بررسی نظمی که پس از خروج نیروهای بین‌المللی باید بر افغانستان حاکم شود، از جمله موارد دیگری است که در دستور کار "شورای صلح" افغانستان گنجانده شده است. شورای صلح قرار بود آخر آوریل برگزار شود، اما ابتدا به آخر ماه مه و سپس به دوم تا چهارم ژوئن منتقل شد.

مریم صافی، استاد رشته علوم سیاسی دانشگاه کابل، به خبرنگاران خارجی گفته است: «هدف تنها یافتن راهی برای برخورد درست با شورشیان است. اما آشتی با طالبان، مشروط به گفت‌وگو با سه فراکسیون مهم بنیادگرایان اسلامی در حال جنگ است».

سه گروه مهم شورشی

شورشیان اسلام‌گرای افغانستان در سه گروه عمده گرد آمده‌اند. اولین و خطرناک‌ترین گروه را کسانی تشکیل می‌دهند که همچنان به ملاعمر وفادار مانده‌اند. شبکه حقانی و طرفداران گلبدین حکمتیار دو گروه دیگر را تشکیل می‌دهند.

ملاعمر، رهبر طالبان، ظاهرا پس از ترک افغانستان، در کویته پاکستان پنهان شده که در مرز ایران قرار دارد. او سال‌ها امکان اقامت و ایجاد اردوگاه‌های آموزش عملیات چریکی را به اسامه بن‌لادن رهبر القاعده داده بود و به همین دلیل با شدت و جدیت بیشتری تحت تعقیب نیروهای بین‌المللی است.

جلال‌الدین حقانی، رئیس شبکه حقانی، مثل ملاعمر در سال‌های دهه ۸۰ میلادی علیه حضور نظامی اتحاد جماهیر شوروی پیشین در افغانستان می‌جنگید. به گزارش خبرگزاری‌ها، وی اکنون در منطقه کوهستانی وزیرستان مستقر شده که میان افغانستان و پاکستان قرار دارد و هیچیک از دولت‌ها، بر آن کنترل موثر ندارند.

سومین گروه را طرفداران گلبدین حکمتیار تشکیل می‌دهند. حکمتیار از جنگ‌سالاران پرنفوذ افغانستان، به صورت غیرمنظم با طالبان در ارتباط است. او که کوچکترین گروه شورشیان را در اختیار دارد، تاکنون بارها با دولت مرکزی افغانستان مذاکره کرده است.

کارشکنی پاکستان

به گفته مریم صافی، تنها نمایندگان گروه حکمتیار در شورای صلح حضور خواهند داشت و از نمایندگان دو گروه دیگر، کسی در آن شرکت ندارد. ماه‌ها تلاش حامد کرزای برای شرکت‌دادن نمایندگان هر سه فراکسیون شورشیان بی‌ثمر ماند.

در ماه فوریه امسال، سازمان امنیت پاکستان ملا برادر، مرد شماره دو تشکیلات ملاعمر را دستگیر کرد. در افغانستان گمانه‌زنی می‌شود که پاکستان با این اقدام می‌خواست مانع از نزدیکی ملاعمر به دولت مرکزی شود. ملا برادر، پیش از دستگیری، با دولت مرکزی افغانستان تماس‌هایی برقرار کرده بود.

به گفته ورید صافی، استاد رشته حقوق دانشگاه کابل، در شورای صلح کابل، افراد کافی برای مذاکره وجود ندارند و تا زمانی که طالبان در این مذاکرات حضور ندارند، در راه آشتی ملی توفیقی حاصل نخواهد شد. این استاد دانشگاه معتقد است که اگر قرار بود طالبان در مذاکرات حضور یابند، ابتدا باید اسامی آن‌ها از لیست ترور بین‌المللی حذف می‌شد.

JT/BB