کیش ایزدیان قدیمی‌تر از مسیحیت و اسلام است. ایزدیان یکتاپرستند و به وجود شیطان اعتقاد ندارد. در باور ایزدیان "طاوس فرشته" (ملک طاوس) از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است؛ فرشته‌ای مقرب به درگاه، که پروردگار ایزدیان او را بر فرشتگان هفتگانه ارجح کرده است.

مقدس‌ترین مکان برای ایزدیان "لالش" در شمال عراق است. در این مکان دو "چشمه مقدس" وجود دارد. مقبره شیخ عدی بن مسافر، برترین قدیس در باور ایزدیان هم در لالش قرار دارد. تاریخ دقیق و دلیل تقدس لالش هنوز به‌طور کامل بررسی نشده است. در حال حاضر پیشمرگه‌های کرد از این مکان حفاظت می‌کنند.

هر سال هزاران زائر ایزدی به لالش می‌روند. در آنجا مراسم احترام به مقدسات به همراه موسیقی سنتی-مذهبی برگزار می‌شود. بسیاری از ایزدیان به این مراسم به چشم گردهمایی اعضای "خانواده بزرگ ایزدیان" می‌نگرند. مراسم یادشده هر سال در ماه اکتبر (پاییز) برگزار می‌شود.

جمعیت ایزدیان ۸۰۰ هزار نفر برآورد می‌شود. بیشتر این افراد در شمال عراق زندگی می‌کنند؛ گروه‌های کوچکی هم در سوریه، ترکیه، ارمنستان و گرجستان ساکن‌اند. بزرگترین جمعیت ایزدیان در اروپا با حدود ۶۰ هزار عضو ساکن آلمان است. البته در موارد یادشده در هیچ منبعی آمار دقیق وجود ندارد.

فشار بر اقلیت ایزدی در شمال عراق با حملات گروه تروریستی "دولت اسلامی" (داعش سابق) آغاز نشده است. ایزدیان در زمان حکومت صدام حسین، دیکتاتور پیشین این کشور (۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳) و پیش از آن هم تحت فشار دیگر گروه‌های مذهبی بودند. برخی از مسلمانان ایزدیان را "فرقه‌ای مرتد" می‌دانند.

در هفته‌های اخیر در بسیاری از مناطق آلمان ایزدیان در حمایت از خانواده و دوستان خود در عراق به نشانه اعتراض به خیابان‌ها آمدند. بسیاری از تظاهرکنندگان اتحادیه اروپا را به برخوردی قاطع‌تر با تروریست‌های "دولت اسلامی" فرا خواندند. بسیاری از ایزدیان آلمان در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی به‌عنوان پناهجو به این کشور آمدند.

بر تن کردن لباس‌های خاص در مراسم مختلف، بخشی از رسوم ایزدیان است. تنها می‌توان ایزدی به دنیا آمد؛ گرویدن به این دین ممکن نیست. البته برای خود ایزدیان هم ترک دین‌شان ساده نیست. بسیاری از خانواده‌های ایزدی با ازدواج اعضای‌شان با غیر ایزدیان مخالفت می‌کنند.

در شهرهایی در آلمان که شمار ایزدیان زیاد است، امکان به خاکسپاری مردگان بر اساس آداب و رسوم ایزدیان وجود دارد. در این قبرستان‌ها قطعه ویژه دفن ایزدیان و اتاق‌هایی در نظر گرفته شده که ایزدیان در آن‌ها درگذشتگان خود را بنا بر آداب و رسوم خود می‌شویند و به خاک می‌سپارند. پیش‌تر رسم بود که مردگان را برای تدفین به کشور محل تولدشان می‌بردند.