شعار امسال روز جهانی زن (۸ مارس) فراخوانی به "جسارت برای تغییر" (#BeBoldForChange) است. احقاق برابری جنسیتی در زمینه‌های شغلی برای زنان یکی از اهداف مهم فعالین حقوق زنان به شمار می‌رود. زنان نشان داده‌اند که در بسیاری از مشاغلی که به عنوان "مشاغل مردانه" شناخته می‌شوند، می‌توانند پابه‌پای مردان فعالیت کنند؛ اگر شرایط برابری در اختیارشان قرار گیرد.

یولاینا تالاورا اهل ماناگوئه، پایتخت نیکاراگوئه است. او سال‌هاست که به عنوان آتش‌نشان فعالیت دارد. یولاینا می‌گوید: «در روزهای اول، مردها فکر می‌کردند که من به خاطر تمرین‌های سخت مدت زیادی در این شغل دوام نخواهم آورد. با این حال بهشان نشان دادم که می‌توانم پابه‌پای آنها از پس وظایف بر بیایم.»

خاولا شیخ در شهر امان، پایتخت اردن زندگی می‌کند. خاولا لوله‌کش است و در همین زمینه کلاس‌های آموزشی برای زنان برگزار می‌کند. او می‌گوید: «خانم‌های خانه‌دار ترجیح می‌دهند وقتی شوهرانشان خانه نیستند، یک لوله‌کش زن برای تعمیرات به خانه‌شان بیاید.» خاولا اعتقاد دارد که برای مقابله با نابرابری جنسیتی تمامی بخش‌های خدماتی باید فرصت‌های برابری را در تمامی زمینه‌ها برای زنان و مردان ایجاد کنند.

والری پرون در کار پرورش صدف در جنوب فرانسه است. او معتقد است نگرش به برابری جنسیتی باید از همان سال‌های اولیه زندگی آموزش داده شود. والری می‌گوید: «این به ما بستگی دارد که برای تغییر دیدگاه، به پسران‌مان در همان سال‌های کودکی نگرشی مبنی بر توازن و برابری جنسیتی را آموزش دهیم. ما باید ذهنیت آموزش در دوران کودکی را تغییر بدهیم. یک پسر می‌تواند با عروسک بازی کند و یک دختر هم با ماشین‌های اسباب‌بازی.»

فیلیپینا اوکول راننده بولدوزر است و در توبای در جنوب فیلیپین کار و زندگی می‌کند. او که سه فرزند دارد، می‌گوید: «تنها تعداد کمی کارگر زن هستند که می‌توانند کامیون‌های بزرگ و بولدوزر را برانند. اگر مردها می‌توانند این کار را انجام دهند، چرا زن‌ها نتوانند؟ من از مردها بهتر هستم. آنها اینجا فقط می‌توانند کامیون برانند، اما من هم از پس رانندگی کامیون برمی‌آیم، هم بولدوزر!»

شغل دنگ کیان، دکوراتور در سایت‌های ساختمانی در پکن، پایتخت چین است. به گفته او نابرابری جنسیتی "گاهی وقت‌ها رخ می‌دهد و هیچ‌کاری از دست ما ساخته نیست." کیان مادر سه فرزند است. او معتقد است: «در نهایت شما باید همه آن چیزهای ناخوشایند را هضم کنید و به راهتان ادامه دهید.»

سرپیل چیگدِم در استانبول راننده قطار است. او می‌گوید: «وقتی ۲۳ سال پیش برای این شغل درخواست دادم، بهم گفتند این یک کار مردانه است. موقع امتحان کتبی می‌دانستم که حتی اگر نمره‌ای مشابه یک متقاضی مرد بگیرم، این شغل به او خواهد رسید. برای همین هم سخت تلاش کردم تا امتحان را با نمره بهتری نسبت به متقاضیان مرد پشت سر بگذرانم.»

اکاتارینا کولیویدزه کاپیتان ارتش و خلبان هلیکوپتر‌های "بل یو‌اچ−وان اچ" است. او در سال ۲۰۰۷ عضو ارتش گرجستان شد. اکاتارینا می‌گوید: «اوایل مشکلاتی وجود داشت. من هدف شوخی و بدبینی بودم. احساس می‌کردم آنها قدر من را نمی‌دانند، اما خدا را شکر در عرض ده سال گذشته جامعه تغییر کرده و امروزه یک خلبان زن یک چیز طبیعی است.»

در این عکس پالوما گرانرو را می‌بینید که در یک تونل باد در مرکز چتربازی در مادرید، در میان زمین و هوا معلق مانده است. پالوما مربی چتربازی است: «مردها برعکس ما نیازی به اثبات توانایی خودشان ندارند. مشاغل آموزشی بیشتر نصیب مردها می‌شود، در حالی که مشاغل اداری اغلب به زنان سپرده می‌شود.»

مهناز میرزایی در شهرستان زرند استان کرمان متولد شده است. او در رشته مهندسی معدن تحصیل کرده و می‌گوید که عاشق کارهای سخت و "مردانه" است. مهناز میرزایی در سال ۸۴ به عنوان نخستین زن پس از انقلاب ایران در یک معدن زیرزمینی کار اجرایی را آغاز کرد. یک سال بعد او به ریاست معدن رسید و اکنون نیز ریاست معدن سراپرده از توابع شهرستان کوهبنان را بر عهده دارد.

مژگان روستایی مدیرعامل اولین و تنها مزرعه پرورش تمساح در ایران است. رشته تحصیلی او جانورشناسی بوده و مزرعه‌داری را از سال ۱۳۸۹ آغاز کرده است. او به دویچه‌وله فارسی می‌گوید: «کار پرورش کروکودیل برای خانم یا آقا فرقی نمی‌کند. کلا کار مشکلی است ولی کار با این موجودات صبور، عاقل و دوست‌داشتنی بسیار لذت بخش است.»