کیوان صمیمی روز شنبه (۱۳ اکتبر/ ۲۲ مهر) در نامه‌ای سرگشاده به رهبر جمهوری اسلامی با اشاره به تهدیدهای نظامی علیه ایران، درباره آن‌چه "واقعیت‌های نگران‌کننده" خواند هشدار داد. این روزنامه‌نگار زندانی در نامه خود آورده است: «اگر شما همانند سوریه به نیروی نظامی خود و کمک‌های سیاسی و نظامی روسیه و چین دلخوش کرده‌اید، در اشتباهید».

به گزارش کلمه، پایگاه اینترنتی نزدیک به مخالفان جمهوری اسلامی ایران، کیوان صمیمی با طرح این سوال که «آقای خامنه‌ای، در مورد فشار‌ها و تهدیدات خارجی چه کار می‌خواهید بکنید»، می‌نویسد: «برای روشن شدن موضوع کافی است در یک جلسه خصوصی با چند فرمانده صاحب صلاحیت ولی صریح اللهجه سپاه، از آن‌ها بخواهید از توان بازدارندگی نرم روسیه و چین در مقابل آمریکا (حتی بدون اروپا) و پس از آن مقایسه‌ای از توان‌های نظامی (به اضافه توان داخلی) گزارشی شفاف به شما ارائه دهند، که گویا مدتی بخشی از آن را هم ارائه داده‌اند».

راه‌حل: انسجام ملی

به اعتقاد کیوان صمیمی، "عقل و تجربیات تاریخی" ثابت کرده‌اند که راه مطمئن برای مصونیت از تهدیدهای خارجی "انسجام داخلی" است، «ولی متاسفانه حکومت اسلامی ایران (شاید به استثنای چند ماه اول عمر آن) نیز همانند رژیم سابق، خلاف جهت این انسجام عمل کرده است».

کیوان صمیمی خطاب به علی خامنه‌ای می‌نویسد: «البته شما باهوش‌تر از این هستید که انسجام و وحدت ملی را به حضور خیابانی تنها بخشی از مردم که آن هم به علت ماموریت‌های اداری، رودربایستی‌های رفاقتی و امثالهم و فقط در مورد برخی با اعتقاد قلبی است، تقلیل دهید».

به زعم این روزنامه‌نگار زندانی بایست «با باز کردن چشم بر روی واقعیت‌ها، هر چه زود‌تر از تکبیر و تایید گرفتن‌های نمایشی یا محدود، عبور کرد» و با باز کردن فضای سیاسی در ایران مقدمات تشکیل این انسجام را فراهم آورد.

کیوان صمیمی مسئولیت پیامدهای "تندروی‌های فعلی و عدم مشارکت ملی" را در درجه نخست متوجه علی خامنه‌ای دانسته است.

"هزینه" شکل‌گیری انسجام ملی

نگارنده نامه یادشده معتقد است که جمهوری اسلامی باید برای رسیدن به "انسجام داخلی و وحدت ملی" هزینه‌هایی را بپردازد. کیوان صمیمی "محدود شدن همه صاحبان قدرت از جمله رهبر [جمهوری اسلامی]" به اصول قانون اساسی را هزینه رسیدن به این هدف دانسته است.

کیوان صمیمی بهبهانی مدیر مسئول ماهنامه توقیف‌شده "نامه" و عضو شورای مرکزی "انجمن دفاع از آزادی مطبوعات" است. وی ۲۳ خرداد ۱۳۸۸، یک روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران بازداشت شد. وی به شش سال حبس و محرومیت مادام‌العمر از فعالیت‌های سیاسی محکوم شده است.

این روزنامه‌نگار در تمام طول مدت بازداشت خود به رغم وضعیت نامناسب سلامتی تنها یک بار از مرخصی برخوردار بوده است. وی در این مدت دست به اعتصاب غذا نیز زده است.