جلسه دفاع عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری و از بنیان‌گذاران کانون مدافعان حقوق بشر ایران، روز شنبه (۱۰ دی / ۳۱ دسامبر) از ساعت ۱۰ تا ۱۱ و نیم صبح در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با حضور بیش از ۱۰ وکیل مدافع و قاضی پیرعباسی تشکیل شد.

در این مدت از سوی وکلای عبدالفتاح سلطانی و خود وی ایراداتی مطرح گردید که باعث موکول شدن جلسه دفاع به آینده شد. عبدالفتاح سلطانی در جلسه دادگاه گفت که تاکنون اجازه نیافته پرونده و کیفرخواست خود را ببیند. وی از قاضی دادگاه درخواست کرد، جلسه دفاع اصلی از وی به زمانی موکول شود که پرونده را خوانده باشد. قاضی پیرعباسی با درخواست عبدالفتاح سلطانی موافقت کرد.

عبدالفتاح سلطانی از تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۹۰ در زندان اوین به سر می‌برد. اساس اتهامات علیه وی، شرکت در تاسیس "کانون مدافعان حقوق بشر ایران"، دریافت جایزه حقوق بشر شهر نورنبرگ آلمان و مصاحبه با رسانه‌ها درباره وضعیت موکلانش است.

معصومه دهقان که در جلسه دفاع روز شنبه در دادگاه انقلاب شرکت داشت، در گفت‌وگو با دویچه وله وضعیت روحی همسرش عبدالفتاح سلطانی را خوب توصیف کرد. وی گفت: «اما آقای سلطانی به لحاظ جسمی لاغر شده بود».

خانم دهقان گفت، عبدالفتاح سلطانی پس از بازداشت، چهار روز را در انفرادی به سر برده و سپس به بند ۲۰۹ انتقال یافته است. وی افزود، در این مدت خانواده تنها یک بار پس از ده روز موفق به دیدار با وی در دادسرا شده و پس از آن هر ۱۵ روز یک بار او را در کابین و از پشت شیشه دیده است. خانم دهقان گفت، از قاضی پیرعباسی درخواست کرده است که به وضعیت ملاقات خانواده با آقای سلطانی بهبود به وجود آورد.

عبدالفتاح سلطانی از وکلای برجسته ایران است که همراه با شیرین عبادی، محمد سیف‌زاده، محمدعلی دادخواه و محمد شریف کانون مدافعان حقوق بشر ایران را در سال ۱۳۸۱ بنیان نهاد. وی همچنین وکیل مدافع بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی‌ چون اکبر گنجی، زهرا کاظمی، زهرا بنی‌یعقوب، هاله اسفندیاری، تنی چند از فعالان ملی مذهبی و اعضای سندیکای شرکت واحد بوده است.

دریافت جایزه حقوق بشر به مثابه جرم

یکی از اتهاماتی که علیه عبدالفتاح سلطانی زده شده، دریافت جایزه دوسالانه حقوق بشر شهر نورنبرگ آلمان است. شهر نورنبرگ جایزه حقوق بشر سال ۱۳۸۷ خود را به سلطانی داد و دلیل آن را دفاع این حقوقدان ایرانی از اصول اولیه حقوق بشر در سرزمین‌اش، با وجود مخاطرات امنیتی‌ای که جانش را تهدید می‌کند، اعلام کرد.

جایزه نورنبرگ در حالی به سلطانی داده می‌شد که او پس از تحمل دو ماه حبس تازه از زندان آزاد شده بود و جنبش اعتراضی مردم در خیابان‌های ایران در جریان بود.

اما عبدالفتاح سلطانی اجازه خروج از کشور را برای شرکت در مراسم اعطای جایزه نیافت. به جای او همسرش، معصومه دهقان، جایزه را که یک لوح تقدیر بود، دریافت کرد. همزمان با گسترش اعمال فشار بر وکلای دادگستری‌‌ای که بخصوص دفاع از پرونده‌های سیاسی و مدنی را بر عهده می‌گیرند، خانم دهقان نیز در ۱۴ تیرماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و به او در ارتباط با دریافت جایزه نورنبرگ اتهام "تبلیغ علیه نظام" زده شد.

عبدالفتاح سلطانی در طول فعالیت‌های حقوقی و حقوق بشری خود و پیش از ۱۹ شهریور دوبار در زندان بوده و ماه‌های طولانی از مدت حبس خود را در انفرادی گذرانده است. مائده سلطانی، دختر عبدالفتاح سلطانی، در مورد بازداشت اخیر پدرش گفته است: «ماموران به دنبال مدارکی از کانون مدافعان حقوق بشر بودند.»

در پی بازداشت عبدالفتاح سلطانی، سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری چون "عفو بین‌الملل" خواهان آزادی سریع وی شدند. فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر درباره بازداشت وی نوشت، این اقدام «به قصد تنبیه فعالیت‌های صلح‌آمیز و حقوق بشری» فعالان حقوق بشر صورت می گیرد.

در آلمان رئيس کمیسیون حقوق بشر مجلس آلمان، تام کونیگز، طی نامه‌ای دستگیری سلطانی را نمونه دیگری از نقض حقوق بشر در ایران خواند و از دولت ایران خواست، این وکیل دادگستری را هر چه زودتر آزاد کند.

همچنین میشاییل فریزر، نماینده مجلس آلمان، طی نامه‌ای از گیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، درخواست کرد، از تلاشی که برای آزادی عبدالفتاح سلطانی از زندان می‌شود حمایت کند.

KG/BB