مسکو در حال حاضر از هیچ کوششی برای نمایش قدرت فروگذار نمی‌کند. سرگئی ایوانف، معاون رئیس جمهور روسیه روز پنج‌شنبه ۲۰ ژوئن، با اعلام قصد روسیه برای توسعه‌ی نیروی هوایی و امکانات فضایی خود، تأکید کرد روسیه برای توسعه سیستم ناوبری ماهواره‌ای خود "گلوناس"، تا سال ۲۰۱۰ مجموعاً ۲۰ ماهواره به فضا خواهد فرستاد.

سیستم ناوبری ماهواره‌ای "گلوناس" متعلق به وزارت دفاع روسیه است و کار آن شبیه به سیستم ناوبری جی.پی.اس (GPS) متعلق به آمریکاست. روسیه در رقابت با سیستم ناوبری جی.پی.اس آمریکا و "گالیه" اروپا درصدد توسعه گلوناس است تا در مواقع حساس سیستم موشکی خود را هدایت کند.

یک کارشناس تسلیحات در "انستیتوی پژوهشی صلح و امنیت" در هامبورگ معتقد است سیستم "گلوناس" قدرت نیروهای نظامی روسیه را منعطف‌تر و سیستم تسلیحاتی آن را دقیق‌تر می‌کند.

ایالات متحده‌ی آمریکا در سال ۲۰۰۲ قرارداد ضد موشک‌های بالستیک را که در سال ۱۹۷۶ با اتحاد شوری سابق امضا کرده بود ، ملغی کرد، زیرا به‌نظر آمریکایی‌ها این قرارداد مانع ایجاد یک سیستم ملی دفاع موشکی می‌شد. از آن هنگام تاکنون ‌روسیه زیر فشار قرار گرفته، تا هرطور شده نیروی هوایی و تآسیسات فضایی خود را تقویت کند.

به گفته‌ی کارشناس تسلیحات انستیتوی پژوهشی صلح و امنیت هامبورگ، از طرف آمریکایی‌ها نیز هنوز نشانه‌ای حاکی از علاقه‌ی آنها برای بستن قرارداد جدید کنترل تسلیحات وجود ندارد، به‌همین دلیل روس‌ها در حال تجهیز و تسلیح خود هستند.

موشک تاکتیکی کوتاه‌برد از نوع "ایسکاندر-ام" (Iskander-M) و راکت قاره‌پیمای آر.اس - ۲۴(RS-24) از جمله‌ی سلاح‌های جدیدی هستند که روس‌ها اخیراً آنها را آزمایش کرده‌اند. زیردریایی اتمی "بورای" (Borei) به‌زودی به آب انداخته خواهد شد.

به گفته‌ی ایوانف، موشک‌های روسیه از نظر توانایی باید در موقعیتی باشند که بتوانند بر همه‌ی موشکهای دوربرد و سیستم‌های دفاع هوایی موجود در جهان غلبه کنند.

کرملین خود را در این امر محقق می‌داند، زیرا بنا به تلقی مقامات آن، قرارداد سال ۱۹۸۷ میان امریکا و اتحاد شوروی درباره‌ی ممنوعیت موشک‌های کوتاه و میان‌برد، بلااثر مانده و آمریکایی‌ها در این زمینه خودرا تجهیز کرده‌اند.

مسکو همچنین تهدید کرده‌ است که از اجرای قرارداد کاهش نیروهای نظامی متعارف در اروپا نیز سرباز خواهد زد.

مدیر شعبه مسکو موسسه‌ی "فریدریش ابرت" می‌گوید در روسیه این بلندپروازی با هیچ انتقادی روبرو نیست. همه‌ی گروه‌ها از "چپ" تا "راست" از آن حمایت می‌کنند.

مسکو برای رویکرد جدید خود دلایل متفاوت دارد: یک علت آن به طرح دفاع موشکی آمریکا برای اروپا برمی‌گردد. اما کارشناسان، روسیه را متهم می‌کنند که از مناقشه بر سر طرح سپر دفاعی اروپا به عنوان پوششی برای تسلیح خود استفاده می‌کند. به نظر این کارشناسان، اگر طرح سپر دفاع موشکی اروپا نیز نمی‌بود، روسیه همین‌طور رفتار می‌کرد.

روس‌ها به این دلیل دست توسعه تسلیحات خود نمی‌زنند که آمریکا و چین در کار توسعه‌ی توانایی‌های هسته‌ای خود هستند، بلکه آنها با فروش سالانه ۱۵۰ میلیارد دلار نفت و گاز، پول کافی در اختیار دارند تا سیستم تسلیحاتی خود را مدرنیزه کنند. در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ کرملین هزینه‌های نظامی خود را چهار برابر افزایش داده است.

اما آنچه در این امر بیش از هر چیز دیگر تاثیر دارد، خواست و اراده‌ی فزاینده‌ی خود روس‌هاست. این اراده‌ است که سیاست توسعه‌ی تسلیحاتی را پیش می‌برد: پوتین می‌خواهد بار دیگر روسیه را در جایگاه ابرقدرت جهانی قرار دهد و ثابت کند که روسیه در زمینه تسلیحات هسته‌ای با آمریکا همتراز است. تفکر جنگ سرد در کرملین ادامه دارد.