عفونت مثانه همواره با درد شدید همراه است؛ به‌ویژه زمانی که مثانه‌ی بیمار پر باشد. فرد بیمار نیازمند تکرار ادرار می‌شود و برخی‌‌ها ناچارند حتی تا ۵۰ بار در روز به توالت مراجعه ‌کنند.

گروهی از دانشمندان موسسه‌ی فناوری ماساچوست (MIT) به‌تازگی روشی برای مقابله با درد عفونت مثانه کشف کرده‌اند. آنها از داروی لیدوکائین (Lidocain) استفاده می‌کنند به طوری که مخزن کوچکی انباشته از این دارو را وارد مثانه‌ی بیمار می‌کنند.

درمان‌های کوتاه مدت

اینکه عفونت مزمن مثانه دقیقا به چه صورت شکل می‌گیرد، مشخص نیست. اما محققان معتقدند که این عفونت ناشی از باکتری نیست و به همین خاطر با آنتی بیوتیک درمان نمی‌شود. در عین حال، درمان مشخصی هم برای این بیماری وجود ندارد.

برخی بیماران در هفته چند بار به پزشک اورولوگ مراجعه می‌کنند. او هم با وارد کردن یک سوند در مجاری ادراری، مثانه را با داروی بی‌حس کننده‌ی لیدوکائین پر می‌کند؛ دارویی که باعث می‌شود بیماران دیگر درد را حس نکنند.

وارد کردن مخزن لیدوکائین

به گفته‌ی دانشمندان MIT این راه حل پردوامی نیست، زیرا این دارو تا زمانی اثر می‌کند که در داخل مثانه است. اما زمانی که بیماران به توالت مراجعه کنند، این دارو نیز از مثانه خارج شده و درد بیمار دوباره آغاز می‌شود. به همین دلیل محققان موسسه‌ی فناوری ماساچوست به این نتیجه رسیده‌اند که باید این دارو را به صورت انبارشده در یک مخزن کوچک وارد مثانه‌ی بیمار کنند تا بیماران را به صورت دائمی از درد نجات دهند.
 
آنها برای انجام این کار یک لوله‌ی بسیار نازک که پر از لیدوکائین است را توسط یک سوند وارد مثانه‌ی بیمار می‌کنند. در آنجا این لوله پیچ و تاب می‌خورد، طوری که دیگر قادر به خروج از مثانه نیست. این لوله‌ی پیچ خورده در مثانه شناور می‌شود و به طور مداوم  از خود لیدوکائین پخش می‌کند. پس از گذشت ۲ هفته بیمار باید دوباره به پزشک خود مراجعه کند، تا این لوله تعویض شود.

نتایج امیدوار کننده

محققان MIT در این میان به نتیجه‌ی دیگری نیز دست یافته‌اند. بسیاری از بیمارانی که پس از دو هفته لوله را از بدن خود خارج کرده بودند، دیگر درد نداشتند. دانشمندان انتظار این را داشتند که با درآوردن لوله درد دوباره برگردد، ولی این اتقاق رخ نداد. عفونت مزمن مثانه معمولا از کنترل خارج می‌شود و دانشمندان معتقدند که لیدوکائین توانسته است این پروسه را متوقف کند.

نتایج تحقیق این دانشمندان امیدبخش است. اما به گفته‌ی آنان این تنها یک تحقیق کوچک بوده و نیاز به پژوهش‌های عمیق‌تر و بزرگ‌تر دارد. آنها تاکید می‌کنند که خود مخزن لیدوکائین می‌تواند برای مقابله با بیماری‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد.