نمايشگاه نگاره‌های مدرن، از پنج تا هفت نوامبر ۲۰۲۱ (۱۴ـ۱۶ آبان ۱۴۰۰) با شركت ۱۶ نگارگر كه دو نفرشان ايرانی بودند، در شهر تروسدورف نزديك كلن آلمان برگزار شد.

امسال برای چندمین بار نگارگران سرشناسی از شهرهای پيرامون كلن آلمان در نمايشگاهی با عنوان "هنر تروسدورف" آثار تازه خود را به نمايش و عرضه گذاشتند.

در اين نمايشگاه كه با سخنان شهردار و تأكيد او بر اهميت برگزاری نمايشگاه‌های حضوری نسبت به مجازی آغاز شد، در كنار نگاره‌هايی با آبرنگ و رنگ روغن، كارهای نامتعارفی هم جلوه می‌كردند.

برای نمونه لِنا رايفِنهويزِر (lena reifenhaeuser) با چيدن گوش‌پاک‌كن و ميخ در كنار هم شكل‌های پيچيده‌ای پديد آورده بود كه به سختی می‌شد آنها را وصف كرد.

رايفِنهويزِر  می‌گوید نام اين مجموعه را "ساختارها" گذاشته است. ميخ و گوش‌پاک‌كن را طوری لعاب داده‌ام كه لمس يا ديدن آنها به بيننده حس ويژه‌ای می‌دهد. انگار كنيد از ويرانه‌های باستانی ديدن می‌كنيد".

مسعود سعدالدين، نگارگر سرشناس مقيم كلن در اثر"شستشو" زن و مردی را نشان می‌دهد كه پيراهنی را در يك تشت می‌شویند و در این باره می‌گوید: "معمولا يك نفر چيزی را می‌شوید. وقتی دو نفر را می‌بینیم كه اين كار را می‌کنند، يعنی اين یک شستشوی عادی نيست. شايد غسل است، تعميد است يا چيزی مانند اين. اما مهمتر فضای كار است كه ذهنيات را ديداری كرده است. من انسان امروزين را با نگرانی‌هايش می‌کشم.“

عنوان با بیننده

توموكو ساتو نقاش ژاپنی كه از سال ۲۰۱۶ در آلمان زندگی می‌کند، با رنگ روغن كار می‌کند. او می‌گوید كه عنوان آثارش را به بيننده واگذاشته است و ادامه داد: "در كارهای من سايه روشن می‌بینید. انگار بيننده پرده‌ای پيش رو دارد و از پشت آن شمایلی را می‌بیند. من با رنگ و فضا كار می‌کنم و گرفتن پيام يا معنا يا تصوير را به بيننده وامی‌گذارم".

عليرضا درويش نگارگر مطرح شهر كلن از جمله برجسته‌ترين اثر خود از مجموعه "كاغذ و خاطره" را به نمايش گذاشته بود. اين اثر كه چيده‌مان نامتعارفی از صدها اسكناس از سراسر جهان است كه سال‌ها در دستان هزاران انسان گشته و اكنون به مجموعه ماندگاری از خاطرات دور و نزديك ما تبديل شده‌اند، بيننده را به ياد گذشته و به فكر آينده می‌اندازد. درویش درباره این اثر می‌گوید: "درونمايه اين كار، پول نيست، كاغذ است. كاغذ بيش از دو هزار سال همراه ما بوده و انديشه‌ها و انگاره‌های ما را ثبت كرده و به آيندگان انتقال داده است. اكنون با جهان ديجيتالی اين پديده دارد كمرنگ و بلكه ناپديد می‌شود. من با اين مجموعه كار، می‌خواهم چشم‌ها و البته ذهن‌ها را متوجه اين ارزش تاريخی كنم".

يكی از بزرگترين تابلوهای نمايشگاه، اثر "آلگُي" (AlgÄu) كار گئورگ گارتس (Georg Gartz) نگارگر آلمانی ساكن تروسدورف بود. او اين نگاره آبرنگ را با الهام از منطقه سرسبز كوهستانی به همين نام در جنوب آلمان كشيده ولی بيننده مستقيما كوهستان و جنگل را نمی‌بيند بلكه شاهد رنگ‌هايی است كه می‌توانند آن منطقه را تداعی كنند.

گارتس در این باره می‌گوید: "يك نقاش درباری چينی سده پانزدهم به دستور سرورانش طبيعت را طوری نمی‌كشيده كه چهربندی و بافت آن را بشناساند بلكه به گونه‌ای تصوير می‌کرده كه به ايشان همان احساسی را بدهد كه اگر به آنجا می‌رفتند، می‌داشتند. الهام‌بخش كارهای من چنین نقاشی است".

بيشتر كارهايی كه در نمايشگاه "هنر تروسدورف" نشان داده شدند، با رويكردی غيرمستقيم به شكل واقعی پديده‌ها آفريده شده بودند. اين نمايشگاه قرار است هر سال در اين شهر برگزار شود.