دادگاه صدام حسين
۱۳۸۴ بهمن ۲۴, دوشنبه�اند كه از طرف دادگاه براى حضور در اين جلسات مجبور شدهاند.
دادستان دادگاه صدام حسين اميد فراوان داشت كه از اظهارات احمد حسين السامرهاى و حسن العبيدى، مداركى مبنى بر دستور شكنجه و قتل عام مردم غيرنظامى از طرف صدام حسين به دست آورد.
گفتنى ست كه احمد حسين السامرهاى، از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۱ و از سال ۱۹۹۵ تا سال ۲۰۰۳ رئيس دفتر رياست جمهورى عراق بوده است. دادستان دادگاه صدام مدركى ارائه كرده كه بر مبناى آن السامرهاى در سال ۱۹۸۴ به عنوان رئيس دفتر رياست جمهورى عراق، ورقه اى را امضا كرده كه متواى متن آن چنين بوده: صدام حسين موافقت خود را با اعدام زندانيان دوجيل اعلام كرده است.
احمد حسين السامرهای، كه قبل از جلسات دادگاه گفته بود، من به عنوان شاهد مناسب نيستم، به هنگام سوال از او در دادگاه اظهار داشت: من اين حوادث را به ياد ندارم.
العبيدى نيز در مورد سوالات دادگاه در اين مورد خاص پاسخى به دادگاه نداد و فقط جر و بحثى را با دادستان آغاز كرد در مورد حضور او به عنوان شاهد. اين بحث سبب تفريح صدام گشت و در دادگاه به اين جر و بحث با صداى بلند مىخنديد. رئيس دادگاه ، رئوف عبدالرحمان، با تعطيل جلسه دادگاه، اعلام كرد كه بررسى پرونده صدام حسين پنجشنبه آينده ادامه خواهد يافت.
گفتنى ست كه وكلاى مدافع صدام حسين، شركت در جلسات دادگاه را تحريم كرده و اعلام داشتهاند، تا زمانى كه رئوف عبدالرحمان، رئيس دادگاه است، در جلسات دادگاه شركت نخواهند كرد. رئيس دادگاه اما تقاضاى صدام حسين را كه خواستار بررسى و راى غيابىست نپذيرفته، برايش وكيل مدافعى از طرف دادگاه تعيين كرده و حضور او را در جلسات دادگاه ضرورى دانسته است.
وكلاى مدافع صدام حسين، رئوف عبدالرحمان را متهم مىكنند كه او با صدام دشمنى دارد، زيرا در ابتداى دهه هفتاد به خاطر اقدامات ضد مملكتى به صورت غيابى به حبس ابد محكوم شده بود. در آن زمان گرچه صدام حسين هنوز رئيس جمهور نشده بود، اما به عنوان يكى از مهمترين شخصيتها در حزب بعث عراق مورد توجه بود.