سفر اخير جورج بوش، رئيس جمهور امريكا، به خاورميانه و بازديد وى از برخى كشورهاى عربى و اسرائيل يكى از موضوعات مهم امروز (۱۴ ژانويه) مطبوعات آلمان و اروپا بود. بسيارى از روزنامه هاى اروپايى برقرارى صلح را تنها انگيزه اين سفر نداسته و به مقابله امريكا با سياست هاى ايران در منطقه به عنوان دليل ديگر اين بازديدها اشاره مى كنند. امريكا خواهان هماهنگى سياسى ميان اين كشور و برخى از دولت هاى عربى در قبال ايران است.

روزنامه ”لا رپوبليكا“ چاپ ايتاليا با اشاره به سخنان بوش درباره حمايت ايران از تروريسم مى نويسد:

« جورج بوش در آنسوى كرانه خليج فارس و در فاصله يكصد كيلومترى دشمن شماره يك امريكا، يعنى ايران، دوباره حمله به رهبران مذهبى در تهران را آغاز كرد. اين در حالى است كه تنها يك هفته از برخورد كشتى هاى نيروى دريايى امريكا و قايق هاى تندرو سپاه پاسداران در تنگه هرمز مى گذرد. جزئيات اين برخورد هنوز بطور دقيق روشن نيست.

بوش ديروز در ابوظبى برخلاف معمول حمله مستقيم به رهبران مذهبى ايران را آغاز كرد. كاخ سفيد در مقابله با ايران تمام گزينه هاى ممكن را در نظر دارد. در حال حاضر ديپلماسى هنوز از وزن بيشترى برخوردار است. اما در دولت امريكا هنوز برخى اميدوارند كه رژيم تهران از درون، توسط مردم ايران سرنگون شود.»

روزنامه آلمانى ”تاگس اشپيگل“ با اشاره به سفر بوش به خاورميانه درباره سخنان وى در مورد عراق مى نويسد:

«رژيم هاى عربى شاهد اين واقعيت هستند كه قطبى كردن منطقه آسيب هاى فراوانى به همراه داشته است. شكافى كه درون جوامع عربى، بطور مثال در لبنان، فلسطين و عراق وجود دارد، نتيجه مقابله امريكا با ايران است. تنها گزينه معقول، مجموعه اى از اقدامات امنيتى در سطح منطقه است. از رشد طبيعى قدرت ايران نمى توان جلوگيرى به عمل آورد، ولى مى توان آنرا از طريق همكارى و منافع ناشى از آن در جهت معينى مهار كرد. در چنين ائتلافى امريكا بايد مشاركت داشته باشد. امريكا تنها رقيب منطقه اى براى تهران است. اما جورج بوش ايران را همچنان به عنوان تجسم شر مى بيند. اين سياستى مصلحت جويانه به سود منطقه نيست.»

روزنامه ”ايندپندنت“ چاپ بريتانيا درباره سياست امريكا در خاورميانه مى نويسد:

« در اين هفته، سفر بوش به خاورميانه با زرق و برق فراوان و به ميزبانى خانواده سلطنتى عربستان سعودى در رياض پايان خواهد يافت. بازديد از عربستان سعودى بازگو كننده نيات اين سفر است. عربستان سعودى بدترين حكومت استبدادى در منطقه و متشكل از دارودسته اى دزد و شكنجه گر است. بوش دست در دست اين افراد، سخنان شيرينى درباره محبت و دوستى در گوش آنان زمزمه خواهد كرد. و با استفاده از فرصت، بيست ميليارد دلار سلاح نيزبه آنها خواهد فروخت. دليل اين امر هم روشن است، اين افراد بر روى بزرگترين بشكه نفت جهان نشسته اند. سخنرانى هاى عالى درباره دمكراسى در بخار بنزين خفه مى شوند. تا زمانيكه وابستگى امريكا به نفت خاورميانه همچنان ادامه داشته باشد، امريكا اين منطقه را همچون جايگاه عظيم سوخت خواهد ديد. و اسرائيل به عنوان دوستى هم نظر، ولى با ترس و لرز، وظيفه نگهبانى از پمب هاى بنزين را بر عهده خواهد داشت.»

روزنامه دانماركى ”برلينگسكه تيدنه“ درباره برنامه بلندپروازنه جورج بوش در خاورميانه مى نويسد:

«همه رئيس جمهورهاى امريكا در آخرين سال رياست خود خواهان برقرارى صلح در خاورميانه هستند. اين مسئله بدل به سنتى براى آنان شده است. جورج بوش نيز از اين قاعده مستثنى نيست. سفر او به خاورميانه و بازديد وى از اسرائيل و كشورهاى عربى متحد امريكا تنها به خاطر برقرارى صلح ميان اسرائيل و فلسطين در اين منطقه ناآرام نيست. بوش همچنين خواهان همكارى دوستان عرب خود در مورد مسايل عراق و اتخاذ اقدامات مشترك در برابر ايران است. بسيارى بر اين باوراند تا زمانيكه بوش در كاخ سفيد بر مسند قدرت نشسته است اميدى به برقرارى صلح در خاورميانه نيست. برغم اين مسئله مى توان اميد كمى به مذاكرات احتمالى ميان اسرائيل و فلسطين داشت و اين منوط به نيرويى است كه بطور مشخص جورج بوش در عرض يكسال به اين مسئله اختصاص خواهد داد. اين پروژه اى بلند پروازانه است.»