دیوان عالی اسرائیل اصلاحات قضایی پیشنهادی دولت نتانیاهو را رد کرد و آن را آسیبی جدی برای ساختار دموکراتیک این کشور دانست. علی افشاری، تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی به ارزیابی این رویداد و موقعیت کنونی نتانیاهو پرداخته است.
تبلیغات
دیوان عالی اسرائیل در پی آرایی شکننده و ناپلئونی اصلاحات قضایی پیشنهادی دولت راستگرای بنیامین نتانیاهو را رد کرد. هشت قاضی از پانزده عضو بالاترین مرجع قضایی اسرائیل به طرحی رای دادند که به موجب آن اختیار قوه قضائیه اسرائیل در رد مصوبات دولت را ملغی میکرد.
اسرائیل قانون اساسی مکتوب متعارف ندارد، اما یک سری اصول محوری دارد که پایبندی به آن در هفت دهه گذشته باعث شده است تا قوای سهگانه با کنترل یکدیگر امکان حکمرانی دمکراتیک در داخل کشور اسرائیل را ممکن کنند.
این اصلاحات جنجالی جامعه اسرائیل را دوپارچه کرده بود و باعث شده بود بزرگترین اعتراضات عمومی طول تاریخ این کشور نوپا شکل بگیرد. در ادامه دیوان عالی اجرایی شدن قانون مصوب دیگری از کنست اسرائیل را به تعویق انداخت که به موجب آن تغییر نخستوزیر با دشواری بیشتری مواجه میشود.
طبق قانون موجود، فقط دیوان عالی و دادگاه میتواند نخست وزیر را استیضاح کند. قانون جدید رای سه چهارم پارلمان را شرط استیضاح قرار داده است. این بار نیز دیوان با برتری شکننده شش به پنج رای اعمال قانون جدید را به تاخیر انداخت.
این تصمیم نیز پیروزی دیگری برای مخالفان دولت نتانیاهو و جریان مدافع دمکراسی و مخالف ناسیونالیسم تهاجمی و اولترا ارتدوکس مذهبی است. به همان میزان دولت افراطی اسرائیل در تنگنای بیشتری قرار گرفته است. نتانیاهو ناخرسندی خود را اعلام کرد، اما به دلیل شرایط خاص سیاسی کنونی اسرائیل فعلا برنامهای برای تقابل با دیوان عالی دادگستری و جلو بردن طرح پیشنهادی خود ندارد.
پافشاری نتانیاهو بر طرح خود باعث میشود تا دولت اضطراری در معرض فروپاشی قرار بگیرد. مسئولان حزب لیکود و اعضای دولت نتانیاهو نسبت به این تصمیم اعتراض کرده و دیوان عالی را به دلیل نادیده گرفتن شرایط جنگی و تصمیمگیری در زمان نامناسب مورد نکوهش قرار دادند که به نگر آنها، انسجام ملت اسرائیل را با چالش روبهرو کرده است.
اما مخالفان اصلاحات قضایی پیشنهادی این اتفاق را موجب خنثی شدن تهدیدات علیه دمکراسی و تقویت اقتدارگرایی در دولت اسرائیل میدانند. جلوگیری از قوانین جدید که یک سال پیش به تایید کنست اسرائیل رسیده بود، این ظرفیت را دارد که جلوی سوءاستفاده از قوانین اساسی را بگیرد.
"جنبش حکمرانی با کیفیت" اصلاحات قضایی پیشنهادی دولت نتانیاهو را "جامهای متناسب با نیازهای شخصی نخستوزیر متهم به بزهکاری" توصیف کرده بود. کاپلان فورس، از سازماندهندگان اصلی شنبههای اعتراضی در اسرائیل، نسبت به اصلاحات قضایی یادشده با تحسین دیوان عالی اسرائیل اظهار داشت که امروز فصلی از مبارزه برای حفظ دمکراسی در اسرائیل بسته شد که یک پیروزی برای مردم محسوب میشود.
دولت نتانیاهو بعد از شکست بزرگ نظامی و اطلاعاتی در جریان عملیات نظامی و تروریستی "طوفان الاقصی" و روند حاکم بر جنگ غزه با عدول از قوانین بینالمللی در معرض فشار از درون و بیرون از جامعه اسرائیل قرار دارد. اکنون بعد از گذشت ۹۰ روز از عملیات تلافیجویانه "شمشیرهای آهنین" ارتش اسرائیل اهداف سهگانه مورد نظر نتانیاهو (نابودی حماس، غیرنظامی شدن غزه و عاری شدن جامعه فلسطین از افکار افراطی" دور از دسترستر به نظر میرسند.
تمایل اولیه وزرای افراطی دولت اسرائیل چون ایتمار بنگویر، وزیر امنیت داخلی، و بتسالل اسموتریچ، وزیر دارایی، در اخراج ساکنان غزه و مهاجرت اجباری آنها به کشورهای عربی با موانع غیرقابل عبور مواجه شده است. دولتهای آمریکا، آلمان و فرانسه آشکارا این طرح را محکوم کرده و عنوان کردهاند که تنها راه حل صلح پایدار تشکیل دو دولت و واگذاری کل قلمرو نوار غزه به دولت فلسطینی در آینده است.
از سوی دیگر شمار بالای کشتهشدگان ساکن غزه که به بیش از ۲۲ هزار نفر رسیده، باعث شکلگیری موجی سنگین از محکومیت جهانی شده و بدین خاطر دولت اسرائیل جنگ در فضای رسانهای و افکار عمومی دنیا را باخته است.
یک ارزیابی جدید انجامشده از سوی نهادهای اطلاعاتی آمریکا آشکار کرده است که تقریباً نیمی از بمبهایی که اسرائیل از زمان آغاز عملیات خود در روز ۷ اکتبر در نوار غزه فرو ریخته، بمبهای غیرهدایتشونده یا اصطلاحاً "بمب احمق" بودهاند. این ارزیابی را "دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا" گردآوری کرده و جزئیات آن را سه منبع مطلع در اختیار شبکه تلویزیونی "سیانان" قرار دادند.
از این رو، اسرائیل تحت فشار آمریکا از شمار نیروهای نظامی در باریکه غزه کاسته و به دنبال تغییر راهبرد جنگ از بمباران گسترده به علمیات جراحیگونه با تمرکز بر هدف قرار دادن نیروهای حماس و کشتن فرماندهان و رهبران آن است. علاوه بر این، با تشدید حملات پیشگیرانه در لبنان به دنبال مهار استراتژیک حزبالله لبنان نیز هست.
در این شرایط پیشبینی میشود که جنگ غزه حالت فرسایشی و طولانی پیدا کند. اظهارات ایسرائیل کاتس، وزیر خارجه جدید اسرائیل، در خصوص شروع جنگ جهانی سوم و مشارکت اسرائیل در جبهه علیه حکومت ایران و اسلام افراطی، نشانه دیگری در تایید این گمانهزنی است.
یواف گالانت، وزیر دفاع اسرائیل نیز در اظهارنظری همسو مدعی شد که جنگ با حماس و جهاد اسلامی ممکن است سالها طول بکشد. اما سوابق مشابه نشان میدهد که در این وضعیت معمولا دو طرف به خواستهای اصلی و حداکثری خود نرسیده و در نهایت به مصالحهای با تعدیل مواضع روی میآورند.
به موازات طولانی شدن چشمانداز جنگ غزه، انسجام اولیه در صفوف سیاسی اسرائیل نیز در حال رنگ باختن است. مخالفان دولت نتانیاهو چون یائیر لاپید، نخستوزیر سابق، در نشست کنست اسرائیل اعلام کرد، نتانیاهو به عنوان کسی که باعث اختلاف و چندپارگی در اسرائیل شده است باید در سال ۲۰۲۴ میلادی از قدرت کنار برود. خانوادههای گروگانها نیز فشار را بر نتانیاهو افزوده و نارضایتی از او در جامعه اسرائیل در حال افزایش است.
طبق نظرسنجی شبکه ۱۳ اسرائیل، اگر امروز انتخابات پارلمانی در اسرائیل برگزار شود، سهم ائتلاف حامی نتانیاهو ۴۵ کرسی خواهد بود و مخالفانش به رهبری لاپید ۷۱ کرسی به دست میآورند. البته طبق این نظرسنجی، شانس بنی گانتس، رهبر حزب "اردوگاه ملی"، از هر دوی آنها برای تصدی نخستوزیری در آینده بیشتر است. این اتفاق محتمل چرخش بزرگی در اسرائیل و تغییر روند حاکم بر چهار سال گذشته خواهد بود.
به نظر میرسد شمارش معکوس برای فرود آمدن نتانیاهو از عرصه قدرت اسرائیل آغاز شده و او به پایان سیاستورزی چیرهدستانه خود نزدیک شده است. البته نتانیاهو فردی نیست که به سادگی شکست را پذیرا شود. از این رو باید منتظر بود تا دید وی چه اقداماتی برای تغییر اوضاع انجام خواهد داد؛ اگرچه گریز از مخمصه کنونی برای بیبی ماموریتی ناممکن به نظر میرسد.
* این یادداشت نظر نویسنده را منعکس میکند و الزاما بازتابدهنده نظر دویچهوله فارسی نیست.
سیری در ۷۵ سال فراز و نشیبهای اسرائیل پس از اعلام موجودیت
دولت اسرائیل ۷۵ سال پیش اعلام موجودیت کرد. نقطه عطفی در تاریخ یهودیان پس از تجربه هولوکاست. دویچه وله در این گالری نگاهی دارد به رویدادهای مهمی که تاریخ اسرائیل را ظرف این ۷۵ سال شکل دادهاند.
عکس: Valerio Rosati/Zoonar/picture alliance
امیدی دیرینه برای پیروزی
داوید بن گوریون، کسی که پس از تشکیل دولت اسرائیل به عنوان نخستین نخستوزیر کشور انتخاب شد، روز ۱۴ ماه مه ۱۹۴۸ استقلال دولت اسرائیل را اعلام کرد. او درباره امید دیرینه یهودیان گفت: «مردم یهود بهرغم پراکندگی خود هرگز سرزمین موعود را از یاد نبردند و هیچگاه از نیایشهای خود برای فرارسیدن روز بازگشت چشمپوشی نکردند. بازگشتند تا آزادی سیاسی خود را احیا کنند.»
عکس: picture-alliance/dpa
روزگار سیاه
گرچه باور به سرزمین موعود در تورات ریشه دارد، اما جنایات هولوکاست نیز نقشی مهم در شکلگیری دولت اسرائیل داشت. رژیم نازی در دوران جنگ جهانی دوم اقدام به کشتار شش میلیون یهودی در سراسر اروپا کرد. آنانی که از اردوگاههای مرگ جان سالم به در برده بودند نیز مورد استثمار وحشیانه قرار گرفتند و ناگزیر تن به کار اجباری دادند. این تصویری است از کسانی که از اردوگاه آشویتس جان سالم به در بردند.
عکس: picture-alliance/dpa/akg-images
"نکبت فلسطینیان"، تعبیر اعراب از استقلال اسرائیل
واژه "نکبت" واژهای است که فلسطینیها و هوادارانشان برای توصیف استقلال اسرائیل به کار میبرند. زمانی که مهاجران یهودی برای تشکیل دولت خود به فلسطین آمدند، ۷۰۰ هزار عرب ناگزیر به فرار و ترک زادگاه خود شدند. تولد دولت اسراییل همان هنگام سرآغاز بحران خاورمیانه بود؛ مناقشهای که پس از ۷۵ سال و بهرغم تلاشهای بسیار، کماکان حلنشده باقی مانده است.
عکس: picture-alliance/CPA Media
زندگی در کیبوتسها
کیبوتس به زبان عبری به معنی جمع و تعاون است. کیبوتسها دهکدههای اشتراکی بودند که پس از اعلام استقلال در سراسر اسرائیل تشکیل شدند. اداره بسیاری از این کیبوتسها برعهده نیروهای سکولار و سوسیالیستهای یهودی بود. آنان بر آن بودند تا باور خود را از جامعه اشتراکی تحقق بخشند.
عکس: G. Pickow/Three Lions/Hulton Archive/Getty Images
دولت در جنگ
تنش حاکم بر مناسبات اسرائیل با همسایگان عرباش به جنگ شش روزه در ماه ژوئن ۱۹۶۷ انجامید. اسرائیل با دست یازیدن به چند حمله ناگهانی موفق شد مقاومت نیروهای نظامی مصر، اردن و سوریه را در هم بشکند و مناطقی از شبهجزیره سینا، نوار غزه، کرانه باختری رود اردن، شرق اورشلیم و بلندیهای جولان را به تصرف خود در آورد. این پیروزی منجر به اشغال این سرزمینها و از اینرو منجر به تشدید تنش و مناقشه شد.
عکس: Keystone/ZUMA/IMAGO
شهرکسازی در مناطق مورد مناقشه
سیاست شهرکسازی دولت اسرائیل به مناقشه با فلسطینیان دامن زده است. سیاستمداران فلسطینی با اشاره به سیاست شهرکسازی اسرائیل، دولت این کشور را متهم میکنند که با چنین سیاستی عملا امکان ایجاد یک دولت فلسطینی در آینده را نابود میکند. اسرائیل تا امروز همواره با این استدلال که سیاست شهرکسازی تضمینی برای امنیت این کشور بوده و امری قانونی است، به انتقادهای جامعه جهانی توجهی نکرده است.
عکس: picture-alliance/newscom/D. Hill
خشم، نفرت و سنگ: انتفاضه اول
در زمستان سال ۱۹۸۷ فلسطینیان به یک اعتراض وسیع تودهای دست زدند. ناآرامیها از نوار غزه به شرق اورشلیم و همچنین کرانه باختری رود اردن گسترش یافت. ناآرامیها کاهش یافت و به توافقنامه اسلو راه برد؛ یعنی به نخستین توافق مستقیم بین دولت اسرائیل و "جنبش آزادیبخش فلسطین" که نمایندگی فلسطینیان را برعهده داشت.
عکس: picture-alliance/AFP/E. Baitel
و صلح؟
رئیس جمهوری وقت آمریکا، بیل کلینتون (وسط)، به عنوان میانجی و اسحاق رابین (چپ) و یاسرعرفات در مذاکرات صلح شرکت کردند. نتیجه توافق اسلو یک، به رسمیت شناختن متقابل بود. این توافقنامه به امیدهای فراوانی برای حل مناقشه فلسطینیان و اسرائیل دامن زد. اما ترور رابین دو سال پس از توافق اسلو، ضربهای جدی بر مذاکرات صلح بین طرفین بود. تصویری از مراسم رسمی که در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ در کاخ سفید برگزار شد.
عکس: picture-alliance/CPA Media
جای خالی رابین
یک یهودی افراطی و بنیادگرا روز ۴ نوامبر سال ۱۹۹۵ اقدام به ترور اسحاق رابین کرد. رابین در جریان راهپیمایی صلح در تلآویو هدف گلوله قرار گرفت و به قتل رسید. ترور رابین به نزاع اجتماعی در جامعه اسرائیل دامن زد. این ترور جامعه اسرائیل را به دو بخش تقسیم کرد. در یکسو نیروهای سکولار و معتدل و در سوی دیگر نیروهای تندرو و مذهبی. این عکس شیمون پرز، جانشین رابین را در کنار جای خالی او نشان میدهد.
عکس: Getty Images/AFP/J. Delay
یک سخنرانی تاریخی
مناسبات اسرائیل با آلمان پس از فروپاشی ناسیونال سوسیالیسم در آلمان نیز تیره ماند. در فوریه سال ۲۰۰۰ برای نخستین بار رئیس جمهوری آلمان، یوهانس رآو، در پارلمان اسرائیل به زبان آلمانی سخنرانی کرد. سخنرانی که برای هر دو طرف چالشی بزرگ بود؛ بهویژه برای کسانی که از هولوکاست جان سالم به در برده بودند. اما همین اقدام گام بزرگی در راستای عادیسازی مناسبات پس از جنایات فراموشناشدنی نازیها بود.
عکس: picture-alliance/dpa
دیوار اسرائیل
در سال ۲۰۰۲ در سایه موج جدید خشونت برخاسته از انتفاضه دوم، اسرائیل اقدام به احداث یک دیوار ۱۰۷ کیلومتری کرد؛ دیواری بین اسرائیل و مناطق فلسطینینشین در کرانه باختری رود اردن. گرچه این دیوار از دامنه خشونت کاست، اما برای این مناقشه سیاسی راه حلی نبود. بر درازای این دیوار به مروز زمان افزوده شد و طول آن اکنون بالغ بر ۷۵۹ کیلومتر میشود.
عکس: picture-alliance/dpa/dpaweb/S. Nackstrand
ادای احترام به قربانیان هولوکاست
دولت آلمان همواره خواستار مناسبات خوبی با دولت اسرائیل و اسرائیلیان است و مقامات آلمانی در این راستا پیوسته به این کشور سفر کردهاند. آنالنا بربوک، وزیر خارجه کنونی آلمان، نخستین سفر خاورمیانهای خود را به اسرائیل انجام داد. او در جریان این سفر که در فوریه ۲۰۲۲ صورت گرفت، در کنار گفتوگو با مقامات اسرائیل، یاد قربانیان هولوکاست در ید وشم (تپه یادبود) واقع در بلندیهای اورشلیم را گرامی داشت.
عکس: Fabian Sommer/dpa/picture alliance
انتخابات پیاپی
اسرائیل در چند سال گذشته با توجه به پات سیاسی، شاهد انتخابات متعددی بوده است. آخرین دور از این انتخابات در نوامبر سال ۲۰۲۲ برگزار شد و بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود، بار دیگر در رأس قدرت قرار گرفت.
عکس: Reuters/C. Kern
تلاش برای حفظ قدرت
بنیامین نتانیاهو (تصویر) از چهرههایی است که نقشی مهم در عرصه سیاسی اسرائیل ایفا کرده است. نتانیاهو نخستین بار در سال ۱۹۹۶ به نخستوزیری رسید و تا سال ۱۹۹۹ در رأس قدرت بود. او بار دیگر در سال ۲۰۰۹ این مقام را احراز کرد و تا سال ۲۰۲۱ نخستوزیر این کشور بود تا اینکه ائتلافی به رهبری یائیر لاپید سبب شد که نتانیاهو بار دیگر در اپوزیسیون قرار بگیرد. نتانیاهو اما در اواخر ۲۰۲۲ بار دیگر به قدرت رسید.
عکس: picture alliance/dpa/AP/S. Scheiner
اعتراضات گسترده به طرح نتانیاهو
نتانیاهو پس از موفقیت در آخرین انتخابات توانست دولتی ائتلافی با احزاب تندروی مذهبی تشکیل دهد و یکی از برنامههای او طرح بازنگری قضایی اسرائیل بود؛ طرحی که به ویژه اصل تفکیک قوا را تضعیف کرده و اختیارات دیوان عالی این کشور را به عنوان نهادی مستقل محدود میکند. این طرح اعتراضات شدیدی را به دنبال داشته و شماری زیادی از اسرائیلیان میکوشند با تظاهرات گسترده خود، جلوی تحقق آن را بگیرند.