شامگاه چهارشنبه اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) بارسلونای اسپانیا که در بازی رفت با نتیجه سنگین چهار بر صفر مغلوب بایرن مونیخ، تیم آماده این روزهای فوتبال اروپا، شده بود، برای حضور در فینال ماموریتی تقریباً غیر ممکن داشت.

این بازی در حالی در ورزشگاه نیوکمپ بارسلون آغاز شد که لیونل مسی ستاره آرژانتینی بارسا، بازی را از روی نیمکت دنبال می‌کرد. در همان ابتدا به نظر می‌رسید که کاتالان‌ها از نظر روحی آمادگی لازم را ندارند. همچون بازی رفت در مونیخ، این بازیکنان بایرن بودند که با قدرت ظاهر شدند.

دو تیم در نیمه اول چند فرصت گل‌زنی داشتند که حاصلی در پی نداشت. اولین فرصت خطرناک نیمه اول را آرین روبن به دست آورد. وی در موقعیت مشوک به آفساید در نیمه زمین صاحب توپ شد و با سرعت قابل توجه خود را به محوطه جریمه میزبان رساند. پیکه مدافع بارسا اما در آخرین لحظه مانع گل‍زنی مهاجم بایر شد.

بایرن توان بازی‌سازی را با پرس در همه جای زمین، از بارسایی‌ها گرفته بود و در ضد حملات نیز بسیار زهردار نشان می‌داد. اگر مهاجمان بایرن در همان بیست دقیقه دقت می‌کردند می‌توانستند دروازه بارسا را باز کنند.

اولین موقعیت بارسا در نیمه اول در دقیقه بیست و از روی شوت پدرو از بیرون محوطه جریمه بدست آمد که نویر دوازبان مونیخی‌ها با نوک انگشتانش آن را به کرنر فرستاد. شش دقیقه بعد نیز فابرگاس صاحب فرصتی عالی شد که در صحنه‌ای مشکوک فلیپ لام او را سرنگون کرد و فرصت از دست رفت.

نیمه دوم برای آبی و اناری پوشان کاتالان تکرار کابوس مونیخ بود. در این نیمه بایرن که با اعتماد به نفس و نظم قابل توجه‌ای بازی می‌کرد در دقیقه ۴۸ با شوت قوس‌دار آرین روبن دروازه ویکتور والدز را باز کرد تا بارسا برای حضور در فینال نیازمند زدن شش گل باشد.

اشتباه پیکه اندوخته‌های بایرن را به عدد شش رساند. این مدافع بارس در دقیقه ۷۲ ارسال عرضی فلیپ لام را وارد دروازه خودی کرد تا نتیجه بازی برگشت دو بر صفر و در مجموع دو بازی شش بر صفر شود.

تنها ۴ دقیقه بعد شکست بارسا سنگین‌تر هم شد. توماس مولر با یک ضربه سر تماشایی دروازه میزبان را برای بار سوم باز کرد. بازی با همین نتیجه پایان یافت و باواریایی‌ها با نتیجه هفت بر صفر در مجموع دوبازی راهی فینال شدند تا به همراه بوروسیا دورتموند در ورزشگاه ویمبلی لندن یک فینال تماماً آلمانی را به نمایش بگذارند.

معمای غیبت لئونل مسی

نیمکت‌نشینی مسی اما در این بازی قابل توجه بود. به نظر می‌رسد این تصمیم نشان از پذیرش ناتوانی بارسا برای جبران نتیجه بازی رفت بود. این موضوع پس از بازی نیز مورد بحث رسانه‌ها قرار گرفت.

یوپ هاینکس، سرمربی بایرن مونیخ که فصل آینده جای خود را به پپ گاردیولا مربی سابق بارسلونا خواهد داد در پایان بازی با تمجید از نمایش خیره کننده بازیکنان تیم‌اش گفت:«ما بی نظیر بودیم اما با این تفاوت که مسی در زمین حضور نداشت.»

جرالد پیکه، مدافع بارسلونا نیز پس از این بازی با اشاره به شرایط سختی که بارسا با آن روبرو است گفت: «هنگامی که یک تیم بر‌تر است تنها می‌توان به آن‌ها تبریک گفت. اکنون باید به لیگ بیندیشیم و برای بازی‌های آخر آماده شویم که تا حد امکان سریع‌تر قهرمان شویم».

وی درباره غیبت مسی در این بازی با اشاره به اینکه وی بهترین بازیکن دنیا است، افزود: «به نظرم اگر مسی هم در بازی بود اوضاع فرق چندانی نداشت».

ساندرو روسل، رئیس باشگاه بارسلونا با اشاره به اینکه بایرن مونیخ بهتر از بارسلونا بود و شایستگی حضور در فینال را داشت، تأکید کرد: «به نظرم باخت هفت بر صفر نتیجه‌ای اغراق‌آمیز است و منصفانه نیست و تفاوت واقعی دو باشگاه‌ را نشان نمی‌دهد. اما در هر حال آن‌ها بهتر بودند».

وی در مورد غیبت مسی هم گفت: «مربی به همراه کادر فنی و پزشکان در این مورد تصمیم گرفتند که مسی بهتر است بازی نکند و ما هم پذیرفتیم».