عفو بینالملل: ۲۰۰۹ سال شانسهای از دست رفته
۱۳۸۸ آذر ۱۸, چهارشنبهمونیکا لوکه، دبیرکل سازمان عفو بینالملل، روز چهارشنبه (۹ دسامبر)، در برابر روزنامهنگاران در برلین، به سیاست اتحادیهی اروپا در قبال پناهجویان و تاثیرات «جنگ علیه ترور» انتقاد کرد. وی رفتار کشورهای اتحادیهی اروپا در مقابل پناهجویان را سیاستی مبتنی بر تفکیک و جداسازی ارزیابی کرد.
جمهوری اسلامی: ترور علیه مردم خود
خانم لوکه ضمن اشاره به پابرجایی اردوگاه گوانتانامو گفت که در این اردوگاه هنوز ۲۱۱ تن زندانی هستند. وی افزون بر آن از پیگرد خشن اقلیت کولیهای روما در کشورهای اروپایی چون مجارستان و ایتالیا به سختی انتقاد کرد. دبیرکل سازمان عفو بینالملل همچنین سیاست دولتهایی چون جمهوری اسلامی ایران و کنگو را «ترور علیه مردم خود» نامید.
خانم لوکه بستن اردوگاه گوانتانامو و پذیرش زندانیان این اردوگاه توسط آلمان و دیگر کشورهای اتحادیهی اروپا را «ادای دینی برای صلح جهانی» نامید. وی گفت که موضوع بر سر ۵۰ زندانی است که از نظر حقوقی مدرکی علیه آنان وجود ندارد و به دلیل ترس از پیگرد دولتی، امکان بازگشت به میهنشان را ندارند. لوکه اردوگاه گوانتانامو را «نماد پیکاری انسانستیزانه علیه ترور» نامید.
دبیرکل سازمان عفو بینالملل، اتحادیهی اروپا را متهم کرد که اخیرا با تصویب برنامهی استکهلم، این شانس را از دست دادند که «سیاستی مدرن و سازگار با حقوق بشر برای مهاجران و پناهجویان» تصویب کنند.
وضعیت وخیم مهاجران در حوزهی مدیترانه
خانم لوکه از کمبود اتفاق نظر در میان کشورهای اتحادیهی اروپا انتقاد کرد و گفت که این کشورها متقابلا پناهجویانی را که پاسخ مثبت گرفتهاند به رسمیت نمیشناسند. وی «وضعیت حوزهی مدیترانه» را وخیم توصیف کرد و گفت، سیاست اتحادیهی اروپا در قبال موج مهاجرت از شمال آفریقا نادرست است.
دبیر کل سازمان عفو بینالملل در مورد استراتژی تازهی آمریکا در افغانستان مبنی بر گسیل ۳۰ هزار سرباز دیگر به این کشور گفت: «امنیت در هندوکش تنها از طریق استوار کردن ساختارهای حکومت قانون دستیافتنی است». مونیکا لوکه همچنین وظیفهی دولت افغانستان را برای رعایت بیشتر حقوق بشر یادآور شد.
BM/BB