راستگرایان "مانع از ورود نیروی کار خارجی به آلمان می‌شوند"
۱۴۰۲ تیر ۲۴, شنبه
یکی از پنج کارشناس برجسته اقتصادی آلمان هشدار داده که قدرت گرفتن حزب راست افراطی "آلترناتیو برای آلمان" می‌تواند منجر به کاهش ورود نیروی کار به این کشور شود. آلمان سالیانه به بیش از ۴۰۰ هزار نیروی کار اضافی نیاز دارد.
کنگره ایالتی حزب آلترناتیو برای آلمان در ایالت زاکسن انهالت، سپتامبر ۲۰۲۰عکس: Heiko Rebsch/dpa/picture alliance
تبلیغات
در آخرین نظرسنجی انجام شده، حزب راست افراطی "آلترناتیو برای آلمان" AFD بیست درصد آرا را به خود اختصاص داد. این حزب بیش از همه جا در شرق آلمان طرفدار دارد.
مشی خارجی‌ستیزانه این حزب باعث می‌شود در صورت قدرت گرفتن، باعث دفع نیروی کار خارجی شود ونیروی کار ماهر که آلمان به آنها نیاز دارد از این کشور فراری شوند.
این هشداری است که اولریکه مالمِندیر، یکی از پنج نخبه اقتصادی آلمان گوشزد کرده است. خانم مالمندیر در گفت‌وگو با روزنامه گروه رسانه‌ای فونکه گفته است: «کشور ما به طور بسیار ضروری نه تنها به نیروی متخصص بلکه به نیروی کار در تمامی سطوح نیاز دارد تا رفاه حاضر بتواند حفظ شود.»
مالمندیر که یکی از مشاوران ارشد اقتصادی دولت آلمان است همچنین هشدار داده: «در صورتی حزب راستگرا AFD که خواهان انزوای کشور است پرطرفدار شود و جامعه را دوقطبی کند، جذب نیروی کار از خارج کشور به اندازه لازم موفق نخواهد بود.»
پنج نخبه اقتصادی عضو شورای مشورتی ارزیابی توسعه کلی اقتصادی، نفر جلو سمت چپ: اولریکه مالمندیرعکس: Bernd von Jutrczenka/dpa/picture alliance
این عضو شورای مشورتی ارزیابی توسعه کلی اقتصادی گفته که کشور آلمان با زبانی دشوار برای یادگیری، بوروکراسی گسترده، کمبود مهدکودک و نیز فرهنگ ضعیف مهمان‌پذیری به خودی خود برای جذب نیروی کار مشکل دارد. در چنین وضعیتی کوبیدن بر طبل ناسیونالیسم مسلما جذب نیروی کار را سخت‌تر می‌کند.
این پروفسور دانشگاه با اشاره به قدرت گرفتن AFD در شرق آلمان، این بخش را جزو مناطقی دانسته که "اتفاقا ما باید شرکت‌های بزرگ با درآمدهای بالا داشته باشیم".
بر اساس گزارش سالانه ۲۳-۲۰۲۲ آلمان سالیانه به ۴۰۰ هزار نیروی کار اضافی نیاز دارد. به دلیل نرخ بالای کسانی که آلمان را دوباره ترک کرده‌اند، این کشور سالیانه به طور ناخالص به یک و نیم میلیون کارگر از خارج نیاز دارد.
به گفته پروفسور مالمندیر رقابت برای کارگران در اروپا شدید است و عدم تمایل به پذیرش آنها در آلمان قطعا کمکی برای این کشور نخواهد بود.
یازده عادت مهم کاری در ادارات آلمانی
وقت نیم‌ساعته ناهار، نوشیدن شامپاین در زمان‌های نامتعارف یا رسم سلام و خداحافظی در آسانسور، تنها نمونه‌ای از عادات آلمانی‌ها در محل کار است که شاید برای غریبه‌ها عجیب باشد. با این خصوصیات بیشتر آشنا شوید.
عکس: Fotolia
در آلمان کارفرمایان انتظار دارند که کارمندان‌شان سر ساعت در محل کار حاضر شوند. این غالبا بدین معناست که کارمند پنج دقیقه پیش از شروع ساعت کار در دفتر باشد. وقت‌شناسی یکی از مهم‌ترین اصول کاری در این کشور به شمار میآید.
عکس: Stauke - Fotolia.com
کسانی که در ساختمان‌های چند طبقه کار می‌کنند با رسم "سلام و خداحافظی در آسانسور" به خوبی آشنایی دارند. در آلمان وقتی شخصی سوار آسانسور می‌شود، به دیگران سلام می‌کند و موقع خروج هم با خداحافظی یا گفتن "روز خوش" بیرون می‌رود. این عادت صبحگاهی برای آنهایی که مقصدشان طبقه آخر است، احتمالا چند مرتبه تکرار می‌شود، اما چنین تکراری از سکوت نه چندان دلچسب حاکم در آسانسور خوشایندتر است.
عکس: Imago/Westend61
در نخستین روز کاری در یک شرکت جدید شما به همکاران‌تان معرفی می‌شوید. بعد نوبت آشنایی با دستگاه قهوه‌ساز می‌رسد. اگر شما اهل قهوه باشید، آن‌هم چند بار در روز، بهتر است همان ابتدا در مورد چند و چون استفاده از دستگاه سئوال کنید. شاید در این رابطه قوانین نانوشته‌ای وجود داشته باشند، مثل نحوه پرداخت هزینه قهوه یا تمیز کردن دستگاه. دانستن این موضوع از ایجاد سوءتفاهم جلوگیری می‌کند.
عکس: picture alliance/dpa/C. Klose
زبان گفتگو یک اصل مهم در سلسله مراتب اداری است. در فرهنگ آلمانی شما نمی‌توانید دیگران را تا وقتی اجازه نداده‌اند "تو" خطاب کنید وگرنه یک بی‌احترامی جدی تلقی می‌شود. مطمئن‌ترین روش استفاده از لفظ "شما"ست. همچنین اگر فراموش کنید مافوق‌تان را در جریان مشکلی بگذارید که شاید در ابتدا بی‌اهمیت به نظر می‌رسیده، اما بعدا به نحوی آنها را هم درگیر موضوع کند، ممکن است در وضعیت ناخوشایندی قرار بگیرید.
عکس: picture-alliance/Denkou Images
هر آلمانی سالانه به طور متوسط ۲۵۰ کیلو کاغذ استفاده می‌کند که همین امر آلمان را به یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان کاغذ در جهان بدل کرده است. با این حال در ادارات آلمانی نوشتن صورتجلسات، یک اصل ضروری است. آنچه در پروتکل درج شده، همواره بر تصمیماتی که کتبا به ثبت نرسیده‌اند، ارجحیت دارد.
عکس: picture-alliance/dpa/T. Eisenhuth
نهار وعده اصلی غذایی در آلمان به شمار می‌رود، با این حال وقت استراحت نهار در این کشور، رسما تنها نیم ساعت است. در ادارات رسم است کارمندان وقت ناهار از اصطلاح "Mahlzeit" استفاده کنند که از نظر لغوی به معنای وقت غذاست. این سنت از محیط‌های کارگری میآید که کسی با صدای بلند می‌گفت وقت غذا و کارگران دست از کار می‌کشیدند. با کمی تسامح می‌توان گفت که این اصطلاح اینک به معنی "نوش جان" به کار می‌رود.
عکس: Picture alliance/dpa/C. Seidel
مرسوم است که کارمندان جدید نخستین روز کاری‌شان را با آوردن یک کیک خانگی به دفتر جشن بگیرند؛ جشنی که به آن در زبان آلمانی "Einstand" می‌گویند. آلمانی‌ها همچنین در آخرین روز کاری‌شان در یک شرکت، با آوردن کیک و شیرینی جشن خداحافظی می‌گیرند. در این بین رسم است که در روز تولد هم کارمندان با یک کیک دستپخت سر کار بیایند.
عکس: picture-alliance/chromorange/B. Jürgens
اگر دیدید که همراه با کیک، در یک بطری شامپاین آن‌هم در ساعت اداری باز شد، اصلا تعجب نکنید. نوشیدن شامپاین در این جشن‌های کوچک اداری رسمی رایج در آلمان است که می‌تواند در هر ساعتی از روز رخ بدهد.
عکس: Fotolia
اگر قرار است با کسی در اتاقش جلسه‌ای داشته باشید و آن همکار در اتاقش را بسته (که در آلمان هم اغلب این طور است)، کافی است در بزنید و سپس وارد اتاق بشوید. در این موارد نیازی نیست که پس از در زدن منتظر بمانید تا به داخل اتاق فراخوانده شوید.
عکس: imago/Westend61
خیلی از آلمانی‌ها با وسواسی خاص، زندگی شخصی و کاری را از هم جدا می‌کنند. اما با این حال قرارهای دسته‌جمعی با همکاران روشی برای شناختن بهتر همدیگر است. این قرارها می‌توانند سفرهای یک روزه یا خوردن شام دسته‌جمعی در یک رستوران باشد. شرکت در این قرارها نشان‌دهنده علاقه شخص به محیط کار و تیم همکاران تلقی می‌شود. در چنین برنامه‌هایی باید از گفتگو در مورد مسائل کاری خودداری کرد.
عکس: picture alliance/Sputnik/dpa/A. Kudenko
بعد از تمام شدن کار، آلمانی‌ها با گفتن "Schönen Feierabend" برای هم "اوقات خوش فراغت" آرزو می‌کنند. این اصطلاح در ترجمه واژه به واژه به معنای "جشن و سرور شبانه" است، اما بدین معنا نیست که آلمانی‌ها هر شب بعد از کار مهمانی می‌روند. گفتن این اصطلاح به همکاران در اصل آرزوی داشتن شبی خوش و آرام برای آنهاست و دیدن دوباره یکدیگر؛ آن‌هم صبح روز بعد، رأس ساعت هشت در دفتر و البته ترجیحا پنج دقیقه زودتر.
