رهبر اپوزیسیون آلمان: چین برای جنگها در جهان مسئول است
۱۴۰۳ اردیبهشت ۲, یکشنبه
فریدریش مرتس، رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان نسبت به افزایش نفوذ چین در سطح سیاسی و اقتصادی در کشورش هشدار داد. مرتس گفت چین در داخل سرکوب می‌کند و در خارج رفتاری تهاجمی در پیش گرفته است.
فریدریش مرتس، رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان و رئیس فراکسیون اتحادیه مسیحی در پارلمانعکس: Christoph Soeder/dpa/picture alliance
تبلیغات
فریدریش مرتس، رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان و رئیس فراکسیون اتحادیه مسیحی در پارلمان از چین انتقاد کرد و اظهار داشت این کشور در داخل به طور فزاینده‌ای سرکوبگرانه و در خارج به شکل تهاجمی رفتار می‌کند. او ضمن نگرانی درباره سرمایه‌گذاری شرکت‌های آلمانی در چین و وابستگی به این کشور توصیه کرد شرکت‌های آلمانی از تجربه خود با روسیه استفاده کنند.
پس از سفر سه روزه اخیر اولاف شولتس، صدراعظم آلمان به چین، فردریش مرتس دولت پکن را متهم کرد که در بسیاری از جنگها و بحران‌ها در سراسر جهان بطور مستقیم نقش و مسئولیت دارد.
هشدار مرتس درباره وابستگی شرکت‌های آلمانی به چین
رهبر اپوزیسیون آلمان هشدار داد که جمهوری خلق چین به تهدیدی فزاینده برای امنیت آلمان تبدیل می‌شود.
مرتس در تائید حرف‌های خود استدلال کرده است که چین از کشورهایی مانند کره شمالی و همچنین جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین حمایت می‌کند و از نفوذ خود بر پوتین برای پایان دادن جنگ اوکراین استفاده نمی‌کند و بعید می‌داند که چین در کنفرانسی که اکنون برای پایان دادن به جنگ تجاوزکارانه روسیه در اوکراین که قرار است در سوئیس برگزار شود شرکت کند.
رهبر اپوزیسیون آلمان با اشاره به عدم تمایل روسیه و چین برای مشارکت در کنفرانس‌های صلح اوکراین نتیجه می‌گیرد که روسیه و چین هیچ علاقه واقعی برای پایان دادن به جنگ اوکراین ندارند.
دخالت حزب کمونیست چین در امور شرکت‌های خارجی
مرتس به نفوذ بیش از حد حزب کمونیست در امور شرکت‌های خارجی هم اشاره کرد و گفت نفوذ سیاسی حزب کمونیست در پکن بر شرکت‌های خارجی در ۳۰ سال گذشته به اندازه کنونی قوی نبوده است. او این اقدام چین را سرکوب دانسته و گفته است شرکت‌های آلمانی تحت تأثیر این اوضاع قرار گرفته‌اند.
به گفته مرتس علاوه بر رفتار سرکوبگرانه در درون کشور، در بیرون از چین نیز رویکرد این کشور با تهدید آشکار نیروی نظامی علیه تایوان تهاجمی‌تر می‌شود.
توصیه مرتس به شرکت‌های آلمانی: وابستگی به چین را کاهش دهید
مرتس با ابراز این موضوع که چین از نظر اقتصادی برای شرکت‌های آلمانی جالب و مهم است، به شرکت‌های آلمانی توصیه می‌کند ریسک‌ها را تجزیه و تحلیل کنند و به حداقل برسانند.
او ادامه می‌دهد: «ما نباید چند سال دیگر به گذشته نگاه کنیم و همانطور که در مورد روسیه انجام دادیم، دوباره بگوییم که ما قضاوت اشتباه داشتیم.»
مرتس با توجه به تجربه وابستگی شرکت‌های آلمانی به گاز "ارزان‌قیمت" روسیه هشدار می‌دهد شرکت‌ها باید بدانند چه کاری انجام می‌دهند و هر کسی که امروز در چین سرمایه‌گذاری می‌کند باید ریسک افزایش یافته را ارزیابی کند.
مرتس به دولت آلمان هم توصیه می‌کند و می‌گوید: «وقتی صحبت از منابع و کالاهای مهم استراتژیک می‌شود، دولت باید چارچوب سرمایه‌گذاری و تجارت را نیز به وضوح تعریف کند تا مانند گاز روسیه دوباره در وابستگی‌های خطرناک قرار نگیریم.»
رئیس فراکسیون اتحادیه مسیحی در پارلمان آلمان همچنین گفته است که انتظار او از پکن این است که از روسیه در جنگ وحشیانه علیه همسایه خود اوکراین حمایت نکند.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان اخیرا سفر سه روزه کاری به چین انجام داد و بر سر مسائل اقتصادی، حقوق بشر با سران چین گفتگو کرد. شولتس از چین خواست در جنگ اوکراین از روسیه حمایت نکند و در نشست صلح اوکراین که در اواسط ژوئن سال جاری در سوئیس برگزار می‌شود، شرکت کند.
چین مهم‌ترین متحد روسیه محسوب می‌شود. پکن هنوز جنگ روسیه علیه اوکراین را محکوم نکرده و در عوض، تجارت بین روسیه و چین از زمان آغاز جنگ به شدت افزایش یافته است.
رد پای اژدهای سرخ در اقتصاد جهان به روایت تصویر
امضای توافقنامه راهبردی ایران و چین واکنش‌های بسیاری برانگیخت. ایران در عین حال بخش بسیار کوچکی از سرمایه‌گذاری هنگفت چین در دو دهه اخیر را جذب کرده است. حجم سرمایه‌گذاری چین چقدر و در کدام کشورها بوده است؟
چین بر اساس داده‌های "موسسه امریکن اینترپرایز"، فقط ظرف ۱۵ سال گذشته، ۲ تریلیون و ۱۰۰ میلیارد دلار در همه کشورها سرمایه گذاری کرده است؛ از کشورهای ثروتمند مثل سوئیس و آمریکا گرفته تا کشورهای آفریقایی مانند کنگو.
عکس: picture-alliance/dpa/K.-J. Hildenbrand
سهم ایران از این حجم سرمایه‌گذاری چین فقط ۵۶/ ۲۶ میلیارد دلار بوده که میزان آن در هر دوره پنج ساله تغییر نکرده است؛ یعنی تحریم بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰ تاثیر چندانی بر کاهش یا افزایش سرمایه‌گذاری چین در ایران نداشته است. (عکس: کارگران چینی در پروژه آزادراه تهران-شمال)
عکس: farsnews.com
بحران اقتصادی جهانی که سال ۲۰۰۸ شروع شد، فرصت مناسبی برای چین بود تا با عرضه وام‌های کلان، جای پایی در کشورهای جهان، حتی در کشورهای اروپایی باز کند.
عکس: picture-alliance/dpa
چین در سال ۲۰۱۳ طرح بلندپروازانه خود یعنی "راه ابریشم جدید" را کلید زد. این پروژه دو هدف اساسی دارد: ۱) افزایش تولید با مواد خام ارزان و انرژی ارزان ۲) انتقال مواد خام و فروش کالای چینی از طریق گسترش راه‌ها، بندرها، فرودگاه‌ها و خطوط راه آهن.
بنا بر داده‌های "مرکز مطالعات استراتژیک بین‌المللی" (CSIS) چین تنها طی شش سال (۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹) حدود ۶۲ میلیارد دلار در بخش راه آهن ۳۴ کشور سرمایه‌گذاری کرده است. حضور فعال اقتصادی چین در واقع به معنای گسترش نفوذ سیاسی این کشور هم هست. (عکس: شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در سال ۲۰۱۴ در کنار همتای ونزوئلایی خود، نیکلاس مادورو در کاراکاس)
عکس: AFP/Getty Images/L. Ramirez
تصویری از خط آهن باری-مسافری بنگوئلا در آنگولا. این خط از شهر لبیتو در آنگولا شروع و در شهر تنکه در جمهوری دموکراتیک کنگو به پایان می‌رسد. این خط آهن در آنگولا با سرمایه‌گذاری چین احیا شد.
عکس: DW/N. Sul D'Angola
آفریقا با گسترش سریع شهرنشینی روبرو است. حتی کارشناسان می‌گویند که انقلاب چهارم صنعتی در آفریقا رخ می‌دهد. این در حالی است که زیرساخت‌های کافی برای تحقق این تحول هنوز وجود ندارد. چین و هند از این خلا استفاده می‌کنند. (عکس: سرمایه‌گذاری چین در بخش شیلات موزامبیک)
عکس: DW/S. Lutxeque
به نوشته مجله فوربس، چین بزرگترین شریک تجاری آفریقا است و حجم سالانه تبادلات دو طرف به ۲۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. بر این اساس، بیش از ۱۰۰ هزار شرکت چینی در آفریقا فعالند. بنا بر داده‌های بخش تحقیقات تجارت چین – آفریقا در دانشگاه جان هاپکینز، بیشترین صادارات از آفریقا به چین در سال ۲۰۱۹ به ترتیب از کشورهای آنگولا، آفریقای جنوبی و جمهوری کنگو صورت گرفته است.
عکس: picture-alliance/Photoshot/Zhang Gaiping
مجله فوربس نوشته است که آفریقا ۲۰ درصد کتان مورد نیاز چین را تامین می‌کند. آفریقا نصف ذخایر منیزیم جهان را هم دارد که در صنعت فولاد به کار می‌رود و جمهوری دموکراتیک کنگو به تنهایی نصف ذخایر تلق جهان را در اختیار دارد. آفریقا همچنان ذخایر قابل توجه کولتان دارد که مورد نیاز صنعت الکترونیک است. چین به همه این منابع نیاز دارد. (عکس: معدن کبالت در جمهوری دموکراتیک کنگو)
عکس: Getty Images/AFP/F. Scoppa
دَن روخِفِن، پژوهشگر هلندی و بنیانگذار مؤسسه معماری "MORE" است. او تألیفات متعددی از جمله در زمینه گسترش شهرنشینی در آفریقا دارد. به گفته او، «در آفریقا هیچ پروژه ساختمانی بلندتر از ۳ طبقه و هیچ راهی طولانی تر از ۳ کیلومتر وجود ندارد که در دست چینی‌ها نباشد.» (عکس: کارگر چینی و محلی در کارگاه ساخت یک اتوبان در اوگاندا)
عکس: Imago
اما در ایران چه اتفاقی خواهد افتاد؟
جزئیات توافق راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین منتشر نشده است. روزنامه "نیویورک تایمز" پیش از این نوشته بود که طرح این توافقنامه را رئیس‌جمهور چین پنج سال پیش (۲۰۱۶) پیشنهاد کرده بوده است. پیش‌نویس این توافقنامه ۴ تیرماه ۱۳۹۹ در پکن به امضا رسید. دو هفته بعد، روزنامه نیویورک تایمز به جزئیات این پیش‌نویس ۱۸ صفحه‌ای دست یافت و آن را منتشر کرد.
عکس: ana.press
"نفت در برابر سرمایه‌گذاری"
به نوشته وبسایت اقتصادی "بلومبرگ"، چین در چارچوب این توافق «۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری می‌کند و در مقابل از ایران با تخفیف زیاد و به‌طور مداوم نفت می‌خرد». چین دقیقا مشابه همین استراتژی را در قاره آفریقا در پیش گرفته است. چین در مقابل بازسازی زیرساخت‌ها، حدود یک‌سوم نفت مورد نیاز خود را از کشورهای آفریقایی وارد می‌کند.
عکس: Mana Neystani
اگر موضوع "سرمایه‌گذاری در برابر نفت ارزان‌قیمت" درست باشد، پکن بخشی از سرمایه‌گذاری خود را از طریق اختلاف قیمت نفت ارزان جبران می‌کند. سود حاصل از سرمایه‌گذاری نیز بخش دیگری از هزینه‌ها را تأمین می‌کند. گسترش حوزه نفوذ چین در منطقه را هم می‌توان به سود اقتصادی افزود. توافقنامه ۲۵ ساله با چین کدام منافع ایران را تأمین می‌کند و چقدر برای ایران از نظر اقتصادی به صرفه است؟
