افروغ با تأکید بر استفاده‌ی "مدیریت شده" از ماهواره به تجربه‌ی کشورهایی مانند مالزی در کنترل برنامه‌های ماهواره‌ای اشاره کرده و گفته‌است، برنامه‌های ماهواره‌ای می‌بایست " پس از رد شدن از فیلترهای لازم در اختیار عموم قرار گیرند."

سالهاست که بخشی از سیاستمداران در ایران با پدیده‌ای به نام ماهواره به بهانه‌ی مبارزه با آنچه در ایران "تهاجم فرهنگی" خوانده می‌شود، مخالفت می‌کنند. اختصاص بودجه‌ی ۷۵ میلیون دلاری کنگره‌ی آمریکا در سال ۲۰۰۶ به برنامه‌هایی در راستای "حمایت از دموکراسی" در ایران و ترس از براندازی " نرم" بر مبارزه‌ی حکومت با ماهواره و برنامه‌های ماهواره‌ای دامن زد. در پی آن نیروی انتظامی در سال‌های گذشته به شدت با دارندگان و فروشندگان آنتن‌های ماهواره‌ای برخورد کرده است. اما گویا این تدابیر بر استقبال مردم از برنامه‌های ماهواره‌ای تأثیر منفی نگذاشته است.

ماجرا از مجلس چهارم آغاز شد. در مجلس چهارم که اکثریت نمایندگان آن را محافظه‌کاران تشکیل می‌دادند و ریاست آن را علی اکبر ناطق نوری بر عهده داشت، طرحی به مجلس ارائه شد که استفاده از برنامه‌های ماهواره‌ای را به کلی ممنوع می‌کرد. طرح به تصویب رسید. این قانون برای استفاده‌کنندگان از برنامه‌های ماهواره‌ای و فروشندگان تجهییزات مربوطه مجازات‌های نقدی و حتی مجازات زندان را در نظر گرفته بود.

این قانون اما عملآً اجرا نشد.

در مجلس ششم نیروهای اصلاح‌طلب با پیروزی در انتخابات مجلس دوباره به سراغ بحث ماهواره رفتند. طرح استفاده‌ی کنترل شده‌ از ماهواره اگر چه در مجلس به تصویب رسید ولی شورای نگهبان با آن مخالفت کرد.

این روند ادامه داشت تا نوبت به مجلس کنونی رسید.

به نظر می‌رسد که با گسترش روز افزون استقبال مردم از برنامه‌های ماهواره‌ای، حکومت در مبارزه با این رسانه عملاً شکست خورده است. طرح آزادسازی ماهواره نشان می‌دهد که گویا سیاستمداران راه دیگری را در پیش گرفته و با آزادسازی کنترل شده‌ی برنامه‌های ماهواره‌ای تلاش می‌کنند تا از تأثیرات روز افزون این رسانه بر مردم جلوگیری کنند.

الف.