فابریس لوگری، رئیس آژانس مرزبانی اروپا (فرونتکس) در پی اتهامات مربوط به عقب راندن مهاجران در دریای مدیترانه استعفا کرد. سخنگوی وزارت کشور آلمان گفت، این کار امکان شروعی تازه را فراهم می‌کند.
فابریس لوژری، رئیس آژانس حفاظت از مرزهای بیرونی اتحادیه اروپا عکس: Virginia Mayo/AP Photo/picture alliance
تبلیغات
فابریس لوگری، رئیس آژانس مرزی اتحادیه اروپا؛ فرونتکس در پی شدت گرفتن اتهام‌های مربوط به نقض حقوق پناهجویان از سمت خود کناره‌گیری کرد.
شورای سرپرستی فرونتکس که شامل آلمان نیز می‌شود اعلام کرد که وظایف لوگری به طور موقت به آیجا کالناجا، معاونش واگذار شده است.
سخنگوی وزارت کشور آلمان با استقبال از استعفای لوگری گفت این کار امکان شروعی تازه را فراهم می‌کند.
لوگری ۵۴ ساله فرانسوی به دلیل گزارش‌های مرتبط با نقض حقوق بشر در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا تحت فشاری شدید قرار گرفته بود.
گفته می‌شود واحدهای فرونتکس نیز در این قضیه سهیم بوده‌اند. به طور مشخص گفته شده که در مواردی مهاجران به اجبار عقب رانده شده‌اند. عقب‌راندن هدفمند مهاجرانی که می‌خواهند از مرزهای خارجی وارد اتحادیه اروپا شوند یا اخراج مخفیانه آن‌ها با حقوق بین‌الملل منافات دارد.
از قرار معلوم بسیاری از این موارد مربوط به یونان و لهستان می‌شود.
هفته‌نامه اشپیگل آلمان و شبکه تحقیقاتی هلندی "لایت‌هاوس ریپورتس" گزارش داده بودند که فرونتکس در نقض حقوق بشر در مورد پناهجویان در دریای اژه نقش داشته است.
گفته شده که مرزبانان اروپایی در آنجا قایق‌های پناهجویان را متوقف ساخته و عقب راندن غیرقانونی آن‌ها را به مرزبانان یونانی واگذار کرده‌اند. ظاهرا لوگری ماه‌ها تلاش کرده تا این مسئله پنهان بماند.
سازمان امدادی "سی واچ" که نجات قایق‌های به خطرافتاده پناهجویان در دریای مدیترانه را بر عهده دارد استعفای رئیس فرونتکس را ناکافی خواند و گفت، این آژانس به صورت سازمان‌یافته حقوق بشر را نقض می‌کند و بنابراین باید منحل شود.
سخنگوی کمیسیون اتحادیه اروپا در بروکسل درخواست انحلال فرونتکس را رد کرده است. او می‌گوید این نهاد نقشی محوری در حمایت از حفاظت مرزهای بیرونی اروپا از سوی کشورهای عضو و "رعایت حقوق بنیادین" داشته، اما برای تحقق این هدف باید پایدار بماند و خوب عمل کند.
فابریس لوگری از سال ۲۰۱۵ در رأس آژانس حفاظت از مرزهای بیرونی اتحادیه اروپا قرار گرفته است. او اخیرا با اتهام وارده از سوی اداره مبارزه با تقلب اروپا (OLAF) مواجه شده که در گزارشی تا کنون منتشر نشده او را به نقض مقررات و "عدم وفاداری به اتحادیه اروپا" متهم کرده است.
این اداره در نظر دارد که به‌زودی نتایج تحقیقات بلندمدت خود در این پرونده را علنی کند.
فرونتکس در سال ۲۰۰۴ با گسترش اتحادیه اروپا به شرق راه‌اندازی شد. پس از تأسیس این آژانس نیز کشورهای عضو مانند قبل وظیفه حفاظت از مرزهای خود را بر عهده داشتند اما مدیریت مشترک مرزهای زمینی و دریایی اتحادیه اروپا بر عهده فرونتکس قرار گرفت.
به علاوه، فرونتکس در صورت نیاز وارد عمل شده و وظیفه حمایت مؤثر از حفاظت واحدهای ملی مرزبانی را نیز بر عهده می‌گیرد.
گالری تصویری از پناهجویانی راهی ناکجاآباد
سازمان ملل متحد شمار آوارگان در سراسر جهان را حدود ۸۲میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد کرده است. اکثر آن‌ها به‌اجبار خانه و کاشانه خود را رها کرده‌اند. جنگ، بلایای طبیعی و تغییرات آب و هوایی عوامل این گریز ناگزیر هستند.
عکس: KM Asad/dpa/picture alliance
نجات از دریا
پلیس غواص اسپانیا کودکی چندماهه را از دریا نجات می‌دهد. بعد از این که مراکش کنترل مرزی در منطقه سئوتای اسپانیا را قطع کرد بسیاری از این کشور دل به دریا زده و راهی اسپانیا شدند. این عکس نمادی است از بحران مهاجرت در سئوتا. منطقه خودمختار سئوتا در شمال آفریقا، هم‌مرز با مراکش و تحت حاکمیت اسپانیاست.
عکس: Guardia Civil/AP Photo/picture alliance
همه زندگی در یک چمدان
۴۰درصد از پناهجویان کودک هستند. یک‌میلیون و ۱۰۰هزار نفر از اقلیت روهینگیا به دلیل اعمال خشونت ارتش میانمار پا به فرار گذاشته و به بنگلادش گریخته‌اند. اردوگاه آوارگان "کوکس بازار" یکی از بزرگ‌ترین اردوگاه‌های جهان است. به گفته سازمان "دهکده‌های کودکان اس‌اواس"، خشونت، قاچاق انسان و مواد مخدر، کارگری کودکان و کودک‌همسری در حال افزایش است.
عکس: DANISH SIDDIQUI/REUTERS
نبود چشم‌انداز
دریای مدیترانه از خطرناک‌ترین راه‌های جهان برای فرار است. بسیاری از آفریقایی‌هایی که می‌خواستند خود را از طریق این دریا به اروپا برسانند شکست خورده و سر از لیبی درآوردند. آن‌ها در لیبی برای ادامه حیات می‌جنگند. آن‌ها برای بقای خود مجبورند تن به هر کاری بدهند. جوانانی که در تصویر می‌بینیم در طرابلس منتظر پیشنهادی برای کارند.
عکس: MAHMUD TURKIA/AFP via Getty Images
بحران جدید پناهجویی
جنگ داخلی در منطقه تیگرای اتیوپی تازه‌ترین بحران پناهجویی را به‌وجود آورده است. ۹۰درصد از جمعیت این منطقه اینک به کمک‌های انسان‌دوستانه وابسته است. یک‌میلیون و ۶۰۰هزار نفر، از جمله ۷۲۰هزار کودک به سودان فرار کرده‌اند. آن‌ها در اردوگاه‌های موقت به آینده‌ای نامعلوم چشم دوخته‌اند.
عکس: BAZ RATNER/REUTERS
خانواده‌ای رهسپار ناکجاآباد
جزایر یونان مراکز اولیه پذیرش پناهجویان در این کشور است. پناهجویان افغانستان و سوریه تلاش می‌کنند ابتدا وارد ترکیه شده و بعد خود را به یونان برسانند. بسیاری از آن‌ها تا پیش از آتش‌سوزی در اردوگاه موریا در جزیره لسبوس اقامت داشتند. این خانواده مجبور شد به همین دلیل از لسبوس راهی آتن شود و بعد از آن معلوم نیست به کجا خواهد رفت. اتحادیه اروپا مدتهاست بیهوده در پی رویکردی مشترک در سیاست پناهجویی است.
عکس: picture-alliance/dpa/Y. Karahalis
هستی دشوار
این کودکان افغان که ساکن اردوگاهی در پاکستان‌اند از داشتن مدرسه محروم‌اند. این اردوگاه از زمان مداخله نظامی شوروی سابق در افغانستان در سال ۱۹۷۹ تا به‌حال پابرجاست. پناهجویان این اردوگاه زندگی دشواری دارند و از آب آشامیدنی و سکونت‌گاه مناسب برخوردار نیستند.
عکس: Muhammed Semih Ugurlu/AA/picture alliance
نقش سازمان‌های امدادی
بسیاری از خانواده‌های ونزوئلایی از کشور خود ناامید شده و راهی کلمبیا می‌شوند. آن‌ها در آنجا از کمک سازمان صلیب سرخ برخوردار می‌شوند. این سازمان در مدرسه‌ای در "آرائوکیتا" اردوگاهی موقت بنا کرده و در آنجا کمک‌های پزشکی و بشردوستانه ارائه می‌کند.
عکس: Luisa Gonzalez/REUTERS
بالاخره در آلمان
بسیاری از پناهجویان امید داشتند که فرزندانشان در آلمان آینده‌ای بهتر داشته باشند. در این خانه در کارسروهه کودکان پناهجو از آموزش‌های مقدماتی برای ورود به مدارس آلمان برخوردار می‌شدند. اما پاندمی کرونا باعث شد که آن‌ها فعلا از این کمک آموزشی که زمینه پیوند آن‌ها با جامعه را فراهم می‌آورد محروم شوند.
