زیباکلام: روحانی برای رای اعتماد کل کابینه از قبل توافق کرده است
۱۳۹۲ مرداد ۱۷, پنجشنبهدر حالی که هنوز بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی حسن روحانی در مجلس شورای اسلامی آغاز نشده است برخی رسانههای اصولگرا از عدم رای اعتماد مجلس به برخی وزرای اصلاحطلب حسن روحانی خبر میدهند.
صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتوگو با دویچهوله به توان اجرایی کابینه پیشنهادی حسن روحانی برای عملی کردن وعدههای انتخابی او پرداخته است.
به گفته صادق زیباکلام، حسن روحانی برای کسب رای اعتماد همه وزرای پیشنهادی خود از مجلس، "معامله و مصالحه و توافق" کرده است. این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران مهمترین تغییرات کابینه در دولت حسن روحانی را در وزراتخانههای ارشاد، علوم و وزارت خارجه میداند و میگوید: «وزارت ارشاد و وزارت علوم زیر و رو خواهند شد. در وزارت خارجه تغییرات و تحولات عمده خواهد بود.»
گفتوگوی کامل دویچه وله با صادق زیباکلام را میتوانید در فایل صوتی مصاحبه بشنوید. چکیدهای از مهمترین سخنان صادق زیباکلام در این گفتوگو را در زیر میخوانید:
• من نام کابینه آقای روحانی را «۵۰ – ۵۰» گذاشتهام. برای اینکه این کابینه هم نیمه خالی دارد و هم نیمه پر. بسیاری از اصلاحطلبان و بسیاری از کسانی که به آقای روحانی رای دادهاند، دلشان میخواست که کابینه دستکم از این جوانتر باشد و چهرههایی که انتخاب میشوند، نزدیکتر به اصلاحطلبان باشند. اما اصولگرایان تندرو و رادیکال هنوز این اسامی به صحن علنی مجلس ارسال نشده، شروع کردهاند به جبههگیری که به اینها نباید رای اعتماد داده شود. البته به برخیشان، ازجمله آقای دکتر محمدعلی نجفی که قرار است به وزارت آموزش و پرورش بروند یا آقای دکتر نیلیمنفرد که قرار است به وزارت علوم بروند. همینطور آقای آخوندی و آقای ربیعی که به اصلاحطلبان نزدیک بودند. اصولگرایان تندرو به این افراد ایرادات زیادی وارد کردهاند. اصل ایرادات این است که آنها به اصلاحطلبان نزدیک هستند و آنچه اصولگرایان میگویند «جریان فتنه»، یعنی حوادثی که بعد از اعلام نتایج انتخابات ۲۲ خرداد اتفاق افتاد، آنها بعدا جزو آن جریانات بودند و بعضا هم آن جریان را محکوم نکردهاند. لذا باید به اینها رای اعتماد داده نشود.
• من اما تصور میکنم که فقط یک جریان تندرو و رادیکال است که درون و بیرون مجلس با این کابینه مخالف است و رای اعتماد به آن نخواهد داد. دوتا از چهرههایی که باز روی آنها هم حرف و سخن بوده، یکی آقای دکتر علوی برای وزارت اطلاعات است که روی او خیلی حرف و سخن بوده و دیگری آقای دکتر عبدالرضا رحمانی فضلی برای وزارت کشور است. روی آقای رحمانی فضلی خیلی حرف و سخن و اما و اگر در مطبوعات اصلاحطلب، در سایتهای نزدیک به اصلاحطلبان و فضای اجتماعی بوده که زیاد از آقای روحانی انتقاد کردهاند که چرا آقای رحمانی فضلی را شما برای وزارت کشور در نظر گرفتهاید. با توجه به اینکه وزارت کشور عملا مهمترین وزارتخانهی آقای روحانی یا هر رئیسجمهور دیگری است.
وزارت کشور از وزارت اطلاعات هم مهمتر است
• من معتقدم وزارت کشور از وزارت اطلاعات هم مهمتر است. برای اینکه شما فقط در نظر بگیرید که سی و خردهای استان داریم، صدها فرماندار و صدها بخشدار داریم و یک شبکه گستردهای است که به وزارت کشور منتهی میشوند. بنابراین خیلیها ایراد گرفتهاند که چرا آقای رحمانی فضلی؟ من میخواهم از انتخاب آقای رحمانی فضلی دفاع بکنم و سه چهار دلیل دارم. دلیل اول این است که اولا در وزارت کشور دست و بال آقای روحانی خیلی باز نیست. به این شکل نیست که هر کسی را که آقای روحانی اراده کند، بتواند به مجلس برای وزارت کشور معرفی کند.
• ما میدانیم نامزدی که در ابتدا آقای روحانی برای وزارت کشور در نظر گرفته بودند، حجتالاسلام علی یونسی بود که با ایشان مخالفت شد. کسان دیگری معرفی شدند و آن کسان دیگر هم مورد تایید آقای روحانی نبودند. بنابراین آقای رحمانی فضلی در حقیقت نوعی مصالحه بود. شخصیتی بود که میتوان گفت نه آقای روحانی مخالف او بود و نه آن مراکز دیگر قدرت با او مخالف بودند.
• نکته دوم اینکه ما میدانیم آقای رحمانی فضلی خیلی نزدیک به آقای علی لاریجانی است. شاید آقای روحانی با انتخاب آقای رحمانی فضلی خواسته به شکلی آن وزرایی را که لب مرزی هستند، مثل آقای ربیعی و نجفی و غیره، برای اینها به نوعی از آقای لاریجانی تضمین بگیرد. چون بههرحال فراکسیون "پیروان امام و رهبری"، که میتوان گفت در حقیقت بزرگترین فراکسیون اصولگرا است، از آقای لاریجانی حرف شنوی دارند و دستکم سه چهارمشان حداقل در مجلس نگاهشان به آقای لاریجانی است.
معامله حسن روحانی برای رای اعتماد مجلس به کل کابینه پیشنهادی
• با توجه به نزدیکی آقای رحمانی فضلی به آقای لاریجانی، میتوان گفت که آقای روحانی موافقت آقای لاریجانی و آن دو سوم نماینده اصولگرا را برای سایر وزرایی که لبمرزی بودند را گرفتهاند. دلیل سوم این است که آقای روحانی میخواهد به این شکل نباشد که از ابتدا یک حالت دشمنی و رقابت بین دولت ایشان و اصولگرایان باشد. بالاخره اصولگرایان همه قدرت در دستشان است و فقط قدرت اجرایی ست که فعلا از دستشان خارج شده است.
• در حقیقت آقای روحانی به نوعی معامله و مصالحه و توافق کردهاند. یعنی گفتهاند، آقای لاریجانی من مهمترین پست کابینهام که وزارت کشور باشد را به شما و به آقای عبدالرضا رحمانی فضلی میدهم، در مقابل آقای بیژن نامدار زنگنه، آقای نجفی، آقای علی ربیعی، آقای آخوندی و آقای نیلی منفرد، آنهایی که اصولگرایان میگویند در مقابل فتنه ساکت بودند، از کنار "فتنه" با سکوت عبور کردند و عکسالعملی در قبال "فتنه" انجام ندادند، از مجلس رای اعتماد بگیرند.
• اگر این وسط فقط وزرایی که مشکلی ندارند، رأی اعتماد بگیرند و آن وقت آن چهار پنجتایی که نزدیک به آقای هاشمی رفسنجانی بودهاند یا نزدیک به اصلاحطلبان بودند، اینها رای اعتماد نگیرند، آقای لاریجانی و اصولگرایان معتدل و میانهرو به آن بخشی که متعهد شده بودند، به زبان بیزبانی، به تعهد خودشان عمل نکردهاند.
وزارتخانههایی که زیر و رو خواهند شد
• آقای علی جنتی وزارت ارشاد را زیر و رو خواهد کرد. وزارت ارشاد تنها هنرش در هشت سال گذشته مخالفت با مطبوعات، مخالفت با چاپ کتاب و گسترش سانسور بوده است. یکی از جاهایی که خانهتکانی خواهد شد، وزارت ارشاد خواهد بود. وزارت علوم هم همین طور خواهد بود. هزاران دانشجو ستارهدار شدهاند، ادامه تحصیل هزاران دانشجو با مشکل مواجه شد، صدها استاد در این هشت سال یا بازنشسته اجباری شدند یا اجازه تدریس به آنها داده نشد و بسیار ستمهای دیگری که به دانشگاه رفت. استقلال دانشگاهها واقعا پایمال شد. در این هشت سال اصولگرایان هیچ چیزی از استقلال دانشگاهها باقی نگذاشتهاند. بنابراین رفتن آقای نیلی منفرد باعث یک انقلاب در وزارت علوم خواهد شد.
در وزارت آموزش و پرورش فکر نمیکنم آقای نجفی بتواند تحول خاصی بهوجود آورد. در وزارت خارجه تغییر و تحولات عمده خواهد بود. در بخشهای اقتصادی تغییر و تحولات عمده خواهد بود و سیاستهای معقول و منطقی جایگزین سیاستهای اقتصادی هشت سال اصولگرایان خواهد شد. اما در ارشاد و وزارت خارجه و بهخصوص در وزارت علوم تغییرات خیلی خیلی اساسی خواهد بود.