ماريا شِل هنرمند بزرگ جهان در سن ۷۹ سالگى با زندگى وداع گفت. حال بايد براى هنرپيشه اى كه سال ها بر پرده ى سينما دل بينندگان وهوادارانش را به درد آورد، گريست.

ماريا شِل در وين به دنيا آمد. پدرش يك نويسنده ى سوئيسى و مادرش هنرپشه اى اتريشى بود. بعد از جنگ جهانى دوم هيچ هنرپيشه اى در عرصه ى زبان آلمانى نتوانست اين گونه چشمان بينندگان خود را اشگ آلود سازد. بينندگان صداقت او را قبول داشتند و او توانست خود را با استادى تمام در دل بينندگانش جاى مى داد.

سال هاى پايانى زندگى ماريا شل اما همراه با افسردگى و تنهايى گذشت. او در اين سال ها به مرگ مى انديشيد و روزى كه سرانجام با اين جهان فانى وداع گويد. تنها يار اين ستاره ى جاودانه ى سينما در سال هاى واپسين ِ عمرش، كاست‌هاى ويدئويى بودند كه او از سال هاى جوانى اش داشت و او را در اوج قدرت و شهرت و زيبايى بر پرده هاى سينماى جهان نشان مى دادند.

ماكسيميليان شل، برادر كارگردان و روشنفكر ماريا شل، كه خالق آثارى چون ”قاضى و جلادش” نوشته ى فريدريش دورنمات است، در سال ۲۰۰۲ ميلادى از زندگى خواهرش فيلمى ساخت با نام ” خواهرم ماريا”. در اين فيلم با زندگى هنرى زنى آشنا مى شويم كه در سال هاى پس از جنگ جهانى دوم به اوج شهرت مى رسد و با بردن جايزه فستيوال سينمايى كان در سال ۱۹۵۶ ميلادي، آوازه ى هنرش از اروپا مى گذرد، به هاليود مى رود و در آنجا در كنار هنرمندان بزرگى چون گارى كوپر، يول براينر و گلن فورد، پرده سينماهاى بزرگ دنيا را تسخير مى كند و خالق فيلم هايى جاودانه مى گردد چون ”برادران كارامازوف”.

ماريا شل دو بار ازدواج مى كند و صاحب دو فرزند مى گردد. با طلاق از شوهر دوم در سال ۱۹۸۸ ميلادى ديگر دست از ازدواج برمى دارد و در تنهايى به سر مى برد. در سال هاى آخر زندگي، ديگر از ثروت گذشته اش اثرى نيست و افسردگى و بيمارى هاى ديگر، اين ستاره زيباى فيلم هاى پس از جنگ جهانى دوم را به شدت مى آزارد. يادش گرامى باد.