به گفته‌ی ریچارد لاسیک قاضی ارشد دادگاه ویژه سیرالئون در لاهه که روز پنج‌شنبه (۲۶ آوریل/ هفتم اردیبهشت) برگزار شد، چارلز تیلور به طور همه جانبه از شورشیان در سیرالئون حمایت کرده و موجب تحریک آنها به ارتکاب جرم شده است. افزون بر این، دادستان‌های این دادگاه اعلام کردند که او چهره‌ی اصلی در جنگ‌های داخلی در سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ در سیرالئون بوده و به شورشیان "جبهه متحد انقلابی" کمک رسانده است.

این شورشیان اندام‌های بدن مخالفان را با تبر قطع می‌کرده‌اند. در درگیری‌های داخلی در سیرالئون بیش از ۱۲۰ هزار نفر کشته شدند.

این اتهام که چارلز تیلور به عنوان فرمانده دستور مستقیم درگیری‌ها را صادر می‌کرده، در جریان محاکمه برای قضات دادگاه ثابت نشد.

حکم رئیس‌جمهور سابق لیبریا روز ۳۰ مه اعلام خواهد شد. چارلز تیلور در مجموع در یازده مورد از جمله قتل، تجاوز جنسی، برده‌کشی جنسی و استخدام اجباری کودکان سرباز متهم شناخته شد. نخستین جلسه محاکمه وی در ۴ ژوئن سال ۲۰۰۷ تشکیل شد که در جریان آن بیش از ۱۰۰ شاهد از جمله‌ چهره‌های مشهوری چون نلسون ماندلا حاضر شدند.

چارلز تیلور همواره اتهامات موجود در پرونده‌اش را رد می‌کرد و خود را قربانی "فتنه بین‌المللی دولت‌های قدرتمند" می‌دانست. او هم‌چنین مدعی بود که تلاش‌هایی را برای برقراری صلح و آتش بس در سیرالئون انجام داده است.

ناظران انتظار دارند که چارلز تیلور نسبت به حکم صادره تقاضای تجدید نظر کند. مجازات پیش‌بینی‌شده تنها پس از تأیید نهایی در دادگاه تجدید نظر به اجرا گذاشته خواهد شد. دولت بریتانیا پذیرفته که چارلز تیلور برای سپری کردن دوران محکومیت خود به یکی از زندان‌های این کشور منتقل شود.

چارلز تیلور در سال ۲۰۰۳ از لیبریا گریخت اما سه سال بعد در نیجریه دستگیر شد.

ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل با استقبال از محکومیت چارلز تیلور در دادگاه لاهه آن را هشداری برای حاکمان مستبدی خواند که چنین جنایاتی را انجام داده‌ یا قصد انجام آنها را دارند.

پس از "دادگاه نورنبرگ" در سال ۱۹۴۵، ،چارلز تیلور نخستین رئیس دولتی است که در برابر دادگاهی بین‌المللی به جنایت علیه بشریت محکوم می‌شود.