دومین نامه کروبی به رفسنجانی: ما به کجا می‌رویم؟
۱۳۸۸ مهر ۶, دوشنبه
دومین نامه‌ی مهدی کروبی به هاشمی رفسنجانی روز دوشنبه ۶ مهر (۲۸ سپتامبر) منتشر شد. آقای کروبی در نامه‌ی نخست خود به رئیس مجلس خبرگان (۱۹ مرداد ۱۳۸۸) از وقایع تکان‌دهنده‌ای در بازداشتگاه‌ها خبر داد و نوشت، تعدادی از دختران و پسران بازداشت‌شده در حوادث پس از انتخابات مورد شکنجه جسمی و تجاوز و آزارهای جنسی قرار گرفته‌اند. این نامه بازتاب وسیعی در سطح جامعه و در خارج از ایران داشت. آقای کروبی در این نامه همچنین فاش ساخت که حجت‌الاسلام حسین طائب، فرمانده بسیج و از افراد نزدیک به دفتر آیت‌الله خامنه‌ای، در سناریوسازی برای پرده‌پوشی قتل یکی از قربانیان شکنجه و تجاوز در زندان‌ها، به‌طور مستقیم دست داشته است.
اکنون مهدی کروبی در دومین نامه‌ی خود به هاشمی رفسنجانی، از وی پرسیده است که چرا مجلس خبرگان به عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای کشور، اجلاس سالیانه برگزار کرد، اما در آن کوچکترین بحثی در باره‌ی شرایط بحرانی و خطیر کشور صورت نگرفت.
وظیفه‌ی خبرگان
کروبی در نامه‌ی خود به هاشمی رفسنجانی نوشت: «پرسش من از شما به عنوان رئیس این مجلس است که آیا این مجلس بر اساس وظیفه خود در این اجلاس عمل کرده است؟ آیا آن نطق‌های پیش از دستور و آن گزارش و بیانیه‌ای که صادر شد به واقع پاسخگوی پرسش‌ها و ابهامات جامعه امروز ایران بود؟»
[متن کامل دومین نامه‌ی مهدی کروبی به هاشمی رفسنجانی را می‌توانید از طریق لینک پائین صفحه بخوانید]
مجلس خبرگان اجلاس سالانه‌ی خود را هفته‌ی گذشته برگزار کرد. این اجلاس دو روز به‌طول انجامید و در پایان آن بیانیه‌ای صادر شد که در آن خبرگان حوادث پس از انتخابات ۲۲ خرداد را "فتنه" خواندند و از آیت‌الله خامنه‌ای و مواضع و اقدام‌های وی در مقابله با این "فتنه" تجلیل کردند.
مهدی کروبی در نامه‌ی خود نوشته است: «توقع آن بود که نمایندگان مردم در این مجلس نگاهی موشکافانه به آنچه روز انتخابات ۲۲ خرداد رخ داد و حوادث و بحران‌های قبل و پس از آن داشته باشند. گمان اما نمی‌کردم که در این اجلاس، خبرگان ملت، بحران مبتلا به کشور را "فتنه" بخوانند و چنین به امید پاک کردن صورت مساله، سر خویش را به زیر برف کنند.»
«آیا این همان هاشمی است؟»
کروبی در نامه‌ی از خود هاشمی رفسنجانی نیز انتقاد کرده است که چرا در اجلاس اخیر خبرگان سکوت اختیار کرد. کروبی خطاب به هاشمی نوشت: «می‌بینم که اجلاس خبرگان برگزار می‌شود و شما نه سخنی در انتقاد از شرایط حاکم بر کشور بر زبان می‌آورید و نه انتقادی را بنا به وظیفه خود منتقل می‌کنید و از همه عجیب‌تر در اختتامیه مجلسی بدین اهمیت در زمانه‌ای بدین حد خطیر غایب می‌شوید. از خود می‌پرسم آیا این همان اکبر هاشمی است با همان روحیه‌ای که قبل و بعد از انقلاب در او سراغ داشتیم؟»
مهدی کروبی در نامه‌ی خود به حملات رسانه‌های حکومتی علیه آیت‌الله دستغیب نیز اشاره کرده است. آقای دستغیب تنها عضو مجلس خبرگان بود که در سخنانش از شرایط ایجاد شده پس از انتخابات ۲۲ خرداد و بازداشت‌ها و سرکوب‌ها انتقاد کرد. اما انتقادهای وی با حملات تند رسانه‌های زیر نظر آیت‌الله خامنه‌ای مثل صدا و سیما و روزنامه‌ی کیهان مواجه شد.
کروبی خطاب به هاشمی نوشته است: «به راستی که ما به کجا می‌رویم؟ اگر قرار بر این است که در مجلس خبرگان هیچ خبره‌ای جز به تایید سخن نگوید آیا بهتر آن نیست که اجلاس سالانه‌ای هم برگزار نکند؟»
«خبرگان پاسخگوی رهبر شده»
مطابق اصل ۱۰۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان مسئول انتخاب و تعیین رهبری و نظارت برعملکرد او و نهادهای زیر نظر اوست. رهبر در برابر این مجلس پاسخگوست، اما ناظران می‌گویند این وظیفه در عمل معکوس شده و این مجلس خبرگان است که به رهبری پاسخگوست.
اکثریت اعضای کنونی مجلس خبرگان نمایندگان ولی فقیه در استان‌ها و یا امام‌‌جمعه‌های منصوب ولی فقیه در شهرهای کشورند و یا اگر جزو این دو گروه نباشند، صلاحیت‌شان توسط شورای نگهبان تایید شده که خود منتصب رهبری است. علاوه براین، آشنایان به امور ایران می‌گویند، اغلب روحانیونی که به عضویت مجلس خبرگان درآمده‌اند، از نظر مالی و معیشتی به شدت به حکومت و دستگاه ولایت فقیه وابسته هستند و جرئت انتقاد و یا ابراز نظر مستقل ندارند.