حبس، تبعید، شلاق، محرومیت از تحصیل و سفر یا جریمه‌های نقدی، بخشی از فشارهای مستقیم علیه فعالان حقوق زن هستند. از سوی دیگر، فضای سنگین امنیتی و تهدید‌های روانی، علاقمندان به فعالیت در این عرصه را بیمناک می‌کند. به سبب چنین شرایطی، مراسم روز جهانی زن در برخی شهرهای ایران برگزار نشد.

تهران

کمیته زنان کانون مدافعان حقوق بشر در تهران و کمیته مادران صلح به مناسبت هشتم مارس بیانیه‌هایی منتشر کردند. از برگزاری مراسم کانون وکلا در تالار ورشو در تهران جلوگیری شد. محمد مصطفایی که قرار بود در این مراسم سخنرانی کند، از این‌که یک گردهمایی حقوقی و آموزشی به ظن طرح مسائل سیاسی به هم خورد، ابراز تأسف کرد.

سنندج

به فعالان حقوق زن در سنندج، مجوز برگزاری مراسم داده نشد . فرمانداری سنندج به درخواست شش انجمن غیردولتی برای انجام مراسم در یکی از سالن‌های شهر، پاسخ منفی داد. به گفته کاوه کرمانشاهی فعال مدنی، روز جمعه ششم مارس نیز "اردوی همبستگی زنان" قصد برگزاری مراسمی را در پارک امیریه سنندج داشت که آن هم به دلیل حضور مقامات انتظامی و امنیتی آنچنان که باید و شاید برگزار نشد.

همدان

انجمن دانشجویان کرد دانشگاه بوعلی برنامه‌ای به مناسبت هشتم مارس، با تاکید بر خشونت‌های ناموسی علیه زنان کرد را تدارک دیده بود. این برنامه نیز با وجود قول مساعد قبلی، از سوی مسئولان دانشگاه اجازه انجام نیافت.

رشت

در روز هشتم مارس، فعالان حقوق زن رشت، هزار دفترچه‌ی مربوط به مسائل زنان را در میان مردم پخش کردند. این دفترچه‌ها، حاوی مطالبی پیرامون تاریخچه هشت مارس، مشکلات زنان خانه‌دار، زنان کم‌درآمد، کارگران زن فصلی و زنانه شدن فقر بودند. مراسم دیگری نیز در دفتر ادوار تحکیم وحدت رشت به مناسبت روز زن برگزار شد.

به گفته زهره اسدزاده، فعال زنان از رشت، مشکلات زنان شمالی متفاوت است و به شرایط بومی بازمی‌گردد. بیشتر زنان شمالی، بدون بیمه و برخورداری از سایر تامین‌ها، کارگر روزمزد شالیکار هستند. شرایط دشوار این کار و سطح نازل درآمد زنان از جمله موضوع‌های مورد توجه فعالان حقوق زن در خطه شمال است.

اصفهان

فعالان این شهر که بافتی سنتی و مذهبی دارد، در روز جهانی زن بروشوری یک صفحه‌ای در میان مردم توزیع کردند. این بروشور به تاریخچه روز زن و خواست‌های سراسری و بومی زنان اشاره داشت. به نقل از مهرنوش اعتمادی یکی از فعالان مدنی اصفهان، شاخص مشکلات حقوقی زنان این شهر، تابوی طلاق و حضانت فرزند پس از جدایی است. زنان اصفهانی از وابستگی اقتصادی به همسر یا خشونت خانگی نیز رنج می‌برند. به همین منظور، فعالان حقوق زن، کانون بانوان کارآفرین و دفاتر مشاوره حقوقی برای زنان اصفهانی دایر کرده‌اند.

سنگینی فشارهای امنیتی، علاقمندان و دست‌اندرکاران مسائل مربوط به زنان در شهرهای دیگر چون تبریز، مشهد یا کرج را از برگزاری مراسم هشتم مارس محروم کرد.