آمریکا در سال ۱۹۷۱ در جزیره آمچیتکا در آلاسکا دست به آزمایش اتمی زد. علیه این آزمایش جنبشی اعتراضی به راه افتاد. فعالان معترض نام جنبش خود را "گرین پیس" یا "صلح سبز" نهادند. تلاش فعالان این گروهِ برای سفر با قایق به منطقه‌ای که آزمایش اتمی آمریکا در آن برگزار می‌شد، بی‌نتیجه ماند. نام این گروه اما در عرصه دفاع از محیط زیست به زودی در سراسر جهان پیچید: صلح سبز مشهورترین سازمان محیط زیستی جهان.

دولت فرانسه هیچ مزاحمتی را برای آزمایش‌های اتمی خود برنمی‌تابد. سال ۱۹۷۳ یک کشتی جنگی فرانسه در واکنش به "مزاحمت‌های" صلح سبز، به قایق آنها حمله کرد. درسال ۱۹۸۵، یکی از کشتی‌های صلح سبز در بندری در نیوزیلند، بر اثر انفجار دو بمب غرق شد و یکی از فعالان کشته شد. نیروهای امنیتی فرانسه در این بمب‌گذاری دست داشتند. پس از ۱۸۸ آزمایش بمب اتمی، فرانسه سال ۱۹۹۶ بالاخره از این آزمایش‌ها دست برداشت.

سال ۱۹۸۱ فعالان صلح سبز در حال بالارفتن از دودکش کارخانه شیمی-داروسازی بوهرینگر در شهر هامبورگ. در این کارخانه سموم گیاهی و آفات و حشره‌کش‌ها تولید و دی‌اکسین (آلاینده زیست‌بوم) آزاد می‌شد. با گذشت سال‌ها از این کارزار، اما فروش سموم دفع أفات در سراسر جهان افزایش یافته و این مواد شیمیایی همچنان تهدیدی برای سلامتی‌اند. صلح سبز برای ممنوعیت آفت‌کش‌های خطرناک همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

صلح سبز در زمینه مبارزه با صید نهنگ هم فعالیت می‌کند. به دلیل جمعیت رو به کاهش نهنگ‌ها، فعالان این سازمان دهه‌هاست که تلاش می‌کنند مانع صید این جانوران شوند. یکی از موفقیت‌های این گروه به جریان افتادن یک مهلت قانونی تجاری از سوی کمیسیون بین المللی شکار نهنگ است که از دهه ۱۹۸۰ اعمال می‌شود. ایسلند، نروژ و ژاپن اما به این تعهدات پایبند نیستند. اعتراض‌ها به صید نهنگ ادامه دارد.

سال ۱۹۹۵ فعالان صلح سبز بر سکوی نفتی "برنت اسپار" در دریای شمال: شِل (شرکت نفت و گاز هلندی بریتانیایی) قصد داشت این تأسیسات فرسوده را در دریا غرق کند. در پی انتشار این خبر، رانندگان خودروها ایستگاه‌های سوخت شل را تحریم کردند. با این واکنش، شل تصمیمش را عوض کرد. سال ۱۹۹۸ این اقدام از سوی دولت‌ها هم ممنوع اعلام شد. صلح سبز امروزه هم به اعتراضات خود علیه صنعت نفت ادامه می‌دهد.

سال ۲۰۰۶: فعالان صلح سبز به مناسبت نشست سازمان ملل درباره تنوع گونه‌ها، بنر بزرگی را از تندیس مسیح در ریودوژانیرو برزیل آویختند. بر روی این بنر نوشته شده بود: «آینده سیاره در دستان شماست». آنها نسبت به انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری در اثر کشاورزی صنعتی هشدار می‌دادند.

سال ۲۰۰۹ فعالان صلح سبز از دودکش (کوره) نیروگاه زغال سنگ بریتانیایی کینگزنورث بالا رفتند، اقدامی که زمینه‌سازی تصمیم برای تعطیل نیروگاه شد. آن زمان بریتانیا در حال برنامه‌ریزی برای احداث نیروگاه‌های جدید بود. این کارزار و روند قانونی طی شده، بریتانیا را به الگوی تولید برق بدون اتکا به زغال سنگ تبدیل کرد. حالا اکثر این نیروگاه‌ها در بریتانیا از مدار خارج شده‌اند و آخرین آنها ۲۰۲۵ خاموش خواهد شد.

صلح سبز سال‌هاست که علیه تولید و مصرف پلاستیک می‌جنگد. آنها خواستار ممنوعیت استفاده از میکروپلاستیک در محصولات آرایشی بهداشتی و همچنین ممنوعیت کالاهای یکبارمصرف پلاستیکی و بازیافت کامل این ماده آلوده‌کننده زیست بوم هستند. تاکنون اما اقدام ویژه‌ای در این زمینه از سوی سیاستمداران و شرکت‌های بزرگ انجام نشده است و خاک و آب همچنان با پلاستیک آلوده می‌شود.

یکی از بزرگترین آلاینده‌های محیط زیست صنعت مد است. صلح سبز صنایع تولید پوشاک را به توقف استفاده از مواد شیمیایی خطرناک فرامی‌خواند. از سال ۲۰۱۴ هشتاد شرکت خود را به چشم‌پوشی از این آلاینده‌ها در فرایند تولید محصولاتشان متعهد کرده‌اند. در این تصویر مدل‌های اندونزی در جاوه غربی، جایی که کشتزارهای برنج آلوده به آلاینده‌های صنایع پوشاک شده‌اند، برای مد همخوان با محیط زیست (مد پایدار) تبلیغ می‌کنند.

گوشت بلای جان جنگل‌های بارانی است. اما بسیاری از مردم از این ارتباط آگاه نیستند. صلح سبز با کارزارهایی چون آویختن بنرهای بزرگ بر سر در رستوران‌ فست‌فود بورگرکینگ در لندن برای آگاهی‌بخشی در این باره تلاش می‌کند. تقاضای رو به افزایش مصرف گوشت یکی از دلایل تخریب فزاینده در آمازون است. از زمین‌هایی که به این طریق "آزاد" می‌شوند، برای چرای دام و کشت سویا و البته هر دو برای صادرات استفاده می‌شود.

نیروگاهی در نزدیکی کلن آلمان سالانه ۱۴ میلیون تن دی اکسید کربن منتشر می‌کند. دولت قصد دارد این نیروگاه را سال ۲۰۳۸ تعطیل کند. فعالان صلح سبزعلیه این تاخیر اعتراض می‌کنند. بخشی از فعالیت‌های صلح سبز در عرصه جنبش اقلیمی است. طلایه‌دار کارزارها و تجمع‌های مربوط به حفظ اقلیم اما در حال حاضر، جنبش "جمعه‌ها برای آینده" است؛ جنبشی با حضور گسترده جوانان در جهان به منظور فشار بر سیاستمداران برای حفظ اقلیم.