بنا بر اعلام دفتر ریاست جمهوری افغانستان، حامد کرزای را در سفر به آلمان، زلمی رسول، وزیر امور خارجه، عبدالرحیم وردک، وزیر دفاع، دکتر رنگین دادفر اسپنتا، مشاور امنیت ملی، و شماری دیگر از مقام‌های افغان همراهی می‌کنند.

قرار است کرزای در این سفر افزون بر صدراعظم با وزیر امور خارجه و وزیر توسعه و همکاری‌های اقتصادی آلمان نیز در رابطه با گسترش همکاری‌ها بین دو کشور گفت‌وگو کند.

رئیس‌جمهور افغانستان پس از امضای موافقتنامه استراتژیک با آلمان، برای شرکت در کنفرانس سران ناتو به شیکاگو می‌رود.

توقع افغانستان از امضای توافقنامه استراتژیک با آلمان

جانان موسی زی، سخنگوی وزارت امور خارجه افغانستان، به دویچه‌وله گفت: «حمایت سیاسی و تعهد سیاسی حمایت از افغانستان، پیام بسیار روشنی هم به دشمنان صلح و امنیت افغانستان و هم به تروریست‌های بین‌المللی در منطقه است. پیامی مبنی بر این که بعد از سال ۲۰۱۴ افغانستان دوباره مثل دهه ۱۹۹۰ از طرف جامعه‌ی جهانی فراموش نخواهد شد و حمایت عملی جامعه جهانی از جمله جمهوری فدرال آلمان با مردم و دولت افغانستان ادامه خواهد داشت.»

موسی زی همچنین افزود این موافقتنامه و سایر توافقاتی که افغانستان با آمریکا و سایر کشورهای اروپایی امضا کرده، به روند صلح نیز کمک می کند. به باور سخنگوی وزارت امور خارجه افغانستان، مخالفان مسلح باید بدانند که "جهان در دراز مدت حامی افغانستان است، بنابراین بهترین راه برای گروه‌های مخالف، اشتراک در روند صلح است."

کمک در عرصه‌های مختلف

ایمل فیضی، سخنگوی رئیس جمهور افغانستان، روز یکشنبه (۱۳ مه/ ۲۴ اردیبهشت) در یک کنفرانس خبری گفت: «با امضای توافقنامه استراتژیک با آلمان، حمایت این کشور از افغانستان در دهه تحول ادامه می‌یابد.»

او همچنین اذعان داشت: «با امضای این سند فصل جدیدی از همکاری‌ها میان دو کشور باز خواهد شد که شامل ساحات مختلف است و به این معناست که بعد از ۲۰۱۴ مانند بقیه اعضای جامعه جهانی، کشور دوست، آلمان هم افغانستان را تنها نمی‌گذارد و به همکاری‌های خود ادامه خواهد داد.»
 
حکومت افغانستان می‌گوید با امضای این موافقتنامه آلمان افغانستان را در عرصه‌های سیاسی، آموزشی و کمک مالی نیروهای امنیتی، توسعه اقتصاد پایدار، تعلیمات حرفه‌ای، تأمین انرژی و آب و نیز حکومت‌داری مناسب کمک می‌کند.

روابط نیک تاریخی

فیض‌الله جلال، استاد دانشگاه کابل، می‌گوید آلمان در طول تاریخ دوست و شریک استراتژیک منافع مردم افغانستان بوده و در عرصه‌های بازسازی، تعلیم و تحصیل با افغانستان همکاری کرده است.
 
به گفته‌ی او در جنگ جهانی دوم افغانستان نیز سیاست بی‌طرفی را اختیار کرد و به این ترتیب دوستی دو کشور خدشه‌دار نشد.

این استاد دانشگاه امضای موافقتنامه با آلمان را موجب کاهش حساسیت‌هایی دانست که در میان مخالفان این ‌گونه پیمان‌ها وجود دارد. به اعتقاد وی از این راه برای افغان‌ها ثابت می‌شود که افغانستان می‌خواهد با تمام کشورهایی که به بازسازی و پیشرفت اقتصادی این کشور کمک می‌کنند، دوست باشد.

جلال می‌گوید: «این امکان وجود دارد که [دولت افغانستان] یک قرارداد استراتژیک با آلمان هم عقد کند تا از حساسیت مخالفین این قراردادها مقداری بکاهد و به مردم افغانستان نشان دهد که هیچ موضوعی در پشت این قراردادها نیست، به جز تأمین منافع افغانستان، تأمین امنیت، بازسازی و ایجاد یک حکومت خوب.»
 
الگوی دوستی

آلمان در ده سال گذشته با جا به جایی حدود ‌۵ هزار سرباز در شمال افغانستان به تأمین امنیت ولایات شمال و شمال شرق افغانستان کمک کرده است. به گفته‌ی تحلیلگران شیوه همکاری آلمانی‌ها با برخی از کشورهای دیگر عضو ناتو تفاوت دارد.

فیض‌الله جلال می‌گوید تیم بازسازی آلمان به جای این که بیشتر با اسلحه و تانک و توپ در بین مردم ظاهر شود، از طریق تطبیق پروژه‌های بازسازی، به بهبود زندگی مردم کمک کرده است: «آلمان همیشه شریک خوب افغانستان بوده و در بازسازی و عمران افغانستان در عرصه‌های مختلف کمک کرده و این می‌تواند الگویی خوب برای سایر کشورهایی باشد که در افغانستان حضور فعال دارند. امیدوار هستیم این کشورها از آلمان پیروی کنند و بیشتر از این که متوجه دیگر مسایل هستند، متوجه بازسازی، عمران و توسعه افغانستان شوند.»
 
به نظر جلال افغانستان می‌تواند از تجارب صنعتی و اقتصادی آلمان در عرصه‌های مختلف استفاده کند: «دولت افغانستان باید از پتانسیل قوی آلمان استفاده کند چون آلمانی‌ها در تشکیل پلیس و ارتش افغانستان نقش بسیار مثبتی بازی کرده‌اند.»
 
نظر جوانان افغان

در همین حال شماری از جوانان افغان می‌گویند امضای موافقتنامه استراتژیک با کشورهای غربی می‌تواند بر زندگی افغان‌ها تاثیرگذار باشد.

احسان الله، دانش آموز کلاس دوازدهم در یکی از مکاتب کابل می‌گوید این قراردادها و ادامه کمک آلمان و جهان به افغانستان جوانان را به آینده امیدوار می‌کند، زیرا در غیر این صورت «با حاکم شدن طالبان جوانان مجبورند راه فرار را در پیش گیرند.»

این دانش آموز افغان می‌گوید: «در صورتی که [کشورهای دیگر] کمک نکنند افغانستان باز به حالت اول بر می‌گردد. وقتی که طالبان این‌جا بیایند همه چیز پایان می یابد. اگر این کمک‌ها ادامه پیدا نکند ما مجبور به مهاجرت هستیم زیرا نمی‌توانیم در سطوح بالا تحصیل کنیم.» ‎‎
کامبیز، جوان دیگری در کابل، نیز اظهار امیدواری می‌کند که این پیمان به بازسازی عرصه‌های مختلف در افغانستان کمک کند.