به پایان میرسد.
تبلیغات
آیا فوتبال ملی ایران پس از تعلیق از سوی فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا، در سال ۲۰۰۶، دوباره توسط این نهاد مرکزی فوتبال جهان به حالت تعلیق در خواهد آمد؟ این پرسش در این روزها توجه محافل فوتبال ایران را به خود جلب کرده است.
فوتبال ملی ایران پس از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به علت دخالت دولت جمهوری اسلامی در امور فدراسیون فوتبال توسط فیفا با مجازات اعمال تعلیق، مواجه شد. در آن مقطع زمانی محمد علیآبادی، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی ایران، محمد دادکان، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران را برکنار کرده بود.
در سال گذشته در پی حکم فیفا، اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران توسط مسئولان این فدراسیون اصلاح و سپس توسط فیفا و دولت ایران تائید شد. این بار علت اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران باز هم موضوع دخالت دولت در امور فدراسیون بود.
در یکی از بندهای اساسنامه پیشین فدراسیون فوتبال ایران، حضور وزیر ورزش در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال و داشتن حق رأی از سوی او بود. این بند از دیدگاه فیفا به عنوان دخالت مستقیم دولت در اداره فدراسیون ارزیابی شده بود.
یک بند دیگر در اساسنامه سابق نیز فدراسیون فوتبال ایران به عنوان یک "نهاد عمومی غیردولتی" تعریف کرده بود. اما فیفا به خاطر وجود واژه "عمومی" در تعریف هویت فدراسیون فوتبال ایران، انتقاد و نگرانی خود را پیرامون "امکانپذیر بودن دخالت دولت" در امور فدراسیون به این خاطر ابراز کرد.
سرانجام در پی رایزنیهای فراوان، اساسنامه جدید برای فدراسیون فوتبال ایران نوشته شد که در آن حضور وزیر ورزش در مجمع فدراسیون، به حالت "افتخاری و بدون حق رأی" تعریف و تدوین شد.
تعریف هویت فدراسیون فوتبال ایران نیز از یک "نهاد عمومی غیردولتی" به یک "نهاد مستقل و غیردولتی" تغییر یافت. این اساسنامه جدید در سال گذشته سپس از سوی دولت وقت جمهوری اسلامی تصویب شد و توسط فیفا نیز مورد تائید قرار گرفت.
فیفا در پی آن، مهلت یک ساله را برای تائید نهایی این اساسنامه جدید توسط مجلس ایران، تعیین کرد. در حالی که این مهلت، سه ماه دیگر به پایان میرسد، مجلس ایران هنوز فرایند بررسی و تصویب اساسنامه جدید آغار نکرده است.
عدهای از نمایندگان مجلس معتقدند که عنوان "نهاد مستقل" برای فدراسیون فوتبال ایران ضرورتی ندارد. اما از سوی دیگر فیفا تأکید میکند فدراسیونهای وابسته به این نهاد بین المللی فوتبال، باید مستقل و بدون امکان هیچ گونه دخالت دولت در امور مدیریتی فدراسیون ملی باشند.
چنانچه مجلس شورای اسلامی اصلاحات صورتگرفته در اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال را تصویب نکند، فوتبال ایران در آستانه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
در حالی که تیم ملی فوتبال ایران در یکقدمی صعود به جام جهانی قرار گرفته است، در نهایت امکان تعلیق دوباره فدراسیون فوتبال ایران از سوی فیفا، وجود خواهد داشت.
لژیونرهای ایرانی در تاریخ بوندسلیگای آلمان
از زمان تأسیس بوندسلیگا تا کنون شمار زیادی از ملیپوشان ایرانی یا ایرانیتبار در لیگهای دسته اول و دوم آلمان فعالیت داشتهاند، از چهرههایی قدیمی چون حمید علیدوستی گرفته تا ستارگانی چون علی دایی و مهدی مهدویکیا.
عکس: picture-alliance/dpa
این گالری عکس مهمترین بازیکنان ایرانی و ایرانیتبار در تاریخ بوندسلیگا را دربرمیگیرد که در لیگهای دسته اول و دوم آلمان فعالیت داشتهاند. ترتیب عکسها الفبایی است. شمار بازیها و گلهایی که در ارتباط با هر بازیکن ذکر شدهاند، تنها بازیهای رسمی او در رقابتهای بوندسلیگا را شامل میشود و نه حضور او در رقابتهایی دیگر. تصویر: مهدویکیا، هاشمیان و خطیبی (از چپ) در پیراهن هامبورگ در سال ۱۹۹۹.
عکس: Getty Images/Bongarts/F. Peters
رضا احدی در کنار حمید علیدوستی از نخستین ملیپوشان ایرانی است که فصلی از فعالیت حرفهای خود را در آلمان گذاراندهاند. احدی که از بازیکنان پرسابقه تیم استقلال محسوب میشد، در سال ۱۹۸۶ به باشگاه روت وایس اسن پیوست. این تصویر نشاندهنده گلی است که او در پیراهن روت وایس اسن به ثمر رساند. احدی پس از بازگشت از آلمان بار دیگر در پیراهن استقلال به میدان رفت. او در سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۶) در سن ۵۳ سالگی درگذشت.
کریم باقری پس از فعالیت در تیمهای تراکتورسازی تبریز، کشاورز تهران و پرسپولیس در تابستان ۱۹۹۷ به همراه علی دایی به تیم آرمینیا بیلفلد پیوست. باقری با این تیم حضور در لیگهای دسته اول و دوم را تجربه کرد و در اولین فصل خود در پیراهن بیلفلد ۱۸ بار به میدان رفت. او در سال ۲۰۰۰ به همکاری خود با این تیم پایان داد و به ایران بازگشت.
مهدی پاشازاده، بازیکن سابق استقلال حضور چندان موفقی در لورکوزن نداشت و پس از مدتی کوتاه به صورت قرضی در خدمت تیم دسته دومی فورتونا کلن بود. او در بین سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ در بوندسلیگای ۱ و ۲ آلمان فعالیت داشت. او پس از آن به ایران بازگشت و بار دیگر به باشگاه پیشین خود، استقلال پیوست. پاشازاده در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ نیز در لیگ اتریش در باشگاههای مختلف توپ زد، از جمله در باشگاه راپید وین.
سرژیک تیموریان که برادر بزرگتر آندرانیک تیموریان، ملیپوش سابق ایران است، پس از فعالیتی طولانی در باشگاه استقلال در سال ۱۹۹۸ به باشگاه دسته دومی ماینتس پیوست و تا سال ۲۰۰۰ در خدمت این تیم بود، اما در مجموع بازیهای رسمی زیادی برای ماینتس انجام نداد.
احسان حاج صفی از آخرین لژیونرهای ایرانی در بوندسلیگای آلمان محسوب میشود. او در سال ۲۰۱۵ به خدمت باشگاه اف اس فاو فرانکفورت درآمد و یک فصل در لیگ دسته دوم فعالیت داشت. او پس از سقوط این تیم به لیگ دسته سوم، به همکاریاش با اف اس فاو فرانکفورت خاتمه داد و به باشگاه پیشین خود، سپاهان بازگشت.
رسول خطیبی در سال ۱۹۹۹ به همراه وحید هاشمیان و مهدی مهدویکیا به تیم هامبورگ پیوست، اما بر خلاف این دو بازیکنان نتوانست در بوندسلیگای آلمان ماندگار شود. او پس از یک فصل و انجام بازیهایی کم در پیراهن این تیم به ایران بازگشت تا به فعالیت حرفهای خود ادامه دهد.
دانیل داوری که پدرش ایرانی و مادرش لهستانیآلمانی است، در شهر گیسن در آلمان به دنیا آمده است. او در سال ۲۰۱۳ به همراه آینتراخت برانشوایگ به بوندسلیگا ۱ صعود کرد. داوری پس از یک سال تجربه در تیم گراسهوپر زوریخ در لیگ سوئیس به آلمان بازگشت. او پس از بازگشت از سوئیس در خدمت تیمهای دسته دومی آرمینیا بیلفلد و دویسبورگ بود و در حال حاضر دروازهبان تیم روت وایس اوبرهاوزن در لیگ منطقه غرب آلمان است.
علی دایی از ملیپوشان ایرانی است که حضوری چند ساله را در بوندسلیگای آلمان تجربه کردهاند. او در سال ۱۹۹۷ به همراه کریم باقری راهی بوندسلیگا شد و پس از یک سال فعالیت در پیراهن آرمینیا بیلفلد به تیم صاحبنام بایرن مونیخ پیوست. ایستگاه بعدی او در بوندسلیگا تیم هرتا برلین است که دایی در سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ در خدمت آن بود. کسب قهرمانی بوندسلیگا با بایرن مونیخ در سال ۱۹۹۹ از افتخارات بزرگ دایی است.
سیروس دینمحمدی
سیروس دینمحمدی، ملیپوش سابق ایران در سال ۱۹۹۹ از تیم استقلال به تیم دسته دومی ماینتس پیوست. او در یک فصل در خدمت این باشگاه بود و مجموعا ۳۲ بار در پیراهن این تیم به میدان رفت؛ ۲۸ بار در رقابتهای بوندسلیگا و ۴ بار نیز در چارچوب پیکارهای جام حذفی آلمان. او در سال ۲۰۰۰ بوندسلیگا را ترک گفت و به باشگاه پیشین خود استقلال بازگشت.
اشکان دژاگه متولد تهران و بزرگشده برلین است. دژاگه که تجربه حضور در تیم ملی جوانان آلمان را دارد، در سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت که برای ایران به میدان رود. دژاگه به ویژه در بین سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ یکی از بازیکنان مهم تیم ولفسبورگ محسوب میشد. کسب عنوان قهرمانی بوندسلیگا در سال ۲۰۰۹ به همراه ولفسبورگ از افتخارات مهمی است که در کارنامه داژاگه به ثبت رسیده است.
فریدون زندی
فریدون زندی که پدرش ایرانی و مادرش آلمانی است، در شهر اِمدن در آلمان به دنیا آمده است. او در سال ۲۰۰۰ به تیم دسته اولی فرایبورگ پیوست و در سال ۲۰۰۲ پس از سقوط این تیم به لیگ دسته دوم تصمیم گرفت که همکاری با تیم دسته دومی لوبک را تجربه کند. زندی در بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در خدمت تیم دسته اولی کایزرزلاترن بود و به ویژه در نخستین فصلاش با این تیم یکی از مهرههای مهم محسوب میشد.
امیر شاپورزاده متولد تهران و بزرگشده در آلمان است. او با تیمهای هانزا روستوک و اف اس فاو فرانکفورت حضور در لیگهای دسته اول و دوم آلمان را تجربه کرده است.
خداداد عزیزی در کنار علی دایی و کریم باقری از ملیپوشان ایرانی بود که در سال ۱۹۹۷ راهی آلمان شد. او در بین سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۰ بازیهای متعددی در پیراهن تیم اف ث کلن انجام داد و یکی از چهرههای محبوب این تیم محسوب میشد. او در سال ۱۹۹۸ علیرغم سقوط اف ث کلن به لیگ دسته دوم به این تیم وفادار ماند و تواست به همراه کلن بار دیگر به بوندسلیگای ۱ صعود کند.
حمید علیدوستی نیز مانند رضا احدی از نخستین لژیونرهای ایرانی در لیگ فوتبال آلمان محسوب میشود. او در بین سالهای ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ در خدمت تیم دسته دومی اف اس فاو زالمرور بود. علیدوستی پیش از آمدن به آلمان سالهای زیادی در خدمت باشگاه هما بود.
علی کریمی حضور در بوندسلیگا را در دو دوره مختلف تجربه کرد. او در بین سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ در خدمت باشگاه صاحبنام بایرن مونیخ بود. کسب عنوان قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی آلمان در سال ۲۰۰۶ از افتخاراتی است که در کارنامه کریمی به ثبت رسیده است. او در سال ۲۰۱۱ نیز دوباره راهی بوندسلیگای شد و برای چند ماه در خدمت باشگاه دسته اولی شالکه بود. کریمی در سال ۲۰۱۱ با شالکه قهرمان جام حذفی آلمان شد.
مهدی مهدویکیا، ملیپوش ایران از چهرههای پردوام در بوندسلیگای آلمان محسوب میشود. مهمترین ایستگاه او در بوندسلیگا تیم هامبورگ بود که نزدیک به هشت سال مهدویکیا را در خدمت خود داشت. او در سال ۲۰۰۳ حتی به عنوان محبوبترین بازیکن هامبورگ انتخاب شد. مهدویکیا در سال ۲۰۰۷ از هامبورگ به تیم آینتراخت فرانکفورت پیوست و در سال ۲۰۱۰ آلمان را ترک گفت تا در ایران به فعالیت حرفهای خود ادامه دهد.
علیرضا منصوریان در سال ۲۰۰۰ به تیم دسته دومی اف ث سن پاولی ملحق شد. او در سال ۲۰۰۱ به همراه این تیم موفق شد به بوندسلیگای ۱ صعود کند.
علی موسوی پس از بازی در تیمهای پاس تهران و استقلال در سال ۱۹۹۹ راهی آلمان شد و در لیگ دسته دوم آلمان ۲۴ بازی برای فورتونا کلن انجام داد. او سپس به خدمت تیم دسته اولی بایر لورکوزن درآمد، اما نتوانست انتظارات را برآورده کند و در سال ۲۰۰۰ به ایران بازگشت تا به فعالیت حرفهای خود ادامه دهد.
محرم نویدکیا
محرم نویدکیا که از ستارگان باشگاه سپاهان محسوب میشد، در سال ۲۰۰۴ به باشگاه بوخوم پیوست. او با این تیم حضور در بوندسلیگای ۱ و ۲ را تجربه کرد. نویدکیا پس از انجام بازیهایی موفق دچار مصدومیت شد و این مسئله سبب شد که او نتواند در درازمدت به جایگاهی پایدار دست یابد. او در سال ۲۰۰۶ به ایران بازگشت و دوباره به خدمت باشگاه سپاهان درآمد.
وحید هاشمیان نیز در کنار مهدی مهدویکیا از ستارگان پردوام ایرانی در بوندسلیگای آلمان به شمار میرود. او حضور در تیمهای گوناگونی را تجربه کرده است. درخشش او در تیم بوخوم سبب شد که باشگاه صاحبنام بایرن مونیخ او را در سال ۲۰۰۴ به خدمت خود درآورد. کسب قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی آلمان در سال ۲۰۰۵ از جمله افتخاراتی است که در کارنامه هاشمیان به ثبت رسیده است.
داریوش یزدانی
داریوش یزدانی تنها مدتی کوتاه در سال ۱۹۹۸ در خدمت باشگاه بایرلورکوزن بود، اما نتوانست جایی برای خود در این تیم باز کند. یزدانی در بازیهای دوستانه به میدان رفت، اما هیچ دیداری رسمی در بوندسلیگا برای لورکوزن انجام نداد. او در سال ۱۹۹۹ به ایران بازگشت و به تیم استقلال پیوست.