پنجم دی ماه ۱۳۸۲ در شهر تاریخی بم زلزله‌ای اتفاق افتاد، که باعث مرگ هزاران نفر و خرابی‌های بسیار شد. چند ساعت پس از وقوع زلزله، همدردی بی نظیری در سراسر جهان اعلام شد و گروه‌ها و سازمان‌های زیادی در ایران و سایر کشورها برای کمک به زلزله‌زدگان اعلام آمادگی کردند. پنج سال پس از این فاجعه، آرام آرام زندگی عادی به شهر برمی‌گردد. گرچه روح‌ آسیب‌ دیده بازماندگان غیرقابل التیام است.

پروژه رابطه متقابل

دو سال بعد از زلزله بم و بازسازی نسبی شهر، مدرسه سفارت آلمان در تهران و مدرسه دخترانه شمس‌الدینی در شهر بم، در یک پروژه مشترک، سفرهایی را برای دانش آموزان دو مدرسه تدارک می‌بینند. یکی از برنامه‌های مشترکی که اخیراً صورت گرفت، کاشت هزار نهال گل در حیاط مدرسه شمس‌الدینی بم بود که یک هفته پیش از نوروز با نام "هزار گل در بم" توسط دانش‌آموزان دختر هر دو مدرسه انجام شد.

فاطمه قنبرزاده، مدیر مدرسه بم، در همین ارتباط می‌گوید: «تمام طول سال تحصیلی پروژه موفقیت‌آمیز کاشت گل، مقابل چشمان ماست و می‌توانیم از گروه دوستی ایران و آلمان یاد کنیم».

لوتار اوهلرت (Lothar Oehlert) مدیر مدرسه سفارت آلمان، در ارتباط با موفقیت‌آمیز بودن این پروژه توضیح می‌دهد: «وقتی که دانش‌آموزان ما با واقعیت‌های زندگی در بخش دیگری از ایران آشنا ‌شوند و کارهایی را از صمیم قلب و با دستان خود انجام ‌دهند، این کمک می کند که درک بهتری از هم داشته باشند و ارتباطات اجتماعی آنها گسترش یابد» .

هزار گل برای بم

خانم فاطمه شاهین- دورفلینگر (Fatima Chahin-Dörflinger) یکی از دست‌ اندرکاران پروژه "رابطه متقابل بم" ، در این باره می‌گوید: «مدت سه سال است که این پروژه در حال اجراست. ما با دانش‌آموزان دختر مدرسه سفارت، که از کشورهای مختلف هستند، از تهران به بم سفر می‌کنیم یا این‌که یک گروه از دانش‌آموزان دختر از بم به تهران می‌‌آیند. در طول دو روز دیدار، برنامه‌های مشترکی از قبیل آشپزی، کارهای هنری، خطاطی، دیدار از موزه، گردش در فضای باز و پارک‌های اطراف انجام می‌گیرد و مسلماً در این فاصله، در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های تهران و بم و همچنین آلمان و ایران گفت‌وگو می‌کنیم» .

وی در پاسخ به این پرسش که چرا فقط دانش آموزان دختر در این پروژه شرکت می‌کنند، توضیح می‌دهد: «مدرسه شمس‌الدینی در بم یک مدرسه دخترانه است، به این دلیل فقط دانش‌آموزان دختر سفارت در این برنامه‌ها شرکت می‌کنند. ما امیدواریم که بتوانیم کار مشابهی را برای دانش ‌آموزان پسر هم انجام دهیم» .

خانم شاهین- دورفلینگر معتقد است که هردو طرف از این برنامه‌ها با اشتیاق استقبال می‌کنند و می‌افزاید: «تقریباً تمام دانش‌آموزان کلاس‌های بالاتر مدرسه ما در این پروژه شرکت می‌کنند اما به دلیل مسائل مالی هر دفعه تنها یک گروه ۱۲ نفره از دانش‌آموزان بم می‌توانند به تهران بیایند» .

وی درباره‌‌‌‌‌‌ چگونگی استقبال از این پروژه می‌گوید: «در ایران از این پروژه خیلی خوب استقبال شد و در آلمان نیز تا جایی که این پروژه شناخته شده است، به خوبی پذیرفته می‌شود» .

برای اجرای این برنامه‌، مدرسه سفارت آلمان نیاز به ۲۰۰۰ یورو داشت. این مدرسه با اعلام دو شماره حساب بانکی، در تهران و کلن (آلمان) ، اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مردمی کرد. خانم شاهین-دورفلینگر در ارتباط با کمک‌های جمع‌آوری شده برای برنامه "هزار گل در بم" توضیح می‌دهد: «ما بیش از ۲۰۰۰ یورو جمع‌آوری و هزینه کردیم و برای ایده‌های بعدی از آن استفاده می‌کنیم» .

وی در ادامه می‌افزاید: «ما می‌خواهیم در کنار هم، آداب و رسوم مردم بم را بشناسیم و پروژه‌های حفظ محیط زیست را در آنجا به اجرا درآوریم. به علاوه تصمیم داریم در تهران با همکاری هم، پروژه موزه تاریخ ایران را انجام بدهیم و با یک پروژه‌ی سفارت انگلیس به نام "سرتاسر دنیا" همکاری کنیم.