درخواست جهانی برای آزادی ابراهیم یزدی و سایر زندانیان سیاسی
۱۳۸۹ بهمن ۵, سه‌شنبه
۱۳۲ نویسنده، متفکر و استاد دانشگاه از سراسر جهان خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط ابراهیم یزدی، رهبر نهضت آزادی ایران شدند. این چهره‌های جهانی با ارسال نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای از وی خواستند که ابراهیم یزدی و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران را آزاد کند.
در این نامه خطاب به رهبر جمهوری اسلامی آمده است که تنها جرم زندانیان سیاسی «اعتراض صلح‌آمیز در برابر سیاست‌های دولت شما بوده است.» استادان و روشنفکران جهان گوشزد می‌کنند که بازداشت و تجاوز به حقوق زندانیان سیاسی «غیرقابل توجیه اصول و روابط پذیرفته شده بین‌المللی» بوده و «قطعاَ بی‌حرمتی به همه ادیانی است که اساس اصول عدالت، رعایت قوانین و شفقت هستند.»
امضا‌کنندگان نامه ضمن بر شمردن فعالیت‌های سیاسی و تصدی پست وزارت امورخارجه از سوی ابراهیم یزدی در کابینه مهدی بازرگان تاکید می‌کنند که وی همیشه به اعدام‌های خودسرانه در دوران پس از انقلاب اعتراض داشته است.
از میان امضا‌کنندگان می‌توان به چهره‌هایی همچون ریچارد فالک، نوام چامسکی، یورگن هابرماس، چارلز تیلور، اسلاوی ژیژک، هیلاری پوتنام، جان اسپوزیتو، ارنستو لاکلو و سیلا بن‌حبیب اشاره کرد.
ابراهیم یزدی «مظهر اعتدال»
نویسندگان نامه فعالیت‌های سیاسی دکتر یزدی را همیشه مسالمت‌جویانه خوانده و وی را «مظهر اعتدال» در درون ایران دانسته‌‌اند. درباره دستگیری ابراهیم یزدی در این نامه آمده است: «دکتر یزدی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۹ سه بار در ایران دستگیر شد. دستگیری اخیر ایشان در تاریخ اول اکتبر ۲۰۱۰ (۹ مهر ماه ۱۳۸۹) در حالی صورت گرفت، که او برای انجام مراسم نماز در منزل شخصی یکی از دوستان در شهر اصفهان شرکت کرده بود.»
به گفته خانواده دکتر یزدی حال جسمانی وی وخیم بوده و حبس‌های طولانی قوای جسمی وی را به شدت کاهش داده است. وی از عارضه قلبی و سرطان پروستات رنج می‌برد. تاکنون درخواست تمامی چهره‌های ملی و بین‌المللی برای آزادی دکتر یزدی بی‌نتیجه بوده است. بر طبق آخرین گزارش‌ها ابراهیم یزدی از زندان اوین خارج شده و در یک خانه امن در منطقه نظامی- امنیتی نگهداری می‌شود.
در پایان نامه‌ی استادان علوم انسانی و نویسندگان سرشناس جهان آمده است، «احتراما از شما تقاضا داریم دستور آزادی ابراهیم یزدی و کلیه زندانیانی که اعتراض‌شان خشونت‌آمیز نبوده است از جمله نسرین ستوده، محمد نوری زاد، مصطفی تاجزاده، عبدالله مومنی، مجید توکلی، فرید طاهری، عماد بهاور، بهاره هدایت ، جعفر پناهی، لیلا توسلی، مهدیه گلرو، محسن میردامادی، فیض الله عرب سرخی، عمادالدین باقی، منصور اسانلو ، عیسی سحرخیز، مسعود باستانی، احمد زیدآبادی، هدی صابر، نازنین خسروانی ، محسن صفایی فراهانی، ریحانه طباطبایی، ساجده کیانوش راد، محسن امین زاده ، عبدالله رمضان زاده، فرزانه رستمی، محمودیان مهدی، بهمن احمدی امویی را صادر کنید.»
نامه صراحتاَ عنوان می‌کند که انسداد گفتمان ملی و اصلاحات سبب آن خواهد شد که فعالیت‌های متعارف سیاسی مردم از مجرای مسالمت‌آمیز خارج شده و سرانجام «روش‌های خشونت‌آمیز اجتناب‌ناپذیر خواهند بود.»
این نامه از سوی ریچارد فالک، استاد بازنشسته قوانین بین‌المللی و گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد تنظیم شده و پس از امضای استادان و نویسندگان پرآوازه‌ی جهان برای آیت‌الله خامنه‌ای ارسال شده است. رونوشت‌هایی از این نامه نیز به هاشمی رفسنجانی، صادق لاریجانی، احمدی‌نژاد، علی لاریجانی و محمد خزاعی نماینده ایران در سازمان ملل متحد فرستاده شده است.
SI/FW