عدم وجود همجنسگرایان در ایران یا بی‌حقوقی مطلق آنان؟
۱۳۸۶ مهر ۱۲, پنجشنبه
رییس جمهور ایران محمود احمدی‌نژاد هفته پیش در نیویورک گفت که در جمهوری اسلامی همجنسگرا وجود ندارد. وی در روز ۲۴ سپتامبر در دانشگاه کلمبیا در پاسخ به پرسشی در باره همجنسگرایان گفت که ایران چنین پدیده‌ای را نمی‌شناسد.
اما کتابهای ادبی و تاریخی گذشته این پدیده را در ایران ثبت کرده‌اند، و همجنسگرایانی که هم اکنون در ایران به سر می‌برند یا آنانی که از ترس مجازات یا برای آزاد زیستن به خارج از کشور پناه آورده‌اند، سند عینی وجود این پدیده در ایران هستند. در خارج مرزهای ایران سازمانهایی از همجنسگرایان ایرانی تاسیس یافته‌اند، از جمله “سازمان دگرباشان جنسی ایرانی“ که برای احقاق حقوق این دگرباشان تلاش می‌کند.
مصاحبه‌ای با دبیرکل این سازمان، آرشام پارسی:
دویچه وله: آقای پارسی، شما دبیرکل “سازمان دگرباشان جنسی ایران“ هستید. می‌توانید لطفا نخست برای ما بگویید که این سازمان چه مدت است وجود دارد و چند عضو فعال دارد؟
آشام پارسی: سازمان ما از سال ۲۰۰۱ با تشکیل یک گروه اینترنتی به نام “رنگین کمان“ بنیان نهاده شد و در سال ۲۰۰۴ با نام “سازمان همجنسگرایان ایرانی“ در نروژ و در سال ۲۰۰۶ به نام “سازمان دگرباشان جنسی ایرانی“ در تورنتو ثبت شد. در حال حاضر بدلیل شرایطی که ما داریم، عضو رسمی نداریم، ولی با حدود ۵۰۰۰ نفر در ارتباط هستیم که اکثر آنها در ایران هستند.
دویچه وله: و از چه طریق با شما در ارتباط هستند؟
آشام پارسی: از طریق اینترنت.
دویچه وله: کار این سازمان چیست؟
آشام پارسی: سازمان ما یک سازمان حقوق بشری است که برای دگرباشان جنسی ایرانی فعالیت می‌کند، یعنی برای همجنسگرایان، دوجنسگرایان و دگرجنس‌گونه‌گان؛ مسائل حقوقی آنها را پیگیری می‌کند، مسائل پناهندگی آنها را، اگر لازم داشته باشند، پیگیری می‌کند و در رفع هموفوبیا، یعنی اندیشه‌های نادرستی که نسبت به همجنسگرایان در جامعه وجود دارد، تلاش می‌کند.
دویچه وله: رییس جمهور احمدی‌نژاد در سفرشان به امریکا در هفته پیش گفتند که در ایران ما همجنسگرا نداریم. وقتی شما این را شنیدید چه فکری کردید؟
آشام پارسی: ما معتقدیم که این یک اعلام موضع شدید دولت نسبت به همجنسگرایان است. مسلما آقای احمدی‌نژاد که رییس جمهور کشور هستند از آمار و ارقام کشور مطلع‌اند و این دال بر بی‌اطلاعی‌شان از وجود این قشر در جامعه نیست. این موضعی است که وقتی که می‌گویند ما همجنسگرا نداریم، یعنی ما تمایل نداریم که هیچ گونه حقوقی برای آنها قائل شویم و اینها انقدر بی‌حقوق هستند که عملا وجود ندارند. ما معتقدیم که دولتهای اروپایی باید امروزه بدانند که دولت جمهوری اسلامی هیچ حق و حقوقی برای دگرباشان قائل نیست و نمی‌توانند به بهانه امن بودن ایران و نداشتن مشکل، همجنسگرایان را به ایران بازپس بفرستند.
دویچه وله: می‌توانید برای ما برخی از مشکلهایی که دگرباشان جنسی در ایران با آن روبرو هستند، بربشمرید؟
آشام پارسی: من فکر می‌کنم که بهترین کار این است که من راجع به مسائل اجتماعی صحبت کنم. مشکل عمده‌ای که فعلا همجنسگرایان و در کل دگرباشان در ایران دارند با جامعه است، با هموفوبیاست. مردم اطلاع ندارند که همجنسگرایان چه کسانی هستند. با برداشتهای قبلی خودشان که اکثرا نادرست است به آنها نگاه می‌کنند و یک جو بسیار خطرناکی را برای دگرباشان جنسی در ایران بوجود می‌آورند. تصور کنید که آنان در ایران ۲۴ ساعته یک ماسک روی صورتشان گذاشته‌اند و دارند زندگی می‌کنند، یک زندگی زیرزمینی. به نظر من هیچ کس دوست ندارد که همچنین زندگی‌ای را داشته باشد. باید به حق و حقوق همه احترام بگذاریم و حقوق بشر متعلق به همه است. خصوصا خانواده‌ها باید از بچه‌هایشان حمایت کنند، نه اینکه آنها را طرد کنند و دامن بزنند به این مشکلات بچه‌ها.
دویچه وله: اگر بخواهید به اختصار تصحیحی بکنید در برداشتی که از دگرباشان جنسی وجود دارد، چه توضیحی می‌دهید؟
آشام پارسی: گرایش جنسی انتخابی نیست. همان طور که شما با گرایش دگرجنسگرایانه به دنیا آمده‌اید و علاقه به جنس مخالف دارید، یک عده انسان هم با گرایشی به دنیا می‌آیند که علاقه به همجنس خودشان دارند. این کاملا طبیعی است و چیز اکتسابی‌ای نیست.