به گزارش "آفتاب نیوز"، به نقل از مهرنامه، روحانی در برابر این پرسش که چرا ایران از ابتدا با آمریکا درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌ای وارد مذاکره نشد، همان‌گونه که امروز آمریکا در مذاکرات حضور دارد، خاطر نشان ساخته است که: «اصولا تصمیم نظام این بود که ما با آمریکا مذاکره‌ای نداشته باشیم».

به گفته‌ی روحانی: «ما بین دوچرخه و پیکان و بنز باید یکی را انتخاب می‌کردیم. خوب تصمیم بر این بود که ما بنز سوار نشویم. پس ما ماندیم و پیکان و دوچرخه. بنز آمریکا بود. پیکان اروپا بود و دوچرخه نیز کشورهای غیرمتعهد بودند. پس ما پیکان سوار شدیم».

«البرادعی حامل پیام بوش»

روحانی در برابر این پرسش که آیا اصلا بحث مذاکره با آمریکا مطرح شد گفته است: «همیشه این بحث وجود داشت. حتا یک‌بار نیز آقای البرادعی به واشنگتن رفته بود و بعد از آنجا برگشت و به من تلفن کرد و گفت می‌خواهم به تهران بیایم. خیلی سریع آمد.... بعد به من گفت می‌خواهم خصوصی با شما صحبت کنم. در آن جلسه خصوصی گفت من هفته‌ی پیش آمریکا بودم. به بوش گفتم شما هم بیایید وارد مذاکرات هسته‌ای بشوید تا این مساله‌ی هسته‌ای ایران حل و فصل شود. بوش در جواب گفت که چرا مساله‌ی هسته‌ای؟ چرا ما تمام مسایل بین خودمان را حل نکنیم؟».

به گفته‌ی روحانی، البرادعی سپس به او گفته که الان فرصت بسیار خوبی پیش آمده و آمریکایی‌ها پا پیش گذاشتند و داوطلب هستند. وی سپس در برابر این پرسش که چرا این درخواست پذیرفته نشد گفته است: «آن مقطع تصمیم بر این بود که ما با آمریکا مذاکره نکنیم». روحانی سپس می‌افزاید: «بنابراین خود به خود آمریکا از گزینه‌های ما کنار گذاشته شد».

روحانی در بخش دیگری از این مصاحبه از "کارشکنی" اسرائيل و اعراب در پرونده‌ی هسته‌ای ایران سخن گفته است. به گفته‌ی وی، عرب‌ها از اینکه با از بین رفتن صدام حسین، موازنه‌ی قدرت در منطقه به‌هم خورده بود، "ناراحت" بودند، چون با سرنگونی طالبان در افغانستان نیز "جایگاه ایران ارتقا پیدا کرد".

نگاهی انتقادی به "گزینه‌ی نگاه به شرق"

وی درباره‌ی "گزینه‌ی نگاه به شرق" در سیاست هسته‌ای ایران خاطر نشان می‌سازد که: «چین و روسیه هر کدام یک منطق خاصی نسبت به برنامه هسته‌ای ایران داشتند. روسیه نظرش این بود که ایران چرخه‌ی سوخت کامل نداشته باشد. این همان نظر غربی‌ها بود. منتها لحن آن‌ها متفاوت بود گرچه هدفشان با غربی‌ها یکی بود».

روحانی همچنین درباره‌ی باز شدن پای ترکیه و برزیل به مناقشه‌ی هسته‌ای ایران خاطر نشان ساخته است که: «ممکن است ترکیه در این بین بیشتر از ما بهره برده باشد.... البته چون ترکیه همسایه ماست هیچ اشکالی ندارد که ما در یک شرایط سیاسی به همسایه خود وزن بدهیم». وی همزمان تصریح کرده است: «با این حال فکر نمی‌کنم ترکیه بتواند نقش زیادی در مساله‌ی هسته‌ای ما ایفا کند».

"اجماع همه بر سر غنی‌سازی"

روحانی در بخش دیگری از سخنان خود گفته است که : «خیلی‌ها باور نمی‌کردند که پرونده‌ی ما با راه‌اندازی اصفهان به شورای امنیت برود». وی در برابر این پرسش که اگر کسی پیش‌بینی می‌کرد آیا به این ریسک تن می‌داد گفته است: «نمی‌توانم بگویم که اگر پیش‌بینی می‌کردند، این کار را نمی‌کردند. چون تصمیم نظام این بود که ما یک روزی غنی‌سازی را انجام دهیم. این اجماع نظر همه بود».

روحانی ضمن تصریح این نکته که در مناقشه‌ی هسته‌ای «سیاست‌های کلی نظام در اختیار دولت نیست»، به تفاوت میان دولت‌های پیشین و دولت کنونی پرداخته است. وی ضمن اشاره به ناچیز بودن "تفاوت رفتار" در دولت‌های هاشمی رفسنجانی و خاتمی خاطر نشان ساخته است: «همان فکری که آقای هاشمی نسبت به روابط با دنیا داشت، آقای خاتمی نیز همان فکر و برنامه را داشت. این دولت‌ها در این جهت تفاوتی نداشتند».

دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی همزمان به تفاوت‌های دولت احمدی‌نژاد با دولت‌ها قبلی اشاره کرده و گفته است: «اما دولت نهم کاملا رفتارش با دولت‌های گذشته متفاوت بود. دولت نهم به صراحت می‌گفت که تفکر ما با دولت‌های گذشته متفاوت است. حتا می‌گفتند این راهی که ما انتخاب کردیم راه درست است».

"گوشه کنایه‌های احمدی‌نژاد"‌

این اظهارات روحانی، همان چیزی است که در سخنان محمود احمدی‌نژاد نیز درباره‌ی کارنامه‌ی دولت‌های پیش از خود در موضوع هسته‌ای بازتاب یافته است.

به گزارش مهر، وی که روز سه‌شنبه برای بزرگداشت روز ملی اسناد و میراث مکتوب به کتابخانه‌ی ملی آمده بود، فرصت را مغتنم شمرد و در "گوشه کنایه‌هایی به کارنامه‌ی دولت‌های قبل از خود در موضوع هسته‌ای" گفت: «من پیش از اینکه به عنوان خدمتگزار ملت انتخاب شوم، می‌دیدم که ملت با همه‌ی وجود از تحمیل اراده‌ی دشمنان و شیاطین در این زمینه به خود، ناراحت است».

احمدی‌نژاد افزوده است: «به همین خاطر بود که همان زمان (مبارزات انتخاباتی) وعده کردم اگر ملت من را برگزینند حتما فعالیت‌های هسته‌ای را آغاز می‌کنیم».