بنا بر گزارش سایت "جرس" آقای محمودیان روز چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت (۱۱مه) از بند ویژه زندانیان سیاسی زندان رجایی‌شهر به سلول انفرادی منتقل شده است. همچنین پدر و مادر این عضو جبهه مشارکت ایران که روز پنجشنبه برای ملاقات با وی به زندان رجایی‌شهر رفته بودند، نتوانستند با این زندانی سیاسی ملاقات کنند.

مهدی محمودیان، فعال حقوق بشر، عضو جبهه مشارکت ایران و انجمن دفاع از حقوق زندانیان است که نقش به سزایی در افشای "جنایات" رخ داده در بازداشتگاه کهریزک قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ داشت.

آقای محمودیان به دلیل مصاحبه با "رسانه‌های بیگانه" و افشای نام و شمار کشته‌شدگان و انتشار خبر دفن غیرقانونی آنها در گورستان بهشت زهرای تهران، بازداشت شد. وی در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۸۹ به اتهام "تبانی علیه نظام" به ۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید. وی هم‌اکنون در زندان رجایی شهر کرج زندانی است.

نامه‌هایی از زندان ؛ روایت نقض حقوق بشر

مهدی محمودیان اولین زندانی سیاسی ایران نیست که در نامه‌ی سرگشاده به مسوولان جمهوری اسلامی نسبت به شرایط زندان، دادرسی و دادگاه روایت دردآوری را مطرح می‌کند. اما به واقع آنچه در این نامه آمده است بیان کننده شرایط بسیار وخیم و نقض سیستماتیک حقوق شهروندان ایران در زندان‌های جمهوری اسلامی است.

آقای محمودیان در ابتدای نامه‌ی خود خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای به اولین نامه‌ای اشاره می‌کند که در تابستان سال ۱۳۸۶ درباره «برخوردهای غیر انسانی و جنایت بار نیروهای انتظامی» با افرادی که به عنوان "اوباش و اراذل" در بازداشتگاه کهریزک نگهداری می‌شدند، به وی نوشته است.

در ادامه نامه سرگشاده‌ی اخیر این روزنامه‌نگار زندانی، به وضعیت زندان‌های کچویی، رجایی‌شهر و اوین اشاره شده است. لواط، تجاوز به عنف، ضرب و شتم زندانیان و دسترسی آزادانه به مواد مخدر از جمله مواردی است که این زندانی سیاسی به آن اشاره می‌کند.

آقای محمودیان می‌نویسد: «اینجا در زندان رجایی‌شهر تحت امر شما فرزندان و شهروندان کشور تحت امرتان با قیمت دویست و پنجاه هزار تومان اجاره داده می‌شوند و در این سیستمی که شما مسئولیت آن را دارید هیچ دادرسی نمی‌یابند.»

در بخش دیگری از این نامه به شیوع بیماری‌های واگیردار در بین زندانیان اشاره شده و آمده است: «جمعیت قابل توجهی از زندانیان مواد مخدر و معتادین به بیماری‌هایی همچون ایدز و هپاتیت مبتلا هستند و هیچ تفکیکی بین بیماران و افراد سالم وجود ندارد و با توجه به مصرف مواد مخدر و شیوع لواط بین این افراد هر روز بر تعداد افراد مبتلا به بیماری‌های واگیردار افزوده می‌شود.»

این روزنامه‌نگار زندانی با اشاره به اعترافاتی که با «شکنجه، تهدید و وعده‌ی آزادی» از زندانیان گرفته شده با اشاره به برگزاری «دادگاه‌های نمایشی» پس از انتخابات ۸۸ تصریح می‌کند: « یکی از مضحک‌ترین بخش‌های این دادگاه‌ها وقتی بود که به دلیل عدم هماهنگی سربازان گمنام‌تان در سپاه و وزارت اطلاعات یک نفر در دو زمان مختلف با دو آرایش مختلف در برنامه‌سازی نمایش، دو اعتراف تقریبا متضاد انجام داد و جالب‌تر آنکه قاضی محترم شما به جرم هر دو اتهام متضاد که در دو روز و دو منطقه‌ی مختلف رخ داده بود، حکم اعدام و ۱۰ سال زندان صادر کرد، در حالی که وی اساسا در آن روز در بازداشت به سر می‌برد.»

پس از انتشار نامه‌ی این فعال حقوق بشر، ۲۶ زندانی سیاسی دیگر نیز با انتشار یک نامه مشترک نسبت به "اعمال شکنجه و نقض حقوق شهروندی" زندانیان در ایران اعتراض کردند.

MI/AA