راهیابی اولین زن وزنه‌بردار ایرانی به المپیک و احتمال انصراف
۱۴۰۰ تیر ۱۲, شنبه
پریسا جهانفکریان به عنوان نخستین زن وزنه‌بردار ایرانی به بازی‌های المپیک راه یافت. این ورزشکار در پی انصراف ۳ وزنه‌بردار از کشور ساموآ، به سهمیه المپیک ۲۰۲۱ توکیو دست یافت.
پریسا جهانفکریانعکس: etemadonline.com
تبلیغات
ورزش وزنه‌برداری زنان ایران برای نخستین بار در تاریخ موفق به کسب سهمیه المپیک شد. پریسا جهانفکریان، وزنه‌بردار ایران در دسته ۸۷ کیلوگرم که رده فوقسنگین محسوب می‌شود، پس از انصراف ۳ وزنه‌بردار از تیم ملی وزنه‌برداری زنان ساموآ، جواز حضور در المپیک ۲۰۲۱ توکیو را از آن خود کرد.
دولت کشور ساموآ به علت نگرانی پیرامون شیوع دوباره ویروس کرونا، تصمیم گرفته است که فقط ورزشکاران ملی‌پوش خود را که خارج از این کشور زندگی می‌کنند، به بازی‌های المپیک اعزام کند. پریسا جهانفکریان به این ترتیب از این تصمیم مقامات ورزش کشور ساموآ، بهره‌مند شده است.
پریسا جهانفکریان ۲۶ ساله و اهل شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، است. این وزنه‌بردار در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی ۲۰۱۹ آسیا به مقام نهم رسید. پریسا جهانفکریان در همین سال نیز در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کرد و در جایگاه بیست‌و‌یکم قرار گرفت.
با راهیابی پریسا جهانفکریان به مسابقات وزنه‌برداری المپیک، تعداد ورزشکاران زن در کاروان اعزامی ایران به المپیک ۲۰۲۱ توکیو به ۱۱ نفر رسید.
اما حال پریسا جهانفکریان پس از مشخص شدن سهمیه المپیک خود اعلام کرده است که به علت عمل جراحی که به تازگی بر روی دستش انجام شده، احتمالاً نمی‌تواند در المپیک شرکت کند.
جهانفکریان به خبرگزاری ایسنا گفته است: «به خاطر عملی که انجام دادم قرار است فردا در فدراسیون وزنه برداری جلسه‌ای با حضور پزشک معالجم و چند پزشک دیگر برگزار شود و تصمیم گیری شود که می‌توانم تمریناتم را شروع کنم یا خیر. البته خودم خوشبینم و حس می‌کنم که شدنی باشد.»
این وزنه‌بردار ضمن انتقاد به فدراسیون وزنه‌برداری ایران همچنین گفت که "اصلا اطلاع نداشته است که امکان دارد شانسی برای رسیدن به سهمیه المپیک داشته باشد".
با توجه به این شرایط فعلا باید منتظر تصمیم فدراسیون وزنه‌برداری و کمیته ملی المپیک ایران در مورد انصراف احتمالی از این سهمیه ماند.
فرزانه فصیحی در دو ۱۰۰ متر دو ومیدانی، آرمینا صادقیان، فاطمه کرم‌زاده، هانیه رستمیان و نجمه خدمتی در رشته تیراندازی، ناهید کیانی در تکواندو، نازنین ملایی در قایقرانی، سارا بهمنیار و حمیده عباسعلی در کاراته و ثریا آقایی در رشته بدمینتون، دیگر ورزشکاران زن در سایر تیم‌های ملی ایران در المپیک ۲۰۲۱ توکیو هستند.
کیمیا علیزاده، برنده مدال برنز تکواندو با تیم ایران در المپیک ۲۰۱۶ (پناهنده در آلمان) و دینا پوریونس لنگرودی در تکواندو (پناهنده در هلند) نیز زنان ورزشکار ایرانی‌تبار هستند که در تیم پناهندگان و زیر پرچم کمیته بین‌المللی المپیک، در بازی‌های المپیک توکیو به میدان خواهند رفت.
تعداد سهمیه‌های کاروان ورزشی ایران در المپیک ۲۰۲۱ توکیو در حال حاضر به ۶۷ عدد رسیده است. شایان ذکر است که در میان این ۶۷ ورزشکار، تست دوپینگ دو نفر از آنها، مثبت اعلام شده است. در تیم پناهندگان نیز مجموعا ۵ ورزشکار ایرانی‌تبار حضور خواهند یافت.
المپیکی شدن زنان به روایت تصویر
۶ تا ۱۵ آوریل سال ۱۸۹۶ میلادی اولین دوره از رقابتهای المپیک معاصر در آتن برگزار شد. در آن دوره زنان حضور نداشتند و دوره‌های بعد بود که آرام‌ارام اجازه حضور در بازی‌ها را یافتند. روایتی تصویر از ورود زنان به المپیک.
عکس: picture alliance/dpa
اولین دوره رقابتهای المپیک در تاریخ معاصر در روز ششم آوریل سال ۱۸۹۶ با حضور هفتاد هزار تماشاگر در استادیوم شهر آتن یونان آغاز شد. در این رقابت‌ها، همچون رقابتهای دوران یونان باستان هیچ ورزشکار زنی در میدان حضور نداشت.
عکس: picture alliance/dpa
چهار سال بعد در رقابتهای المپیک پاریس در سال ۱۹۰۰ زنان اجازه یافتند در دو رشته گلف و تنیس به میدان بروند.
عکس: WHA/ United Archives/picture alliance
تنیس زنان از نخستین رشته‌های وزرشی بود که به میادین المپیک راه یافت. جالب اینکه زنان در سال ۱۹۰۰ باید با جوراب بلند، دامن بلند و موی سر پوشیده وارد میدان شده و به رقابت می‌پرداختند. تصویر: سوزان لونگلن دارنده مدال طلای المپیک سال ۱۹۲۰ که بلژیک میزبانی آن را برعهده داشت.
عکس: empics/dpa
در سال ۱۹۰۴ میلادی تیراندازی با کمان نیز به رقابتهای المپیک سنت لوئیس آمریکا افزوده شد و زنان در این دوره در رشته‌های تنیس و تیراندازی با کمان اجازه شرکت داشتند.
عکس: picture alliance/dpa
در المپیک سال ۱۹۰۸ لندن نیز اسکیت روی یخ برای زنان مجاز شد. در المپیک لندن ۲ هزار و ۸ ورزشکار از کشورهای مختلف جهان شرکت کردند که تنها ۳۷ نفر آنان زن بودند. تصویر: المپیک سال ۱۹۰۸، فلورانس و ادگار سایرس برندگان مدال برنز در رشته اسکیت روی یخ.
عکس: picture alliance/dpa
در المپیک سال ۱۹۱۲ استکهلم سوئد، زنان نیز اجازه پیدا کردند در رشته‌های شنا به رقابت بپردازند. تیم ملی بریتانیا (عکس) برنده مدال طلا شد.
عکس: picture-alliance / akg-images
با این همه رشته‌های ورزشی زنان همچون دو و میدانی، بسکتبال، هاکی اجازه حضور در المپیک نداشتند. باشگاه‌های ورزشی زنان در بسیاری از کشورهای اروپایی ایجاد شدند. در پاریس با ریاست آلیس میلیا در کلوپ ورزشی زنانه در سال ۱۹۱۵ آعتراض‌ها بالاگرفت و حضور زنان در رقابتهای المپیک پیوسته پررنگ‌تر شد.
عکس: FRANCK FIFE/AFP
با افزایش فشارها کمیته بین‌المللی المپیک بالاخره تصمیم گرفت به‌صورت آزمایشی در المپیک آمستردام در سال ۱۹۲۸ به چهار رشته دو و میدانی زنان اجازه حضور بدهد: یکصد متر، ۸۰۰ متر، ۴ در ۱۰۰ متر امدادی، پرش ارتفاع و پرتاب دیسک. تصویر: اولین رقابت دو ۱۰۰ متر المپیک در رشته دو و میدانی زنان با پیروزی ورزشکار شماره ۸۷۹ ، روبینسون به پایان رسید.
عکس: picture alliance/dpa
باور کردنی نیست، اما وقتی لینا راتکه اولین مدال طلای تاریخ آلمان در دو ۸۰۰ متر را به‌دست آورد، نیویورک تایمز نوشت: «فینال رشته ۸۰۰ متر زنان که یک خانم آلمانی با نام لینا راتکه رکورد جهانی در آن به جای گذاشت، نشان داد که این مسافت برای قدرت بدنی زنان مناسب نیست». پس از آن این رشته برای زنان از بازی‌های المپیک تا سال ۱۹۶۰ خط خورد.
عکس: picture-alliance / dpa
از آنجایی که دعوت از زنان برای شرکت در رقابتهای دو و میدانی المپیک آمستردام دیر انجام شد، ورزشکاران بریتانیایی آن بازی‌ها را بایکوت کردند. این اقدام، اولین بایکوت "جنسیتی" رقابتهای المپیک بود. در رشته پرش ارتفاع "اتل کاتروود" از کانادا با بجای گذاشتن رکورد جهانی جدید اولین قهرمانی المپیک زنان در رشته پرش ارتفاع را در سال ۱۹۲۸ به دست آورد.
عکس: IMAGNO/Austrian Archives/picture alliance
رشته دو با مانع زنان از سال ۱۹۳۲ المپیکی شد و زنان تا سال ۱۹۶۸ مسیر ۸۰ متری را پشت سر می‌گذاشتند. از سال ۱۹۷۲ مسیر یکصد متر و از المپیک لس آنجلس در سال ۱۹۸۴ مسیر ۴۰۰ متر نیز به آن اضافه شده است. تصویر: دو ۸۰ متر با مانع در المپیک ۱۹۳۶ برلین؛ تربیزوندا والا از ایتالیا مدال طلا را کسب کرد و آنی اشتویر از آلمان به مدال نفر دست یافت.
عکس: picture alliance
رشته پرش طول از همان نخستین دوره در سال ۱۸۹۶ برای مردان رشته‌ای المپیکی بود، زنان اما تازه در المپیک سال ۱۹۴۸ لندن اجازه پرش یافتند. تصویر: اولگا گیارماتی از مجارستان با ۵ متر و ۶۹ سانتیمتر برنده اولین مدال طلای المپیک در رشته پرش طول.
عکس: picture alliance/dpa
اگر پرتاب وزنه برای مردان از سال ۱۸۹۶ المپیکی بود، زنان از بازی‌های المپیک سال ۱۹۴۸ لندن اجازه یافتند در این رشته به رقابت بپردازند.
عکس: Austrian Archives/IMAGNO/picture alliance
شاید تعجب‌برانگیر باشد که از المپیکی شدن برخی از رشته‌ها همچون ماراتن برای زنان مدت زمان زیادی نمی‌گذرد. دو ماراتن زنان برای اولین بار در المپیک لس‌آنجلس در سال ۱۹۸۴ برگزار شد. تصویر: ژوئن بنوا، ورزشکار آمریکایی با ۲ ساعت و ۲۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه اولین مدال طلای دو ماراتن در المپیک را به گردن آویخت.
