آنگ سان سوچی رهبر میانمار باردیگر پاکسازی قومی  مسلمانان کشورش را رد کرد. او روز چهارشنبه ۶ سپتامبر گفت، اخبار و اطلاعات غلطی به جهانیان داده می شود تا اعلام شود که ۱۲۵ هزار تن از مسلمانان روهینگیا به بنگلادش فرار کرده‌اند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

برخلاف صحبت‌های سان سوچی، مقامات بنگلادشی هم روز چهارشنبه  ۶ سپتامبر به خبرگزاری فرانسه گفتند، فرار مسلمانان به بنگلادش همچنان ادامه دارد. برخی از قایق‌ها که مسلمانان روهینگیا را به بنگلادش انتقال می‌دادند در نزدیکی سواحل بنگلادش غرق شدند.

به گفته یک مقام گارد مرزی بنگلادش به دنبال غرق شدن چند قایق حامل آوارگان روهینگیا حداقل پنج کودک جان خود را از دست دادند. یک مقام گارد مرزی بنگلادش اعلام کرد این حادثه بامداد چهارشنبه ۶ سپتامبر اتفاق افتاد و تاکنون اجساد پنج کودک در نقاط مختلف پیدا شده است.

سفر نخست وزیر هند به میانمار

نارندرا مودی نخست‌وزیر هند هم در سفر خود به کشور میانمار در مورد اوضاع مسلمانان روهینگیایی در استان راخین با مقامات میانماری گفتگو کرد. مودی ضمن ابراز نگرانی از وضعیت پیش آمده در میانمار خاطرنشان کرد که تمامی احزاب باید به یکپارچگی میانمار به عنوان یک ملت احترام بگذارند.

بیشتر بخوانید: دبیرکل سازمان ملل: خشونت علیه مسلمانان روهینگیا، فاجعه‌ای انسانی است

سفر مودی زمانی انجام می‌گیرد که اعتراض‌های بین‌المللی به کشتار مسلمانان میانمار در سطح جهان بیشتر شده است.

سرگذاشت تلخ مسلمانان میانمار

سرگذشت مسلمانان میانمار (برمه سابق) دنیا را تکان داده است. کشتار مسلمانان توسط گروه‌های بودائی تندرو و ارتش خاتمه نیافته و از سازمان ملل گرفته تا پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان و کشورهای اسلامی کشتار مسلمانان روهینگیا را محکوم کرده‌اند.

نهادهای بین‌المللی حقوق بشر ارتش میانمار را متهم می‌کنند که به دختران و زنان روهینگیا تجاوز جمعی کردند. بخشی از مردم روهینگیا مجبور به فرار از طریق دریا شده و در آب‌های بین‌المللی سرگردان مانده‌اند و یا به بنگلادش پناه آورده‌اند.

جمعیت مسلمانان روهینگیا از سال ۱۹۶۱، یعنی سال استقلال میانمار، از سوی دولت مرکزی به رسمیت شناخته نشده‌ و از بسیاری امکانات اولیه در زمینه بهداشتی و درمانی نیز محروم است. اگرچه بسیاری از روهینگیایی‌ها نسل‌هاست که در میانمار ساکن هستند، اما دولت آنها را مهاجران غیرقانونی آمده از بنگلادش می‌داند و برای آنها حق شهروندی قائل نیست.

در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ که نظامیان در میانمار حاکم بودند، صدها هزار تن از روهینگیایی‌ها به زور به بنگلادش انتقال داده شدند. دولت بنگلادش هم تنها به اقلیتی از این عده اجازه اقامت داد و بخش بزرگی از آنها در اردوگاه‌های غیرقانونی در شرایطی سخت روزگار می‌گذرانند و هرازچندی از سوی ادارات بنگلادش دستگیر و به مرز میانمار برده می‌شوند.

از سه سال پیش که مناقشه میان بودایی‌ها و اقلیت روهینگیا بالا گرفت، وضعیت زندگی این اقلیت بیش از پیش وخیم شده است. دولت بخش اعظم آنها را در اردوگاه‌ها مستقر و دسترسی آنها به آموزش و کار را هم محدودتر کرده است.