سازمان ملل متحد سوم دسامبر را روز توانخواهان نامیده است. جمهوری اسلامی نه تنها در مناسب سازی برای توانخواهان عاجز است بلکه در اعتراضات اخیر صدها نفر را به جمع توانخواهان افزود.
تبلیغات
جنبش اعتراضی مردم ایران علیه حاكمیت وارد سومین ماه خود شده است. نیروهای امنیتی برای سركوب اعتراضها از شلیک هدفمند به چشمان خیزشگران هم كمک میگیرند.
غزل رنجكش ۲۱ ساله جزو بیش از ۶۰۰ معترضی است كه در خیزش سراسری اخیر چشم خود را از دست دادهاند. او در سایت اینستاگرامش مینویسد: «آخرین تصویری كه چشم راست من ثبت كرد، لبخند كسی بود كه به من شلیک كرد».
تا كنون صدها تن بر اثر این شلیکها نابینا یا كمبینا شدهاند كه در میان ایشان دهها كودک را برآورد كردهاند.
در روز ۴ آذر ۱۴۰ چشمپزشک در نامه ای به محمود جباروند رئیس انجمن چشمپزشكی ایران، نگرانی خود را درباره شلیک هدفمند به چشمان اعتراضكنندگان اظهار كردند: «در اعتراضهای اخیر تعداد زیادی بر اثر اصابت ساچمه و پینتبال و امثال آن متأسفانه در بسیاری از موارد بینایی یک یا هردو چشم را از دست دادهاند. لازم است در مورد تبعات جبرانناپذیر این گونه آسیبهای شدید چشمی، هشدارهای ضروری داده شود».
پیشتر ۲۳۰ چشمپزشک هشدار مشابهی به آن انجمن نوشته بودند. روزنامه نیویورکتایمز به نقل از دست اندركاران سه بیمارستان در تهران و كردستان از آسیب شدید به چشمان بیش از ۵۸۰ نفر خبر داده است.
انجمن همیاری نابینایان و كمبینایان فارسی زبان در برونمرز (VIBS) ضمن محكوم ساختن این عملیات از انجمنهای مشابه جهانی خواسته است، در این باره به مسؤولان حاكمیت ایران هشدار دهند.
"حاكمیت ایران دست از معلولسازی بردارد"
شبنم همتیان، عضو هیأت تحریریه انجمن نابینایان و كمبینایان یادشده به دویچه وله فارسی گفت: «ما خرسند خواهیم بود اگر حاكمیت ایران دست از معلولسازی بردارد چون انتظار نداریم اینها كاری برای بهترسازی وضعیت معلولان انجام دهند. در كشوری كه طبق قانون مجازات اسلامی برای دزدی، بریدن دست منظور شده، معلولسازی امری نهادینه است. در چنین شرایطی سخن از بهترسازی وضعیت معلولان و بزرگداشت روز توانخواهان خندهدار است».
محسن مریانیُ سرپرست انجمن نابینایان و كمبینایان فارسی زبان در برونمرز به یک جشن فرمایشی اشاره كرد كه امروز از سوی سازمان رفاه در ایران برگزار شده است: «جشن برگزار میكنند اما به نابینایان اجازه نمیدهند حتا ساعت با خود همراه داشته باشند، چه رسد به تلفن همراه یا ضبط صوت و اینها. چرا؟ چون بسیاری از كنشگران امور نابینایی از انجمنهای فرمایشی حكومتی كنارهگیری كردهاند. بیشک دولتیها میترسند كه در آن جشن چیزی در این رابطه گفته یا مشكلی مطرح شود».
مریانی اظهار امیدواری كرد كه جامعه معلولان در برابر معلولسازی و حمله به نهادهای همیاری توانخواهان ساكت نمانند و اینگونه، روز توانخواهان را گرامی بدارند.
گزارش تصویری: شمارش معکوس؛ از اعتراض تا انقلاب در ایران
ضربات اعتراضات از سال ۱۳۹۶به این سو بر پیکر جمهوری اسلامی هر بار سنگینتر شدهاند. اینبار معترضین شعار دادهاند: «بهش نگین اعتراض، اسمش شده انقلاب». نگاهی تصویری به اعتراضات سالهای اخیر:
عکس: NNSRoj
دومینوی سرنگونی
دامنه اعتراضات از سال ۱۳۹۶به این سو گستردهتر و ضرباتش بر پیکر جمهوری اسلامی هر بار سنگینتر شدهاست. اینبار معترضین شعار دادهاند: «بهش نگین اعتراض، اسمش شده انقلاب».
عکس: NNSRoj
اعتراضات ۱۴۰۱
اعتراضات در پی کشته شدن مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد در روز ۲۶ شهریور در مقابل بیمارستان کسری در تهران شروع شد و به استان کردستان و بعد سراسر ایران گسترش یافت. اعتراضات با شعار "زن زندگی آزادی" همراه شد.
عکس: EPA-EFE
اعتراضات ۱۴۰۱
با اعتراضات خیابانی، اعتصاب در بازار، تعطیلی مدارس و اعتصاب در ۴۳ دانشگاه ایران، اعتراضات مردمی در ایران وارد هفته سوم شده است. حالا اعتراضات مردمی از "آتش زدن روسری" عبور کرده و دانشجویان شعار میدهند: «بهش نگین اعتراض، اسمش شده انقلاب».
عکس: UGC
اعتراضات ۱۴۰۰
اعتراضات مردم در سال ۱۴۰۰ گرچه سراسری نبود، اما در سراسر کشور در رابطه با موضوعات مختلف صنفی، اجتماعی و سیاسی برگزار شد. در پی اعتراض مردم گنبد کاووس به تعرض جنسی به دو دختر، شماری از شهروندان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و با اعزام نیروهای نظامی و انتظامی، فضای این شهر امنیتی شد.
عکس: Daniel Babajani
اعتراضات ۱۴۰۰
تعداد زیادی از کارگران بازنشسته ایران ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ با تجمع مقابل ادارههای تأمین اجتماعی مراکز استانها و چند شهر دیگر، خواستار رساندن مستمریها به خط فقر و رفع تبعیضهای موجود علیه آنان شدند. اعتراض سهامداران، داروسازان در همدان، رشت و اصفهان و اعتراض معلمان فارغالتحصیل دانشسراها از دیگر اعتراضات در این سال بودند.
عکس: Fararu
اعتراضات ۱۳۹۹
اعتراضات در سیستان و بلوچستان در واکنش به کشته شدن سوختبران توسط سپاه پاسداران در شهرستان سراوان آغاز و با قطع و اختلال در شبکه موبایل، تلفن ثابت و اینترنت در بیشتر شهرهای استان همراه شد. این اعتراضات چندین کشته و زخمی برجای گذاشت.
عکس: IRNA
اعتراضات ۱۳۹۹
پلیس به معترضین به وضعیت بد آب اشامیدنی در غیزانیه از توابع اهواز گاز اشک آور و گلولههای ساچمهای شلیک کرد. اعتراض دستفروشان تهران، کارگران معادن زغال سنگ کرمان، پرستاران اصفهان، مال باختگان در بازار سهام، کارگران هفت تپه، متقاضیان خرید خودرو و دهها مورد دیگر نیز در این سال ادامه یافت.
عکس: Irankargar
اعتراضات ۱۳۹۸
یک هواپیمای مسافربری اوکراینی در ۱۸ دی مورد هدف شلیک پدافند هوایی سپاه پاسداران قرار گرفت و سقوط کرد. همه سرنشینان این پرواز جان باختند. مسئولان جمهوری اسلامی تا سه روز منکر شلیک به این هواپیما بودند و آن را "عملیات روانی آمریکا" اعلام کردند. این دروغ اما مانع اعتراضات خیابانی مردم نشد.
عکس: picture-alliance/dpa/NurPhoto/M. Nikoubaz
اعتراضات ۱۳۹۸
اعتراضات ۲۴ آبان در واکنش به افزایش ۲۰۰ درصدی قیمت بنزین آغاز شد ولی سپس نظام جمهوری اسلامی ایران و رهبران روحانی آن را هدف گرفت. بر اساس گزارش نهادهای امنیتی ایران، ۲۹ استان و صدها شهر دستخوش ناآرامیهای پس از افزایش قیمت بنزین بودند. هزاران کشته، زخمی و بازداشتی حاصل این اعتراضات بودند.
عکس: picture-alliance/dpa/ISNA/A. Mirzazadeh
اعتراضات ۱۳۹۷
روز دوشنبه ۴ تیر بخش بزرگی از بازاریان تهران در اعتراض به رکود حاکم بر بازار، نوسان بیسابقه نرخ ارز و کمبود مشتری ناشی از گران شدن قیمتها دست از کار کشیدند. این اعتراضات برای افزایش قیمت طلا، رشد سریع قیمت سکه و کاهش شدید ارزش ریال در برابر دلار در تهران آغاز و به شهرهای دیگر نیز گسترش یافت.
عکس: IranHumanRightsMonitor
اعتراضات ۱۳۹۷
اعتراضات نسبت به تقسیم شهرستان کازرون از تابستان سال ۱۳۹۶ پس از مطرحشدن مسئله جدایی بخشهایی از شهرستان کازرون و تبدیل بخشهای کوهمره و چنارشاهیجان به شهرستان جدیدی به نام کوهچنار آغاز شد.
عکس: Greatshiraz.ir
اعتراضات ۱۳۹۶
مجموعهای از اعتراضات رهبرینشدهٔ مردمی و ضد دولتی در سراسر ایران از ۷ دی ۱۳۹۶ از مشهد و شهرهای بزرگ استان خراسان آغاز شد. فراخوان شرکت در این تظاهرات در آغاز "نه به گرانی" و اعتراض به سیاستهای دولت حسن روحانی بود اما به سرعت کل نظام و بسیاری از شهرهای ایران را در بر گرفت.
عکس: Reuters
اعتراض ۱۳۹۶؛ آغاز "دیگه تمومه ماجرا"
شعارهای ساختارشکن نشان از "تنفر" از جمهوری اسلامی ایران در میان معترضان داشت. از دیگر ویژگیهای مهم این اعتراضات این بود که برخلاف سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۸۸، اصلاحطلبان پشت آن نبودند و معترضین شعار دادند: "اصلاحطلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا".