شیرین عبادی، توکل کارمان و مایرد مگوار، سه برنده جایزه نوبل صلح از ایران، یمن و ایرلند شمالی در سفری به بنگلادش از اردوگاه‌های پناهجویان روهینگیا در شهر کاکس بازار در بنگلادش دیدار و با آوارگان روهینگیایی گفتگو کردند. آنها آنگ سان سوچی، رهبر میانمار را فراخواندند تا در مورد خشونت‌های رواشده به اقلیت مسلمان روهینگیا سخنرانی کند و به او هشدار دادند در صورت خودداری آنگ سان سوچی از این کار، او با خطر پیگرد قانونی به اتهام "نسل‌کشی" روبرو خواهد شد.  

شیرین عبادی با تشکر از دولت و مردم بنگلادش برای پذیرش پناهجویان روهینگیا هشدار داد، ادامه این وضعیت قابل قبول نیست و تأکید کرد: «مسبب همه این جنایات دولت برمه [میانمار] است و باید مجازات شود.» او در گفتگو با خبرنگاران اظهار داشت، جامعه بین‌الملل باید تلاش کند تا این مسئله به عنوان "نسل‌کشی" در دادگاه بین‌المللی لاهه مطرح شود. عبادی افزود: «ما در حال فراهم کردن مقدمات این کار هستیم.»

مایرد مگوار نیز هشدار داد پرونده اقلیت مسلمان روهینگیا به دیوان بین‌‌المللی کیفری لاهه ارجاع داده خواهد شد و "کسانی که مرتکب نسل‌کشی شده‌اند، باید پاسخگو باشند."

توکل کارمان نیز با اشاره به سکوت آنگ سان سوچی گفت: «این درخواستی از خواهرمان آنگ سان سوچی است که از خواب بیدار شود، در غیراینصورت او هم به عنوان یکی از عاملان این جنایت شناخته خواهد شد.» 

میانمار اتهامات نسل‌کشی را قویا رد کرده و به بازرسان سازمان ملل متحد اجازه سفر به ایالت راخین را که مرکز بحران است، نداده است. نزدیک به ۷۰۰ هزار نفر از مردمان مسلمان روهینگیا در منطقه کاکس بازار در بنگلادش در کمپ‌های پناهجویی به سر می‌برند. وضعیت بهداشتی، تغذیه و دسترسی به آب آشامیدنی در این کمپ‌ها به شدت وخیم گزارش شده‌اند.

منتقدان می‌گویند آنگ سان سوچی در پی بروز انتقادات شدید بین‌المللی در مورد بحران روهینگیا، رویه محاصره را در پیش گرفته و اجازه نمی‌دهد بازرسان و امدادگران به ایالت راخین دسترسی پیدا کنند. 

میانمار اقلیت مسلمان روهینگیا را "مهاجران غیرقانونی بنگالی" می‌داند و به همین دلیل از اعطای تابعیت و حقوق شهروندی به آنان خودداری می‌کند. با این حال این کشور با بنگلادش برای بازگرداندن ۷۵۰ هزار آواره‌ای که اینک در خاک بنگلادش پناه گرفته‌اند، به توافق رسیده است. 

سازمان ملل بازگشت این پناهجویان به میانمار را مشروط بر داوطلبانه بودن دانست و همچنین سازمان‌های حقوق بشری دیگر نیز هشدار دادند، در صورت بازگشت آوارگان روهینگیا احتمال منزوی کردن آنان و اجبار به زندگی در گتو می‌رود. همین امر منجر به توقف روند بازگشت آوارگان از بنگلادش به میانمار شده است.