هنوز آتش انتقادات و اعتراضات به اجرای طرح سهمیه‌بندی جنسیتی در رشته‌های دانشگاهی خاموش نشده که وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی بی‌توجه به این انتقادات اعلام کرده قصد دارد ورود دختران به رشته‌های پزشکی را محدود کند.

روزنامه شرق در گزارشی از قول معاون آموزشی وزارت بهداشت نام این طرح را "تعادل‌سازی نسبت جنسیتی در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی" عنوان کرده است. امیر محسن ضیایی در توضیح چرایی اجرای این طرح گفته است: «در حال حاضر با توجه به تغییرات در نیازهای نظام سلامت و افزایش تعداد دانشجویان دختر در دانشگاه‌های علوم پزشکی به‌دلیل کمبود دانش‌آموخته پسر در اعزام نیروی پزشکی به مناطق دوردست مشکلاتی ایجاد شده است.»

وی البته اظهار داشته که باید هم‌زمان با اجرای این طرح تسهیلاتی نیز برای بهبود شرایط اعزام زنان به مناطق دورافتاده ایجاد شود اما درباره این "تسهیلات" و چگونگی فراهم‌شدن آنها توضیحی نداده است.

معاون آموزشی وزارت بهداشت همچنین به کم بودن تعداد پرستاران مرد و نیز پزشکان عمومی مرد اشاره کرده و گفته است: «با توجه به این مشکل، ممکن است این عدم تناسب در ارائه خدمت باعث شود پوشش درمانی مناسبی وجود نداشته باشد، بنابراین لازم است وزارت بهداشت با ایجاد تغییراتی در پذیرش نیروی انسانی در دانشگاه‌های علوم پزشکی، نظام ارائه خدمات را تنظیم کند.»

بیشتر بخوانید: تفکیک جنسیتی از گهواره تا گور

ضیایی عدم تناسب جنسیتی را در رشته‌ پوست، مو و زیبایی نیز مشکل‌ساز دانسته و گفته است: «در این رشته نزدیک به صددرصد فارغ‌التحصیلان خانم هستند و از این نظر مردان برای انتخاب پزشک معالج حق انتخاب چندانی ندارند که این امر ممکن است در آینده مشکل‌ساز شود».

بر اساس گزارش روزنامه شرق، از سال ۱۳۷۶ دختران توانسته‌اند در قبولی رشته‌های پزشکی از پسران پیشی بگیرند. در آن سال تعداد دختران پذیرفته‌شده در رشته‌های پزشکی ۷۲ هزار نفر و تعداد پسران ۵۲ هزار نفر بود. این نسبت هم‌چنان رشد صعودی داشت تا آنجا که در سال تحصیلی جاری ۶۸ درصد پذیرفته‌شدگان رشته‌های پزشکی را دختران تشکیل دادند.

بیشتر بخوانید: از انتخاب وزیر زن تا تفکیک جنسیتی

شرق در ادامه گزارش خود به متناسب نبودن تعداد زنان و مردان در بازار کار اشاره کرده و نوشته که بر اساس آخرین تحقیقات، در حال حاضر تنها ۲۰ درصد اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها را زنان تشکیل می‌دهند و سهم زنان از آموزشگران دانشگاهی تمام وقت و پاره‌وقت دانشگاه‌ها یک‌سوم مردان است.

این بدان معناست که زنان در تحصیل و گرفتن مدارک دانشگاهی از مردان پیشی گرفته‌اند اما جامعه شرایط برابر کاری برای آنان فراهم نکرده است.