نام این پروژه عظیم، این ابرشهر که قرار است از دل صحراهای عربستان بدرخشد، "نئوم" است؛ پروژه‌ای دربرگیرنده‌ی چندین "نوین‌شهر" با تمرکز بر اصل پایداری و همخوانی با محیط زیست. مکانی که عربستان برای تولد این نوین‌شهر در نظر گرفته است، در شمال غربی این کشور است، در نزدیکی خلیج عقبه و بر ساحل دریای سرخ.

از آنجا که بخشی از پروژه‌ی نئوم، نوین‌شهرها، در امتداد خطی به درازای ۱۷۰ کیلومتر بنا می‌شوند -الگویی برای ساخت شهرها که به شهرخطی موسوم است- به این پروژه نام "د ِلاین" را داده‌اند. این شهر قرار است شهری شود بدون خودرو و بدون آلاینده‌ای برای هوا.

هزینه بنای شهر آینده دِلاین، ۲۰۰ میلیارد دلار برآورد شده؛ بخشی از پروژه ۵۰۰ میلیارد دلاری نئوم در دل عربستان. جذب گردشگر و سرمایه‌گذار برای این پروژه بر دوش تبلیغات است. یک کارشناس آلمانی معتقد است، از نظر توریستی جامعه هدف نئوم بیشتر ثروتمندان هستند، طبقه الیت از همه کشورها: «کیفیت همه چیز خیلی بالاست. بی‌شک مردم فقیر نمی‌توانند آنجا تعطیلات بگذرانند.»

نوین‌شهرهایی که در پروژه‌ی نئوم با الگوی شهر خطی بنا می‌شوند: قرار است این پروژه‌ی شهرسازی دولتی-خصوصی تلفیقی باشد از پایداری، همخوانی با محیط زیست، های‌تک و فناوری ارتباطات. از نظر حقوقی قرار است که این نوین شهر منطقه‌ای ویژه باشد. منطقه‌ای که در آن زنان مجبور به استفاده از حجاب نیستند و مصرف الکل هم مجاز است.

جمعیت دِ‌لاین، این شهر برآمده از آینده قرار است یک میلیون نفر باشد. مسیرهای طولانی درون‌شهری قرار است با زیرساخت‌های حمل و نقل زیرزمینی طی شوند. زیرِ زمین حرکت و تکاپو با قطارهای سریع السیر بدون راننده، روی زمین این‌جا و آن‌جا ساختارهایی که شهر را می‌سازند و بین‌شان فقط رهگذران در گذرند یا دوچرخه‌سواران.

این پروژه تا حدی نمادی است برای کاهش وابستگی به نفت و تبدیل عربستان به هاب تکنولوژی؛ بخشی از پروژه چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان سعودی که محمد بن‌سلمان، ولیعهد این کشور جزییات آن را در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد. چشم‌انداز ۲۰۳۰ دربرگیرنده ۸۰ پروژه است.

سفر اشتفان اورت سفر به پشت درهای بسته سرزمینی است که تاکنون تنها به روی زائران مسلمان و کارگران روی خوش نشان داده بود. حالا اما پادشاه و ولیعهد می‌دانند که نفت تمام شدنی است. دروازه‌ها را باز کرده‌اند تا گردشگران بیایند.

اشتفان اورت هر بار که بار سفر می‌بنند، کوله پشتی با خود می‌برد و در اینترنت در پرتال کاوچ سرفینگ دنبال میزبان می‌گردد. او می‌گوید اینگونه سفر را دوست دارم، اینکه به مردم نزدیک باشم. با هتل میانه ندارد اما در عربستان چندباری مهمان هتل بود یا به دلیل بدقولی میزبان یا عدم وجود میزبان در پرتال کاوچ سرفینگ در برخی شهرهای عربستان که با موجود جدیدی به نام توریست روبرو شده‌اند.

او از مهمان‌نوازی مردم عربستان (البته فقط مردها) می‌نویسد، از اینکه مدام به صرف چای و قهوه دعوت می‌شود و حتی او را به یک عروسی هم دعوت می‌کنند. بیشتر مهمانان خنجری به کمر بسته‌اند که اغلب تزئینی است و به نام جنبیه معروف است و آن را روی لباس محلی می‌بندند.

خبرنگار آلمانی به تغییرات مثبتی که در دو سه سال اخیر در زندگی زنان رخ داده است اشاره می‌کند؛ اجازه رانندگی، اجباری نبودن پوشش سنتی (پوشاندن صورت و بدن) و همین‌طور حذف پلیس دینی، چیزی شبیه گشت ارشاد. اما همزمان می‌نویسد، آنچه تجربه کردم، دنیای به شدت جداشده میان زنان و مردان در زندگی روزمره است. اورت می‌گوید، این که بتوانی به عنوان توریست با زنی هم‌کلام شوی، تقریبا غیرممکن است.

خبرنگار آلمانی می‌نویسد، تقریبا هیچ کس از همسرش حرفی نمی‌زند. یک مرد میانسال به او می‌گوید، زنان مرواریدند و باید آنها را مخفی و حفاظت کرد. دیگری می‌گوید، زنان دیکتاتورند. مرد جوانی که پزشک است می‌گوید می‌خواهد ۴ زن بگیرد از آمریکا، بریتانیا، آلمان و عربستان. او که تحصیل‌کرده است زنان را تا سطح جنسی تنزل می‌دهد. خبرنگار آلمانی شوک‌زده است اما سیستم را مسئول این "نادانی" می‌‌داند.

خبرنگار آلمانی چندین روز را مهمان شهروندانی است که از طریق کاوچ سرفینگ شناخته است. آنها او را با خود به بیابان می‌برند و تجربه‌های زیبایی را برای او رقم می‌زنند. مردان برای او تعریف می‌کنند که یکی از تفریح‌هایشان کمپینگ در بیابان است.

خبرنگار آلمانی در این سفر شیفته شتر می‌شود. او در کتابش جا به جا در باکس‌های کوچکی اطلاعاتی فراوان درباره شترها به خواننده می‌دهد از خاصیت شیر شتر گرفته تا استقامتش و خاصیت‌های دیگری که مردم عربستان برای او تعریف می‌کنند.

چیزهای زیادی در این سفر می‌آموزد. یکی از آنها با دست غذا خوردن است که کم کم پی می‌برد ترفندهای خودش را دارد و باید از کف دست بخورد. در مورد آداب و رسوم خوراک به خرما اشاره می‌کند و به نصیحتی که یکی از میزبانانش به او کرده است: ۷ خرما در روز برای سلامتی.

مرمت آثار تاریخی و دیدنی یکی از کارهایی است که خاندان سلطنتی در راستای چشم انداز ۲۰۳۰ و بی‌نیازی به نفت آن را دنبال می‌کند. این‌جا قریه رجال المع است که در جنوب شرقی عربستان واقع شده و معماری آن به معماری آثار باستانی یمن شبیه است.

ولیعهد عربستان با مشت آهنین در برابر منتقدان برنامه‌های اصلاحی خود را پیش می‌برد. خبرنگار آلمانی می‌گوید اما خبری از آزادی بیان و انتقاد صریح از خاندان سلطنتی و برنامه‌های او نیست. مردم می‌ترسند کلامی درباره ولیعهد و برنامه‌هایش حرف بزنند.

از خبرنگار آلمانی در مورد پروژه بلندپروازانه ابرشهر آینده "نئوم" می‌پرسیم، اینکه آیا یک رؤیاست یا یک توهم؟ می‌گوید آشنایی برای او تعریف کرده که در سال‌های گذشته پروژه‌های زیادی آغاز شده‌اند و به انجام نرسیده‌اند. او از ذهنیت "انشالله" در عربستان سخن می‌گوید و اینکه باید منتظر ماند و دید چه قدر از این پروژه جدید خوش آهنگ، به واقعیت می‌پیوندد.

جلد کتاب جدید اشتفان اورت

اشتفان اورت در سال ۲۰۱۵ به ایران سفر کرد که حاصل آن سفر کتابی بود که خوانندگان زیادی در آلمان پیدا کرد.