1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

شمارش معکوس برای رانده شدن

۱۳۸۷ خرداد ۱۲, یکشنبه

زندگی در اروپا برای پناه‌جویان خارجی سراسر دلهره است: باید خود را برای هر چیزی آماده کنی! از وقتی که مدارکت را می‌دهی تا وقتی که بالاخره معلوم ‌شود ماندنی هستی یا رفتنی، باید در حصاری به نام "کمپ" زندگی کنی.

تظاهرات علیه کمپ پناهندگی در هانوفر (۲۵ اکتبر ۲۰۰۶). معترضان خواهان حق هر فرد پناهنده برای اقامت در منزلی عادی بودند.
تظاهرات علیه کمپ پناهندگی در هانوفر (۲۵ اکتبر ۲۰۰۶). معترضان خواهان حق هر فرد پناهنده برای اقامت در منزلی عادی بودند.عکس: PA/dpa

النا سلیشو، پناه‌جوی اهل ازبکستان است. ۸ سال قبل او به همراه همسر و سه فرزندش در جستجوی آرامش و امنیت به بلژیک آمدند. با گذشت ۸ سال از آن تاریخ، النا ۳۵ ساله هنوز جوابی از دولت بلژیک نگرفته است.

۸ سال بلا تکلیفی او را بر آن داشت که صدای اعتراض و خشم فروخورده خود را به گوش سیاستمداران اتحادیه اروپا نیز برساند. او به همراه شماری از پناه‌جویان و مهاجران غیر قانونی به مقر پارلمان اروپا در بروکسل رفت تا نارضایتی خود را از وضع موجود اعلام کند.

ترس سایه‌ای به دنبال پناه‌جویان

النا می‌گوید: « این وضع غیر قابل تحمل است! به‌ ویژه برای فرزندانم. آنها هم می‌خواهند مثل سایرین مدارک شناسایی و زندگی عادی داشته باشند.» خانواده النا در سال ۲۰۰۰ برای رهایی از تعقیب و گریز‌ها و به امید این‌که دیگر کسی به آنها به چشم بزهکار نگاه نکند کشور خود را ترک کردند. اما در بلژیک نیز روزهای خوشی در انتظارشان نبود.

درخواست پناهندگی آنها پذیرفته نشد ، آنها به این حکم اعتراض کردند و حال بایستی تا بررسی دوباره پرونده‌ا‌شان انتظار می‌کشیدند. محلی که برای سکونت آنها در نظر گرفته شده بود کمپی بود در منطقه"Lanaken" جایی در نزدیکی مرز هلند. در اینجا النا، همسرش و نیز ۳ فرزندشان در یک اتاق ۱۵ متر مربعی زندگی می‌کنند.

در انتظار ...عکس: AP

در کمپ قوانین سخت‌گیرانه‌ای حاکم است مثلا کسی اجازه ندارد داخل کمپ مهمان بیاورد یا تنها در ساعات خاصی می‌توان غذا خورد؛ همچنین کار خارج از خانه نیز ممنوع است.

زندگی در کمپ زخمی دردناک برای کودکان

کودکان النا ترسو هستند. مادرشان می‌گوید: « از ماه نوامبرسال گذشته آنها دیگر به هیچ غریبه‌ای اعتماد ندارند. پلیس ما را با خود برد و حتی به دستهای پسرم دستبند زد، به او گفتند که باید همه جیبهایش را خالی کند، با او درست مثل خلاف‌کارها رفتار کردند در حالی که او آن زمان تنها ۱۴ سالش بود، ازآن موقع به بعد خیلی ترسو شده است.»

النا اضافه می‌کند: « یک‌بار پلیس در خیابان جلوی همسرم را گرفت، اما همسرم هیچ مدارک شناسایی نداشت ، از نظر آنها او یک مهاجر غیر قانونی به حساب می‌آمد.» پلیس خانواده النا را به کمپی در فرودگاه بروکسل فرستاد، در آنجا آنها ۲ ماه زندانی بودند. کودکان النا از آن زمان به تلخی یاد می‌کنند: « آنجا واقعا وحشتناک بود، باید در یک اتاق کوچک با ۲۰ نفر دیگرمی‌خوابیدی که بیشترشان هم سیگاری بودند. »

اتحادیه اروپا در تلاش برای بهبود اوضاع

قوانین کمپ واقعا غیر‌انسانی هستند، تنها ظهر‌ها می‌توان ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از کمپ خارج شد. تحمل این وضعیت برای کودکان سخت‌تر است. پارلمان اروپا خواستار لغو این قوانین ضد انسانی‌ شده است که به ویژه علیه کودکان هستند.

"مانفرد وبر" از نمایندگان حزب سوسیال مسیحی پارلمان اروپا در این رابطه می‌گوید: « کودکان پناه‌جویان باید از آموزش برخوردار شوند، باید تلاش کنیم تا بنیان و یکپارچگی خانواده آنها حفظ شود.»

در اروپا تغییراتی در حال شکل‌گیری است، هر چند با آهنگی کند. در بلژیک، دولت در نظر دارد کمپ‌های مخصوصی برای خانواده‌ها بسازد، در این کمپ‌ها مربیان به کودکان رسیدگی می‌کنند و آنها می‌توانند به مدرسه بروند.

با وجود این برخی احزاب با انتقاد ازاین ‌گونه قوانین حمایتی، معتقدند که کودکان باید تا ۱۸ ماه در کمپ‌های معمولی بمانند.

دویچه‌وله / م.ا.

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه