به گزارش یونیسف، صندوق کمک به کودکان سازمان ملل، در حال حاضر ۱۵۲ میلیون کودک در سراسر دنیا کار می‌کنند تا به بقای خانواده‌شان کمک کنند. بیشتر این کودکان در آسیا و آفریقا زندگی می‌کنند. در مجموع شمار کودکان کار در جهان کاهش یافته است. در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۴۶ میلیون کودک کار می‌کردند. با این حال روند کاهش شمار این کودکان آهسته است.

یونیسف کسانی را کودک کار می‌خواند که به کارهایی مشغولند که کودکان برای انجام آن‌ بسیار جوان‌اند یا برایشان خطرناک است یا استثمارگرانه است و جلوی پیشرفت فکری و روانی آن‌ها را می‌گیرد یا مانع تحصیل آن‌ها می‌شود. این تعریف در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل نیز آمده است.

شمار کودکان کار بخصوص در آسیا و پاسیفیک و آمریکای جنوبی کاهش یافته است. برعکس بر تعداد آنان در مناطقی از آفریقا افزوده شده است. یونیسف علت این امر را وضعیت بد اقتصادی این مناطق و افزایش کشمکش‌های مسلحانه و فجایع طبیعی می‌داند.

شمار کودکان خانواده‌های پناهجو که مجبور به کار کردن هستند هم افزایش یافته است. هر چه دوره آوارگی خانواده طولانی‌تر باشد، امکان اینکه فرزندان آن مجبور به کار شوند بیشتر است، چون بسیاری از خانواده‌ها در راه فرار و آوارگی هست و نیست خود را از دست می‌دهند و باید راه‌های تازه‌ای برای ادامه حیات بیابند.

یک نمونه: در سال ۲۰۱۷ صدها هزار تن از قوم روهینگیا مجبور به فرار از میانمار و پناهندگی به بنگلادش و سکنی گزیدن در خانه‌های موقت و اضطراری شدند. کودکان باید در اینجا برای حمایت از خانواده گاه کارهایی بسیار سخت انجام دهند.

بسیاری از کودکان خانواده‌های پناهجوی سوری نیز مجبور به کار هستند، مانند این پسر کوچک که در کارگاهی در ترکیه کار می‌کند. شمار زیادی از کودکان سوری در ترکیه گاه تا ده ساعت در روز یا حتی بیشتر کار می‌کنند. یونیسف می‌خواهد با برنامه‌های آموزشی ویژه در مناطق بحرانی با کار کودکان پناهجو مقابله کند.

سازمان‌های امدادگر معتقدند برای آنکه بتوان به طور اساسی با کار کردن کودکان مقابله کرد باید دولت‌ها را ملزم ساخت تا تحصیل در مدرسه را اجباری کنند و سن قانونی برای اشتغال را به گونه‌ای تعیین کنند که برابر با زمان پایان تحصیل در مدرسه باشد. سازمان کمک به کودکان "تر د زوم" می‌گوید که در ضمن بازرسان دولتی باید تقویت شوند و کارفرمایانی که کودکان را استثمار می‌کنند باید مجازات شوند.

یونیسف می‌گوید برای حفاظت کودکان از استثمار باید شرایط زندگی آنان را تغییر داد و بودجه بیشتری را به آموزش و پرورش کودکان و نظام‌های بهداشتی و اجتماعی اختصاص داد.

اگر کاهش شمار کودکان کار به همین آهستگی پیش برود، تا سال ۲۰۲۵ هنوز ۱۲۱ میلیون دختر و پسر کوچک در سراسر جهان مشغول کار خواهند بود. بدین ترتیب سازمان ملل باید تاریخ جدیدی را برای به صفر رساندن تعداد کودکان کار تعیین کند.