عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس جمهور سابق الجزایر درگذشت
۱۴۰۰ شهریور ۲۷, شنبهاز سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ عبدالعزیز بوتفلیقه رئیسجمهور الجزایر بود. او البته قصد داشت در این سمت بماند اما تظاهرات گسترده علیه او در سال ۲۰۱۹ و قطع پشتیبانی ارتش از بوتفلیقه، او را چند روز پیش از پایان دوران ریاست جمهوری ۲۰ سالهاش وادار به استعفا کرد.
بوتفلیقه در سال ۱۹۹۹ به ریاست جمهوری الجزایر انتخاب شد. او توانست در سال ۲۰۱۱ بر اعتراضات موسوم به بهار عربی در این کشور غلبه کند. از دید کشورهای غربی، بوتفلیقه یک شریک قابل اعتماد در مبارزه با ترور به حساب میآمد. در داخل کشورش نیز او را به عنوان رهبری که توانست پس از سالها جنگ خونین داخلی، کشور را با کمک ارتش و متحدان سیاسیاش تا حدودی به سامان برساند، پذیرفته بودند.
اما اعتراضات علیه او کمکم بالا گرفت. او در آخرین سالهای ریاست جمهوریاش دچار سکته مغزی شد و از آن به بعد کمتر در محافل عمومی ظاهر میشد. قرار دیدار آنگلا مرکل صدراعظم آلمان با او در سال ۲۰۱۷ نیز کوتاه زمانی پیش از موعد مقرر به دلیل شرایط سلامتی بوتفلیقه لغو شد.
در سال ۲۰۱۹ زمانی که بوتفلیقه اعلام کرد برای پنجمین بار قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری را دارد، اعتراضات علیه او گسترش پیدا کرد. میلیونها تظاهرکننده در سراسر کشور به خیابانها رفته و خواستار پایان دوران زمامت ۲۰ ساله بوتفلیقه شدند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در نهایت ارتش دست از پشتیبانی از او برداشت و بوتفلیقه تنها چند روز مانده به پایان دوران ریاست جمهوریاش استعفا کرد.
با این حال تظاهرات در الجزایر ادامه پیدا کرد. معترضان عبدالمجید تبون را که به جای بوتفلیقه بر کرسی ریاست جمهوری نشسته بود، دنبالهروی سیاستهای او میدانستند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
با کنارهگیری بوتفلیقه از ریاست جمهوری، جنگ قدرت آغاز شد. برادر کوچکتر و مشاور او سعید بوتفلیقه که از دید بسیاری ناظران ظرفیت جانشینی او را داشت به همراه بسیاری از روسای شرکتهای اقتصادی الجزایر دستگیر شدند. اما وضعیت اقتصادی پس از بوتفلیقه نیز بهبود پیدا نکرد.
در اعتراض به رئیسجمهور تبون نیز همچنان تظاهرات گستردهای در الجزایر برگزار میشود. هزاران معترض خواهان یک چرخش واقعی در سیاست الجزایر و پایان فساد و سوءمدیریت اقتصادی هستند.
با این وجود در حال حاضر الجزایر به عنوان کشوری شناخته میشود که پس از جنگ داخلی خونین دهه ۱۹۹۰ در مجموع و روی هم رفته از ثبات برخوردار است.