در گزارش ۳۹ صفحه‌ای عفو بین‌الملل آمده است که بیمارستان‌های سوریه به مراکزی برای سرکوب مردم تبدیل شده‌اند. به گفته تهیه کنندگان این گزارش، بشار اسد می‌خواهد به این وسیله مقاومت مخالفان  خود را درهم شکند.

یک پسر ۲۸ ساله سوری که دو هفته‌ در یکی از بیمارستان‌های دولتی بستری بوده نحوه برخورد پزشک "معالج" را این طور تصویر کرده است: «من زخم پای تو را تمیز نمی‌کنم. می‌گذارم چرک کند و بعد پایت را قطع می‌کنم.» او به سازمان عفو‌بین‌الملل گفته است که اقامت‌اش در بیمارستان می‌توانست به قیمت جان‌اش تمام شود.

این جوان که خود را جمیل معرفی کرده، در شهر حمص مورد  اصابت گلوله قرار گرفته و از بخت بد آمبولانسی او را به بیمارستان ارتشی برده است. در بیمارستان ابتدا کتک مفصلی از نیروهای پلیس شخصی خورده و بعد نوبت به پزشک یاد شده رسیده است تا او را بطور جدی بترساند.

پزشک مزبور بالاخره پای جمیل را باندپیچی موقت کرده ولی بعد از آن، دیگر هیچ رسیدگی به او نکرده است. پرستارها و سایر پزشکان هم دائما او را تهدید کرده‌اند که پایش را قطع خواهند کرد. بعد از دوهفته که جمیل از بیمارستان نجات پیدا می‌کند، زخم پایش کرم گذاشته بود. جمیل به سازمان عفو بین‌الملل گفته است که یک داروخانه‌چی آشنا به وی آنتی‌بیوتیک و مواد ضدعفونی داده است.

مردم جرات بیمارستان رفتن ندارند

بنا به گفته یک جراح مردم ترجیح می‌دهند در صورت زخمی شدن در خانه‌ خود جان دهند تا به بیمارستان منتقل شوند. او به عفوبین‌الملل گفته است که مردم اعتماد خود را به کارکنان بیمارستان‌ها از دست داده‌اند. این پزشک که پیش از این در بیمارستان دولتی شهر حمص کار می‌کرده حالا پناهنده عربستان سعودی است.

او به "اشپیگل ‌آنلاین" گفته است: «اوایل پاییز بود که چند نفر زخمی را به بیمارستان آوردند. یک جوان ۱۵ ساله هم در میان‌شان بود که پایش گلوله خورده بود. ما می‌خواستیم ابتدا به کسانی که حال‌شان وخیم‌تر است برسیم که ناگهان صدای فریاد جوان به گوشمان رسید. یکی از پرسنل بیمارستان به شدت بر زخم پای او می‌کوبید.»

این پزشک تلاش می‌کند کاری کند که پرسنل یاد شده دیگر در بخش اورژانس بیمارستان کار نکند. فرد مزبور از این پزشک شکایت می‌کند و او را به ماموران امنیتی لو می‌دهد: « بعد از ‌آن بارها مرا به بازجویی بردند. خیلی از همکارانم هم به این‌گونه بازجویی‌ها فراخوانده شده بودند. بعضی از آن‌ها هرگز از بازجویی برنگشتند.»

این پزشک حتی در مهاجرت هم نگران امنیت خود است و گفته است که «اگر آن‌ها بفهمند که من با عفو بین‌الملل حرف زده‌ام، دیگر زنده نخواهم ماند.»

او درباره شرایط غیرانسانی حاکم بر بیمارستان‌ها گفته است که یک بار هنگام جراحی، ماموران امنیتی به اتاق عمل هجوم آورده و فردی را که از ناحیه سر گلوله خورده بود و حال خطرناکی داشت با خود بردند. به گفته او خیلی از سوری‌ها این‌قدر ترسیده‌اند که تلاش می‌کنند به هیچ عنوان به بیمارستان منتقل نشوند.

دستگیری پزشکان و داروخانه‌چی‌ها

بنا بر گزارش عفو‌بین‌الملل در دست کم ۴ بیمارستان در شهرهای حمص، بانیاس و تلکلاخ زخمی‌ها را شکنجه کرده‌اند. سازمان حقوق بشر سوریه از نیمه سپتامبر تاکنون، ۲۵ مورد دستگیری پزشکان بیمارستان  و کارکنان داروخانه‌‌ها را گزارش کرده است. این افراد تنها به کمک زخمی‌ها شتافته‌اند.

در این گزارش آمده است که در بسیاری شهرها مامواران امنیتی به بیمارستان‌ها می‌ریزند و پرسنلی را که زخمی‌ها را درمان می‌کنند، با خود می‌برند. از جمله دستگیر شدگان محمد فاتح حلاوا، رئيس بیمارستان خصوصی در شهر کفربطنا است.

آخرین آمار سازمان‌های حقوق بشری حاکی از ۳۰۰۰ کشته در جریان خشونت‌های دولتی علیه مخالفان در سوریه است.

NK/SI