ترامپ که در نشست خبری مشترک با نخست‌وزیر بریتانیا، کی‌یر استارمر، سخن می‌گفت، بگرامرا "از نظر راهبردی نزدیک به چین" توصیف کرد و مدعی شد "می‌خواهیم آن پایگاه را پس بگیریم". با این حال یک مقام آمریکاییِ مطلع گفت: «هیچ برنامه فعالی برای تصرف نظامی بگرام وجود ندارد و هر تلاش برای بازپس‌گیری، به ده‌ها هزار نیرو، پشتیبانی لجستیکی سنگین در یک کشور محصور در خشکی و هزینه‌های کلان برای تعمیر و تأمین پایگاه نیاز خواهد داشت.» به گفته این مقام، حتی در صورت کنترل دوباره، پاکسازی و حفاظت از محیط وسیع پیرامونی برای جلوگیری از حملات راکتی اقدامی عظیم است.

موانع میدانی و سیاسی

کارشناسان هشدار می‌دهند حتی اگر طالبان پس از مذاکره با استقرار آمریکا در بگرام موافقت کند، پایگاه با تهدیدهای متعدد از شاخه خراسان داعش و القاعده در داخل افغانستان تا خطر موشکی پیشرفته از سوی ایران روبه‌رو خواهد بود.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

یک مقام سابق دفاعی آمریکا نیز مزیت‌های ادعاییِ نزدیکی به چین را بی‌اهمیت دانست و گفت "کفه ریسک‌ها سنگین‌تر از مزیت‌هاست". ترامپ تلویحاً از "گرفتن رضایت طالبان" سخن گفت، اما روشن نکرد این توافق چگونه حاصل می‌شود؛ گروهی که برای بازپس‌گیری کشور، سال‌ها با نیروهای آمریکایی جنگیده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

گفت‌وگوها با طالبان و پرونده گروگان‌ها

هم‌زمان، مقام‌های آمریکایی در کابل درباره شهروندان آمریکایی در افغانستانرایزنی کرده‌اند. آدم بوهلر، نمایندۀ ویژه دولت ترامپ در امور گروگان‌ها، و زلمی خلیل‌زاد با امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، دیدار کردند. طالباناخیراً از "توافق برای تبادل بازداشت‌شدگان" خبر داده است؛ امری که به‌گفتۀ تحلیلگران می‌تواند آزمونی برای هرگونه «نرمال‌سازی» محدود باشد، اما ربط مستقیمی به احیای حضور نظامی آمریکا در بگرام ندارد.

بگرام بزرگ‌ترین پایگاه آمریکا در افغانستان طی دو دهه پس از ۱۱ سپتامبر بود و با خروج نیروها در سال ۲۰۲۱ به دست طالبان افتاد. ترامپ که خروج را در توافق ۲۰۲۰ با طالبان کلید زد، کنون از واگذاری پایگاهانتقاد می‌کند و می‌گوید «می‌خواهیم آن را پس بگیریم، چون آن‌ها به چیزهایی از ما نیاز دارند»، بی‌آنکه توضیح دهد منظورش چیست. در روزهای اخیر، مقام‌های آمریکایی با طالبان درباره تبادل زندانیان گفت‌وگو کرده‌اند. پنتاگون هم‌زمان در حال بازبینی خروج آشفته ۲۰۲۱ است؛ تصمیمی که به‌گفته برخی مقام‌های وقت، تمرکز آمریکا بر رقابت با چین را منحرف کرد.