ردپای بحران مالی جهانی در چین
۱۳۸۷ آبان ۱, چهارشنبه"وانگ فوگینگ" یکی از محبوبترین مراکز خرید پکن است. فروشگاهها لبریز از کالا هستند، اما مشتریان دیگر به راحتی ماههای گذشته دست به جیب نمیبرند. اقتصاد چین، در سالهای گذشته همواره از یک رشد دو رقمی برخوردار بوده است. اما به نظر میرسد که این دوران به پایان رسیده باشد. ضریب رشد اقتصادی، اکنون از حدود یازده درصد به ۹ درصد کاهش یافته است.
از دید لی چیائوخائو، مدیر مرکز آمار پکن، یکی از مهمترین دلایل کاهش رشد اقتصادی چین، اثراتی است که بحران مالی بینالمللی بر این کشور نهاده است. او میگوید: « در نتیجه بحران مالی جهانی، سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی کاهش یافته است. علاوه بر این، کندی رشد اقتصاد جهانی سبب کاهش حجم صادرات ما شده است. سرمایه گذاران و مصرفکنندگان نیز، به خاطر بحران مالی، اعتماد خود را از دست دادهاند. این موضوع در همه کشورها قابل لمس است و چین هم استثنا نیست».
نقش رکود بازار آمریکا بر صادرات چین
جمهوری خلق چین بیشترین بخش کالاهای صادراتی خود را در بازار آمریکا میفروشد. اکنون به دنبال بحران مالی جهانی، سفارشات خارجی کاهش یافته است. این امر بیش از همه بر وضعیت کارخانههای جنوب چین اثر میگذارد. در این منطقه، پارچه، اسباببازیهای ارزان، وسایل خانگی، مبل و دستگاههای الکتریکی و الکترونیکی برای صدور به خارج تولید میشوند.
تعداد زیادی از کارخانههای جنوب چین تعطیل شدهاند. کارشناسان پیشبینی میکنند که در ماههای آینده، تعداد بیشتری از کارخانهها تعطیل شوند. بدبینانهترین تحلیلها، ورشکستگی حدود نیمی از مراکزتولید کالاهای صادراتی را ممکن میدانند. در این صورت، صدها هزار کارگر بیکار خواهند شد. دولت چین، برای مقابله با این بحران، تلاشهایی را در زمینه تقویت بازار داخلی آغاز کرده است. مدیر مرکز آمار پکن در این مورد توضیح میدهد: « نیازهای داخلی ما میتواند افزایش یابد. ما میتوانیم بیشتر سرمایهگذاری کنیم و مصرف را بالا ببریم. در ارتباط با مصرف، ما دارای توان بالقوه بالایی هستیم. چینیها دوست دارند صاحب خانه و اتومبیل شوند».
بانکها در کنترل دولت
همه تلاش دولت چین این است که زیانهای بحران مالی جهانی را تا حد امکان محدود کند. زیانهای بحران، حتی در عرصه کاهش ارزش سهام، تا به حال در چین کمتر از کشورهای دیگر بوده است. در سالهای گذشته بسیاری از شهروندان چین پساندازهای خود را صرف خرید سهام کردند که اکنون ارزش خود را از دست داده است، اما تعداد خریداران سهام، نسبت به جمعیت چین هنوز ناچیز است. علاوه بر این، اکثریت مردم به این دلیل که راهی برای سرمایهگذاری در شرکتها نداشتند، پولهای خود را به بانکها سپردند و امروز نیازی به ترسیدن از ورشکستگی شرکتها ندارند.
مدیر مرکز آمار پکن بر این عقیده است که چون بانکها از سوی دولت کنترل میشوند، خطر ورشکستگی آنها کمتر است و مردم به کنترل دولتی اعتماد دارند. اکثریت چینیها، میدانند که اقتصاد کشورشان از بحران مالی جهانی متاثر است، اما به رکود یا در هم شکستن آن اعتقاد ندارند. مدیر مرکز آمار پکن در این مورد میگوید: «بانکهای چینی، ذخایر کلانی دارند و به این دلیل امکان ندارد که ورشکسته شوند. همانطور که نخستوزیر گفته است، بحران مالی جهانی به سراغ ما نیز میآید، اما شدید نخواهد بود. ما همچنان به توسعه خود ادامه میدهیم ».