دیلی تلگراف: در برمه، دوران حکومت ژنرالها میرود که به سر آید
۱۳۸۷ اردیبهشت ۲۳, دوشنبهاسرائیل و فلسطین
روزنامه سوئدی Dagnes Nyheter که در استکهلم انتشار مییابد، یکی از تفسیرهای امروز خود را به روند اوضاع در خاورمیانه و چشم انداز برقرار صلح در منطقه اختصاص داده و در آناز جمله مینویسد: «اسرائیل نمیتواند، شصتمین سالگرد تاسیساش را در صلح و آرامش جشن بگیرد. ناآرامیهای لبنان یکی از دلایل این امر است، اگر چه باید گفت که زندگی روزمره در خاورمیانه همواره این چنین ناآرام بوده است. اسرائیل از بدو تاسیساش به عنوان کشوری مستقل، همیشه ناگزیر بوده که با بحرانها و درگیریهای گوناگون دست و پنجه نرم کند و کنار بیاید. مفسر این روزنامه سوئدی در ادامه تفسیر خود به نقش آمریکا در منطقه اشاره میکند و خاطرنشان میسازد: «جرج دبلیو بوش، رییس جمهور آمریکا در تلاش است که دوره ریاستش در کاخ سفید را با موفقیتی در عرصه سیاست خارجی به پایان برد و برای این کار منطقه خاورمیانه را برگزیده است. واشنگتن بر این باور است که طرفین درگیری، یعنی اسرائیل و فلسطین میتوانند تا پایان سال جاری میلادی به توافق صلح دست یابند و برای تحقق این امر لازم است که فعالیتهای میانجیگرانه آمریکا نیز افزایش یابد. در سالهای گذشته، حضور کمرنگ آمریکا در منطقه برای حل بحران، یکی از بزرگترین مشکلات بود و این امر سبب شد که فرصتهای زیادی از دست برود. طبیعی است که میل به تقویت بیشتر فعالیتها وجود دارد، اما همینکه آمریکا بار دیگر ]در راه برقراری صلح[ در منطقه فعال شده است، جای خشنودی است.»
لبنان
روزنامه اسپانیایی La Vanguardia که در بارسلون منتشر میشود، در یکی از تفسرهای روز دوشنبه خود به بحران کنونی در لبنان پرداخته است. در تفسیر این روزنامه از جمله آمده است: «لبنان در این روزها بار دیگر یکی از بحرانهای متعدد خود را تجربه میکند. این بحران ناشی از خلائی سیاسی و سازمانی که بر این کشور حاکم است، ناشی میشود. بار دیگر شبح جنگ داخلی بر لبنان سایه افکنده است. بحران کنونی بیش از همه با مشاجره میان ایران و آمریکا در منطقه ارتباط دارد و لبنان به صحنهای برای "اجرای" این مشاجره بدل شده است. رهبران لبنان خود نمیتوانند اختلافاتشان را کنار بگذارند و بحران را رفع کنند و این امر سبب میشود که ایران و آمریکا تلاش خود برای تسلط بر اوضاع لبنان را تقویت بخشند و از این طریق نیز اعمال نفوذ بیشتری در منطقه داشته باشند.»
برمه
برمه همچنان خبرساز است.. روزنامه محافظهکار انگلیسی Daily Telegraph در تفسیری در مورد وضعیت در این کشور پس از گردباد فاجعهبار "نرگس" مینویسد: «در برمه ممکن است بیش از یک میلیون انسان جان خود را به دلیلی پوچ از دست بدهند و قربانی یکدندگی، بیگانهستیزی و حماقت ژنرالهای حاکم بشوند؛ ژنرالهایی که هیچگاه جنگی نکردهاند. دیکتاتورهای کره خاکی، از سردمداران زیمبابوه گرفته تا رهبران کره شمالی، خود را حامی و مدافع مردمی میدانند که در محاصره به سر میبرند. اما آن روی سکه این است که فروپاشی و سقوطی از این دست، کینهتوزی و ناتوانی دیکتاتورها را برملا میکند و ممکن است اتفاقاتی به دنبال داشته باشد که درنهایت به سقوط دیکتاتورها بیانجامد. رهبران برمه در پی بروز این فاجعه زیستمحیطی، دست به عملی زدند که همیشه مخالفانشان را را به انجام آن متهم میکردند: آنان بدون هیچ ملاحظهای مردم کشورشان را قربانی کردند تا بتوانند قدرت خود را حفظ کنند و از این رو باید گفت که دوران حکومت ژنرالها میرود که به سر آید.»
روزنامه آلمانی Sonntag-Express که در کلن انتشار مییابد نیز، تفسیری را به روند اوضاع در برمه اختصاص داده و ضمن اشاره به رفراندوم برگزار شده از سوی حکومت نظامی این کشور مینویسد: «این باورنکردنی است! ما شاهد آن هستیم که میلیونها قربانی این فاجعه طبیعی در برمه در تلاش زنده ماندن هستند و خونتای نظامی برمه چیزی واجبتر از آن نمیبیند که رفراندومی برای استحکام و حفظ قدرتش برگزار کند. در این راستا هم در تلویزیون دولتی برمه، تبلیغات شاد انتخاباتی پخش میشود. رژیم بار دیگر نقاب از چهره برداشته و صورت کریه خود را به نمایش گذاشته است. سرنوشت انسانها در برمه برای نظامیان این کشور اهمیتی ندارد و کمکهای پیشنهادی از سوی کشورهای دیگر نیز مورد بیاعتنایی و مخالفت قرار میگیرند. به جای آن، رهبران نظامی برمه مردم را به حال خود رها کردهاند. حال وقت آن رسیده که جامعه بینالملل فشارهای خود را افزایش دهد. آنچه ما در برمه شاهد آن هستیم، نوعی کشتار قومی است که از تحریمات دولت حاکم ناشی میشود و این جنایتی علیه بشریت است.»
و در پایان نگاهی میاندازیم به تفسیر روز انگلیسی Sunday Times که در آن از جمله آمده است: «برای رفع بحران برمه، هر چه زودتر دست به کار شد. در حالیکه سیاستمداران سرگرم بحثهای موشکافانه دیپلماتیک درباره کم و کیف برخورد با خونتای نظامی برمه هستند، فاجعه انسانی در این کشور میرود که وارد مرحله دوم شود و آن اینکه شمار قربانیانی که بر اثر گرسنگی و بیماریهای همهگیر جان خود را از دست خواهند داد، از شمار قربانیان خود گردباد فراتر خواهد رفت. جامعه بینالملل باید مانع آن شود که چنین چیزی روی دهد.»
رادیو دویچه وله