مارلنه دیتریش، ستاره افسونگر سینما، زمانی در این آینه‌ها به سرخی که این رژلب‌ها به لبانش می‌بخشیدند، نگاه می‌کرده است. در نمایشگاه شهر هاله در ایالت زاکسن آنهالت آلمان به مناسبت ۱۳۰ سالگی رژلب این لوازم آرایشی را که روزگاری به مارلنه دیتریش تعلق داشته، به نمایش گذاشته شده است.

رژلب‌هایی به جا مانده از دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۶۰ میلادی. این نمایشگاه به گفته "آنکه باخمن"، رئیس خانه هنر شهر هاله، نه تنها رژلب که نزدیک به ۴۵۰ قطعه لوازم آرایش تاریخی را در معرض دید عموم قرار داده است.

همراه با لوازم آرایش مارلنه دیتریش‌، لباسی متعلق به وی نیز به نمایش گذاشته شده است. عروسکی که این لباس بر تنش نشانده شده، به طور دقیق از روی اندازه‌های این ستاره شهیر سینما ساخته شده است.

رژلب در فرم امروزی آن برای نخستین بار در ماه مه سال ۱۸۸۳ در نمایشگاهی در آمستردام معرفی شد. در آن زمان دو عطرساز پاریسی قلم استوانه‌ای شکلی را پیچیده در پارچهای ابریشمی به اسم رژلب به عموم معرفی کردند. این قلم از چربی گوزن و موم زنبور عسل ساخته شده بود و با یک عملکرد کشویی ساده می‌شد آن را به درون و بیرون کشید.

البته در آن زمان رژلب کالایی لوکس به شمار می‌آمد که تنها اغنیا توان خریدش را داشتند. هزینه گزاف به کنار، در ابتدا مشتریان این وسیله آرایشی رقاصه‌ها و زنان تن‌فروش بودند که همین شهرت منفی موجب دوری گزیدن دیگر زنان از رژلب شده بود. در آن سالها بخشیدن سرخی به لبان کاری گناه‌ و ممنوعه به شمار می‌آمد.

سارا برنارد، هنرپیشه فرانسوی، پای رژلب را به سالن‌های مهمانی باز کرد. زنان به تقلید از این ستاره سینما که به رژلب لقب "قلم عشق" را داده بود، روی به استفاده از آن آوردند.

با گسترش سینمای صامت در دهه ۱۹۲۰ و ستارگانی که یکی پس از دیگری با لبهایی تیره رنگ روی پرده ظاهر می‌شدند، رژلب جای خود را در دل‌ها و روی لبان زنان باز کرد.

هر چند رنگ بخشیدن به لبها تا پیش از قرن ۱۹ میلادی نیز کاری رایج در میان زنان بود. زنان بانفوذ در مصر باستان نظیر نفرتیتی، همسر آخناتون فرعون مصر و کلئوپاترا مایعی قرمز رنگ را که درون شیشه‌هایی کوچک نگه داشته می‌شد با انگشت یا قلمو دور و روی لبهایشان می‌کشیدند.

امروزه رژلب پرفروش‌ترین وسیله آرایشی در جهان است. طبق برآوردها فروش رژلب در جهان سالانه ۶۰۰ میلیون دلار تخمین زده میشود. تازه‌ترین آمارها در آلمان حاکی از آن هستند که از هر دو زن، یک نفر رژ به لب می‌زند.

در سالهای جنگ جهانی دوم رژلب ماهیتی میهن‌پرستانه یافت. رژلب‌هایی با نام‌های "قرمز میهن‌پرستانه" یا "قرمز پیروز" در بازار آمریکا فروش چشمگیری پیدا کردند.

ارتباط نقش پررنگ رژلب با بحرانهای اجتماعی نیز در خور توجه است. در زمان بحران مالی فراگیر سال ۱۹۲۹ فروش رژلب به طور قابل توجهی افزایش یافت. این پدیده آنگونه که "استی لادر" یکی از مارک‌های سرشناس تولید لوازم آرایشی گزارش داده است، در سال ۲۰۰۱ نیز تجربه شد. پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر میزان خرید رژلب به طور کم‌سابقه افزایش پیدا کرد.

سال ۲۰۱۲ در آلمان میزان فروش رژلب ۶۴ میلیون یورو بوده است که نشان از افزایش ۵/۶ درصدی نسبت به سال پیش از آن داشت. یک پژوهش جالب از سوی یک کمپانی تولیدکننده لوازم آرایشی نشان می‌دهد که زنان همچنین به خوردن رژی که روی لبهایشان زده‌اند، علاقه دارند. طبق پژوهش‌های انجام شده زنان در طول زندگی خود نزدیک به سه کیلو و نیم رژلب، چیزی در حدود ۸۷۵ عدد از این ماده آرایشی، را می‌خورند.

مارلنه دیتریش، ستاره افسونگر سینما، زمانی در این آینه‌ها به سرخی که این رژلب‌ها به لبانش می‌بخشیدند، نگاه می‌کرده است. در نمایشگاه شهر هاله در ایالت زاکسن آنهالت آلمان به مناسبت ۱۳۰ سالگی رژلب این لوازم آرایشی را که روزگاری به مارلنه دیتریش تعلق داشته، به نمایش گذاشته شده است.

رژلب‌هایی به جا مانده از دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۶۰ میلادی. این نمایشگاه به گفته "آنکه باخمن"، رئیس خانه هنر شهر هاله، نه تنها رژلب که نزدیک به ۴۵۰ قطعه لوازم آرایش تاریخی را در معرض دید عموم قرار داده است.

همراه با لوازم آرایش مارلنه دیتریش‌، لباسی متعلق به وی نیز به نمایش گذاشته شده است. عروسکی که این لباس بر تنش نشانده شده، به طور دقیق از روی اندازه‌های این ستاره شهیر سینما ساخته شده است.

رژلب در فرم امروزی آن برای نخستین بار در ماه مه سال ۱۸۸۳ در نمایشگاهی در آمستردام معرفی شد. در آن زمان دو عطرساز پاریسی قلم استوانه‌ای شکلی را پیچیده در پارچهای ابریشمی به اسم رژلب به عموم معرفی کردند. این قلم از چربی گوزن و موم زنبور عسل ساخته شده بود و با یک عملکرد کشویی ساده می‌شد آن را به درون و بیرون کشید.

البته در آن زمان رژلب کالایی لوکس به شمار می‌آمد که تنها اغنیا توان خریدش را داشتند. هزینه گزاف به کنار، در ابتدا مشتریان این وسیله آرایشی رقاصه‌ها و زنان تن‌فروش بودند که همین شهرت منفی موجب دوری گزیدن دیگر زنان از رژلب شده بود. در آن سالها بخشیدن سرخی به لبان کاری گناه‌ و ممنوعه به شمار می‌آمد.

سارا برنارد، هنرپیشه فرانسوی، پای رژلب را به سالن‌های مهمانی باز کرد. زنان به تقلید از این ستاره سینما که به رژلب لقب "قلم عشق" را داده بود، روی به استفاده از آن آوردند.

با گسترش سینمای صامت در دهه ۱۹۲۰ و ستارگانی که یکی پس از دیگری با لبهایی تیره رنگ روی پرده ظاهر می‌شدند، رژلب جای خود را در دل‌ها و روی لبان زنان باز کرد.

هر چند رنگ بخشیدن به لبها تا پیش از قرن ۱۹ میلادی نیز کاری رایج در میان زنان بود. زنان بانفوذ در مصر باستان نظیر نفرتیتی، همسر آخناتون فرعون مصر و کلئوپاترا مایعی قرمز رنگ را که درون شیشه‌هایی کوچک نگه داشته می‌شد با انگشت یا قلمو دور و روی لبهایشان می‌کشیدند.

امروزه رژلب پرفروش‌ترین وسیله آرایشی در جهان است. طبق برآوردها فروش رژلب در جهان سالانه ۶۰۰ میلیون دلار تخمین زده میشود. تازه‌ترین آمارها در آلمان حاکی از آن هستند که از هر دو زن، یک نفر رژ به لب می‌زند.

در سالهای جنگ جهانی دوم رژلب ماهیتی میهن‌پرستانه یافت. رژلب‌هایی با نام‌های "قرمز میهن‌پرستانه" یا "قرمز پیروز" در بازار آمریکا فروش چشمگیری پیدا کردند.

ارتباط نقش پررنگ رژلب با بحرانهای اجتماعی نیز در خور توجه است. در زمان بحران مالی فراگیر سال ۱۹۲۹ فروش رژلب به طور قابل توجهی افزایش یافت. این پدیده آنگونه که "استی لادر" یکی از مارک‌های سرشناس تولید لوازم آرایشی گزارش داده است، در سال ۲۰۰۱ نیز تجربه شد. پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر میزان خرید رژلب به طور کم‌سابقه افزایش پیدا کرد.

سال ۲۰۱۲ در آلمان میزان فروش رژلب ۶۴ میلیون یورو بوده است که نشان از افزایش ۵/۶ درصدی نسبت به سال پیش از آن داشت. یک پژوهش جالب از سوی یک کمپانی تولیدکننده لوازم آرایشی نشان می‌دهد که زنان همچنین به خوردن رژی که روی لبهایشان زده‌اند، علاقه دارند. طبق پژوهش‌های انجام شده زنان در طول زندگی خود نزدیک به سه کیلو و نیم رژلب، چیزی در حدود ۸۷۵ عدد از این ماده آرایشی، را می‌خورند.