سفر ملک سلمان به روسیه؛ نرمش در سوریه در ازای فشار بر ایران
۱۳۹۶ مهر ۱۳, پنجشنبه
ملک سلمان در سفری تاریخی به مسکو رفت. این نخستین سفر یک پادشاه سعودی در تاریخ مناسبات دو کشور است. اوضاع سوریه در مرکز گفتوگوهای ملک سلمان و پوتین است. ایران هم در بحث سوریه جایگاه اصلی را دارد.
تبلیغات
ملک سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان سعودی، روز چهارشنبه (۴ اکتبر/ ۱۲ مهر) در سفری تاریخی وارد مسکو شد. این نخستین سفر یک پادشاه سعودی در تاریخ مناسبات دو کشور است. در عین حال این سفر چهار روزه مصادف شده است با سالروز تولد ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه. پوتین روز ۷ اکتبر ۶۵ ساله میشود.
بهای نفت، اوضاع سوریه و تنشهای خاورمیانه از محورهای گفتوگوی ملک سلمان با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، عنوان شدهاند.
روسیه از سال ۲۰۱۵ میلادی در حمایت از بشار اسد وارد جنگ داخلی سوریه شد، در حالی که عربستان همواره از مخالفان رئیس جمهوری سوریه حمایت کرده است.
در راستای توافق بر سر بهای نفت
با وجود اختلافات منطقهای عربستان و روسیه، مناسبات دو کشور در سالهای اخیر بهبود یافته است. آنها از جمله، بهرغم عدم عضویت روسیه در اوپک، توانستند در چارچوب تصمیمهای این سازمان، بر سر کاهش تولید نفت با هدف افزایش بهای آن، با یکدیگر توافق کنند. با توجه به سودآور بودن چنین توافقی برای طرفین، به نظر میرسد که مسکو و ریاض در آینده نیز به تعهدات متقابلشان در خصوص تولید و صدور نفت پایبند بمانند.
عربستان سعودی و روسیه بزرگترین صادرکنندگان نفت جهان هستند که حدود نیمی از نفت خام جهان را تولید میکنند. این امر باعث میشود که دو کشور در عین داشتن منافع مشترک، در رقابتی تنگاتنگ و مداوم با یکدیگر برای کسب جایگاه برتر تولید نفت جهانی باشند. روسیه همچنین دارای بیشترین ذخایر گاز جهان است. در این میان خبرهایی هم از احتمال یک توافق تسلیحاتی میلیاردی میان دو کشور و کمک روسیه به عربستان برای دستیابی به انرژی هستهای منتشر شده است.
رقابتها، توافقها و منافع مشترک در عرصه انرژی را اما اختلافات منطقهای همراهی میکنند. به همین دلیل نیز گرچه از یکسو بهای پایین نفت باعث همکاری تنگاتنگ دو کشور بزرگ صادرکنندهی طلای سیاه شده و دلیلی میشود برای نخستین دیدار یک پادشاه سعودی از مسکو، اما از سوی دیگر مواضع مختلف آنان نیز، از جمله در مورد سوریه و ایران، در فهرست موضوعهای مورد بحث دو طرف قرار میگیرد.
چه کسانی در سوریه میجنگند؟
تظاهرات مسالمتآمیزی که در سال ۲۰۱۱ علیه رژیم بشار اسد در سوریه آغاز شد به علت سیاست سرکوبگرانه حکومت سریعاً به خشونت گرایید و نخست به جنگ داخلی و سپس به جنگی نیابتی از سوی قدرتهای منطقه و جهانی بدل شد.
ناتوانی ارتش اسد در جنگ داخلی سوریه
ناتوانی نیروهای انتظامی و امنیتی سوریه در مهار اعتراضات به سرعت ارتش این کشور را مجبور به مداخله کرد. ارتش سوریه که ظاهراً وظیفه اصلی آن مقابله با تهدیدات اسرائیل بود، از تجربه محدود نظامی در جنگ داخلی برخوردار بود و پیشینه اشغال لبنان نیز کمکی به آنها برای مهار جنگ داخلی در سوریه نکرد.
عکس: picture-alliance/AP Photo
ارتش سوریه و حامیان رژیم اسد
ارتش سوریه که در سال ۲۰۱۱ متشکل از ۳۰۰ هزار سرباز بود. در سالهای اول جنگ داخلی متحمل تلفات سنگین شد. برخی کارشناسان نظامی شمار نیروهای کلاسیک نظامی سوریه را در حال حاضر حدود ۱۰۰ هزار نفر تخمین میزنند. البته سوریه به کمک ایران موفق به ایجاد تشکلهای شبهنظامی نیز شده است.
عکس: picture-alliance/dpa
ارتش آزاد سوریه
با آغاز اعتراضات در ماه مارس ۲۰۱۱ رژیم اسد متوسل به سرکوب معترضان شد و در این راه از نیروهای پلیس، ارتش و سازمان امنیت خود بهره گرفت. اما پس از چندی برخی از ناراضیان نظامی در کنار مخالفان قرار گرفتند و دست به تشکیل ارتش آزاد سوریه برای حمایت از تظاهرکنندگان زدند.
عکس: Getty Images/AFP/N. Al-Kathib
تجمع نیروهای میانهرو نظامی
نیروهای ارتش آزاد سوریه که در آغاز از کمکهای سیاسی و نظامی برخی کشورهای غربی و منطقه (کشورهای عربی و ترکیه) برخوردار بودند، توانستند برخی از نقاط مهم سوریه را در اختیار خود بگیرند. اما با شدتگیری جنگ برخی از نفرات و فرماندهان آن به صف اسلامگرایان مسلح پیوستند.
عکس: Reuters
گروه "دولت اسلامی" (داعش)
گروه "دولت اسلامی" (داعش)
گروه "دولت اسلامی عراق و شام" (داعش) که بعدها خود را "دولت اسلامی" نامید، نخست در عراق شکل گرفت، ولی سریعاً شبکههای سیاسی و نظامی خود را در سوریه گسترش داد و با تصرف مناطق مهمی در سوریه بدل به یکی نقشآفرینان مهم در این کشور شد. شهر رقه به عنوان یکی از شهرهای مهم سوریه همچنان در تصرف داعش است.
عکس: picture-alliance/dpa
اسلامگرایان افراطی مسلح
مبارزه جهانی علیه گروه تروریستی القاعده، عملکرد این گروه را برای فعالیت در سوریه در سالهای ۲۰۱۲ به بعد بسیار محدود کرده بود. به همین دلیل شاخههای متعددی وابسته به این گروه در سوریه شکل گرفتند که مهمترین آنها جبهه نصرت بود. این گروه با اعلام جدایی از القاعده نام خود به "جبهه فتح الشام" تغییر داد. دهها گروه شبهنظامی افراطی دیگر نیز در سوریه فعالیت دارند.
عکس: picture alliance/ZUMA Press/M. Dairieh
نیروهای زمینی روسیه در سوریه
روسیه که در آغاز با ارسال تسلیحات به سوریه و حمایت سیاسی از رژیم بشار اسد میکوشید موازنه قدرت را به نفع دولت سوریه برهم زند، بهزودی دریافت که حفظ منافع منطقهای و جهانیاش بدون حضور مستقیم ارتش این کشور در سوریه ممکن نیست. درسال ۲۰۱۵ روسها مستقیماً درگیر جنگ داخلی سوریه شدند.
عکس: picture-alliance/AP/Russian Defense Ministry
آمریکا و متحدانش
گرچه سیاست آمریکا در زمان اوباما خروج نظامی از منطقه بود، اما ائتلاف ضدداعش به رهبری ایالت متحده حضور این کشور را در عراق و سوریه ضروری ساخته است. حمله اخیر موشکی آمریکا به پایگاه هوایی ارتش سوریه نشان میدهد که دولت ترامپ نیز مایل است که به عنوان قدرت جهانی در بحران سوریه تاثیرگذار باشد.
عکس: Getty Images/AFP/D. Souleiman
نقشه سوریه پس از شش سال جنگ داخلی
سوریه به کشوری گسیخته بدل شده است که هر گروه و دستهای بخشی از آن را در تصرف خود دارد.
ایران
ایران یکی از متحدان اصلی رژیم بشار اسد به شمار میآید. ایران رژیم سوریه را در جبهه مقاومت علیه اسرائیل ارزیابی میکند و به همین دلیل حمایت از آن را بخشی از استراتژی منطقهای خود میداند. ایران با قدرتهای منطقه درگیر یک جنگ نیابتی در سوریه است.
عکس: Atta Kenare/AFP/Getty Images
دخالت مسقیم ایران
حسین همدانی، یکی از فرماندهان سپاه که در سوریه کشته شد. ایران تا کنون میلیاردها دلار کمکهای نظامی و اقتصادی به رژیم سوریه کرده است.
عکس: Jamejam
تلفات نیروهای نظامی ایران
ایران در آغاز مدعی بود که تنها کمکهای مستشاری به ارتش سوریه میدهد، اما با افزایش شمار کشتهشدگان نظامی ایران مشخص شد که سپاه پاسداران بهطور مستقیم در جبههها به نفع اسد در حال جنگ است تا آنچه "عمق استراتژیک ایران" از افغانستان تا دریای مدیترانه نامیده میشود، تامین گردد.
عکس: Tasnim
ترکیه
نقش ترکیه در بحران سوریه بسیار مهم و پیچیده است. اردوغان از آغاز ناآرامیها در سوریه از مخالفان اسد پشتیبانی کرد و نخست به ارتش آزاد سوریه و سپس به گروههای اسلامگرا کمکهای مالی و تسلیحاتی ارسال کرد.
عکس: Getty Images/AFP
عملیات "سپر فرات" ترکیه در سوریه
ترکیه نیز همانند ایران سریعاً دریافت که بدون حضور نظامی مستقیم نمیتواند وضعیت سوریه را به دلخواه خود تغییر دهد. مخالفت با اسد از یکسو و ترس از قدرتگیری گروههای کرد در منطقه شرایط پیچیده سیاسی – نظامی را برای دولت اردوغان بوجود آورده است.
عکس: picture-alliance/dpa
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس
گرچه ظاهراً کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و در راس آنها عربستان سعودی نیروی مستفیم نظامی در سوریه ندارند، اما تشکیلات "جبهه اسلامی" یکی از گروههای شبهنظامی است که مستقیماً از عربستان کمکهای مالی و تسلیحاتی دریافت میکند. قطر و امارات متحده نیز صرفنظر از اینکه در ائتلاف ضدداعش هستند به سهم خود به گروههای مخالف اسد یاری میرسانند.
عکس: Reuters/Saudi Press Agency
حزبالله لبنان
حزبالله لبنان به دلایل متعددی وارد جنگ داخلی سوریه شد. حزبالله که میتوان آن را بازوی نظامی ایران در لبنان و منطقه به شمار آورد، مسلماً در تحولات سوریه نمیتوانست بیطرف باشد و خواهان تقویت محور شیعی تهران-بغداد- دمشق- بیروت بود.
عکس: J. Eid/AFP/Getty Images
شبهنظامیان شیعه پاکستانی و افغان
ایران از تجربه جنگ با عراق آموخته بود که میتواند از گروههای شیعه در جهت اهداف خود استفاده کند. "لشکر فاطمیون" مهمترین گروه شبهنظامی وابسته به سپاه قدس از شیعیان افغانستان است. "گروه زینبیون" نیز متشکل از شیعیان پاکستانی است که توسط سپاه پاسداران برای جنگ در سوریه آموزش دیدهاند.
عکس: MEHR
دفاع کردهای مسلح از شهر کوبانی
آمریکا از "یگانهای مدافع خلق" (بازوی نظامی "حزب اتحاد دمکراتیک" کردها) که روابط بسیار نزدیکی با "پکک" در ترکیه دارند حمایت میکند. دفاع کردها از شهر کوبانی علیه داعش نشان داد که متحدان پایداری در جنگ علیه اسلامگرایان هستند. ترکیه مخالف سرسخت افزایش نفوذ کردها در منطقه است.
عکس: picture-alliance/dpa/S. Suna
کردهای سوریه
کردهای سوریه که از حقوق شهروندی در زمان حکومت خاندان اسد محروم بودند، تحولات سیاسی را فرصتی برای طرح مطالبات خود یافتند. کردها با سیاستی مستقل در قبال رژیم اسد و اسلامگرایان افراطی بدل به نیرویی نقشآفرین در سوریه شدند.
عکس: picture alliance/AP Photo
اسرائیل
اسرائیل بهرغم اختلافات اساسی با دولت سوریه تا کنون حمایت جدی از مخالفان نکرده و عملیات نظامی خود را محدود به انهدام ساختارها نظامی و انبارهای تسلیحاتی وابسته به ایران و حزبالله کرده است. به نظر کارشناسان سیاسی اسرائیل از بحران سوریه بیشترین سود را تا کنون برده است.
عکس: picture-alliance/dpa/dpaweb
عکس 201 | 20
نفوذ روسیه و "نرمش" عربستان
بعید به نظر میرسد که سرمایهگذاری یک میلیارد دلاری ریاض در حوزه انرژی روسیه، آنگونه که وزیر انرژی روسیه خبر داده است، مطالبهای منطقهای از سوی عربستان را به همراه نداشته باشد. منصرف کردن روسیه از حمایت از حضور ایران در سوریه میتواند خواست اصلی ملک سلمان در سفرش به مسکو باشد.
سفر تاریخی ملک سلمان به روسیه و دیدارهای برنامهریزیشدهاش با رئیس جمهوری و نخستوزیر این کشور، در عین حال میتواند نشانگر نفوذ بیش از پیش روسیه در خاورمیانه باشد. عربستان پس از اسرائیل بزرگترین متحد منطقهای آمریکاست و سفر بیسابقه پادشاه عربستان به روسیه نیز میتواند از اهمیتی نمادین برخوردار باشد.
این سفر در کنار زنجیرهای از تحولات دیپلماتیک دیگر، نشانگر حضور و نقش بیسابقه روسیه در خاورمیانه است؛ کشورهایی مثل اسرائیل، مصر و ترکیه نیز که به طور سنتی در جبهه آمریکا بودهاند، مدتهاست که نگاهی نیز به روسیه دارند.
یکی از معانی این سفر میتواند به رسمیت شناختن عملی نقش و نفوذ روسیه در منطقه باشد؛ سفری که همزمان شده است با دیده شدن نرمشی در مواضع عربستان سعودی در برابر تحولات سوریه. بهرغم برخی شعارها، ریاض دیگر بر کنارهگیری بشار اسد تأکید نمیورزد و از اتخاذ مواضع تند در برابر عملیات نظامی روسیه در سوریه پرهیز میکند. اگر تحرکات آمریکا در سوریه طی سالهای گذشته از اهمیت اصلی برخوردار بود، با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در آمریکا و سیاستهای جدید او، توجه به روسیه در خاورمیانه بیشتر شده است.
از سوی دیگر موقعیت عربستان و گروههای مورد حمایت ریاض در سوریه تضعیف شده است. بنابراین یکی از اهداف ملک سلمان در سفرش به مسکو میتواند تلاش برای ماندن حامیان خود در سوریه از یکسو و جلب موافقت روسیه برای تضعیف موقعیت ایران در آن کشور و فشار بر جمهوری اسلامی برای خروج از سوریه از سوی دیگر باشد.
"انتظار" ریاض برای فشار مسکو بر ایران
روسیه زیرکانه تلاش کرده است تا جای خالی ایالات متحده را پس از خروج نیروهای آمریکایی از منطقه در دوران اوباما پر کند. ملک سلمان هم در این میان امیدوار است چیزی را از پوتین بگیرد که اوباما نمیخواست و ترامپ هم بهزحمت میتواند به او بدهد: جلوگیری از نفوذ رو به گسترش ایران در منطقه؛ کشوری که عربستان او را تهدید اصلی برای خود میداند.
گرچه ترامپ در حال بررسی لغو توافق اتمی با ایران است، اما لغو برجام هم چیزی نیست که الزاما بتواند خیال ریاض را از بابت بلندپروازیهای جمهوری اسلامی راحت و نفوذ منطقهای رو به گسترش ایران را مهار کند. لغو برجام چه بسا حتی، با توجه به احتمال از سرگیری برنامه اتمی ایران، عربستان را از بابت آن چه "تهدید ایران" میخواند، نگرانتر کند.
عربستان میداند که برای تضعیف ایران در شرایط کنونی بایستی از سوریه بیاغازد. به نظر میرسد که ریاض میخواهد تمام گروههای نزدیک به اسد و مورد حمایت روسیه را مجبور به قرار گرفتن در زیر یک چتر کند؛ در مقابل اما انتظار دارد که نیروهای ایران و شیعیان شبهنظامی حزبالله از سوریه خارج شوند؛ خواستی که همواره نتانیاهو نیز که در یک سال و نیم گذشته ۴ بار به مسکو سفر کرده، بر آن تأکید داشته است.
ترکیه نیز خشمگین از حمایت آمریکا از کردهای سوریه، به روسیه نزدیکتر شده است. این کشور عضو ناتو حتی با مسکو قرارداد خرید سامانه دفاع موشکی بسته است.
مسکو اما در دخالت بیش از پیش در خاورمیانه، مجبور به ایجاد موازنه در روابط با شرکای خود است. شاید هم پوتین به همین خاطر روز چهارشنبه در آخرین موضعگیری درباره حضور ایران در سوریه گفت که این خود ایران است که باید درباره خروج نیروهایش از سوریه تصمیم بگیرد.
تظاهرات علیه نقش ایران و روسیه در حلب
در برخی شهرهای ترکیه، لبنان و اتریش تظاهراتی علیه سیاستهای ایران و روسیه در حمایت از بشار اسد و رژیم سوریه برگزار شد. اتفاقات اخیر شهر حلب موضوع اعتراض تظاهراتکنندگان است.
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
در برخی شهرهای ترکیه، لبنان و اتریش تظاهراتی علیه سیاستهای ایران و روسیه در حمایت از بشار اسد و رژیم سوریه و همچنین اعتراض به "نقش ایران و روسیه در کشتار شهروندان غیرنظامی شهر حلب" برگزار شد.
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
تظاهرات مقابل کنسولگری ایران در استانبول
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
اتفاقات اخیر شهر حلب و کشتار غیرنظامیان، موضوع اعتراض تظاهرکنندگان است.
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
پیش از این باراک اوباما رئیسجمهور آمریکا، ایران، روسیه و دولت بشار اسد را مسئول کشتار غیرنظامیان در حلب معرفی کرده بود.
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
تظاهرات مقابل سفارت ایران در آنکارا
عکس: picture-alliance/abaca/E. Senoglu
تظاهرات مقابل سفارت ایران و روسیه در اتریش
عکس: picture-alliance/AA/A. Kiyagan
پیش از این آنگلا مرکل صدراعظم آلمان شامگاه پنجشنبه (۱۵ دسامبر / ۲۵ آذر) در پایان نشست سران کشورهای عضو اتحادیه اروپا، روسیه و جمهوری اسلامی ایران را در جنایات جنگی علیه غیرنظامیان حلب مقصر دانست.
عکس: picture-alliance/dpa/W. Hamzeh
به گفتهی آنگلا مرکل صدراعظم آلمان جنایات صورت گرفته در حلب باید بررسی و عاملان آن مجازات شوند.
عکس: picture-alliance/AA/A. Kiyagan
تظاهرات مقابل کنسولگری ایران در استانبول
عکس: picture-alliance/AA/O. Coban
تظاهرات مقابل سفارت ایران در آنکارا
عکس: picture-alliance/ZUMAPRESS/T. Berkin
در روزهای اخیر با بمباران گسترده قسمتهای شرقی شهر حلب توسط ارتش سوریه و نیروهای روسیه، هزاران نفر از ساکنان غیرنظامی این شهر سعی کردند فرار کنند. از سرنوشت بسیاری از شهروندان حلب که فرار کردند اطلاعی در دسترس نیست.
عکس: picture-alliance/S. Suna
بنا بر گزارش سازمان ملل شماری از افرادی که از قسمت شرقی حلب فرار کرده بودند به دست نیروهای ارتش سوریه بازداشت شدهاند.
عکس: picture-alliance/S. Suna
حلب در گذشتهای نه چندان دور، مرکز اقتصادی شکوفای سوریه و کلانشهری با فرهنگی غنی بود ولی سپس به یکی از کانونهای جنگ داخلی سوریه تبدیل شد و هماکنون ویرانهای از آن بیشتر باقی نمانده است.