۱۱ مارس سال ۲۰۱۱ میلادی یکی از تلخ‌ترین روزها در تاریخ کشور ژاپن بود. در این روز زمین‌لرزه‌ای شمال شرق ژاپن را لرزاند و حادثه‌ای را رقم زد که پس از فاجعه اتمی چرنوبیل، بدترین حادثه اتمی جهان بود.

امواج پرقدرت سونامی که پس از وقوع زلزله‌ سواحل جزیره ژاپن را درنوردیدند، یک نیروگاه اتمی را تخریب کردند و در ۳ رآکتور نیروگاه اتمی فوکوشیما «ذوب هسته‌ای» رخ داد. نخست‌وزیر وقت ژاپن این فاجعه را پس از پایان جنگ جهانی دوم، «بدترین و سخت‌ترین بحران ژاپن» نامید.

اکنون ۴ سال از آن زمین‌لرزه می‌گذرد. اما هنوز پیامدهای زمین‌لرزه، سونامی و فاجعه اتمی از میان شهروندان پیشین شمال شرق ژاپن قربانی می‌گیرد.

بر پایه‌ی گزارشی که روز سه شنبه (۱۰ مارس) در روزنامه‌ی «توکیو شیمبون» به چاپ رسیده‌، شمار قربانیان از ماه مارس گذشته تاکنون ۱۸ درصد افزایش یافته و به یک‌هزار و ۲۳۲ تن رسیده است.

این روزنامه در گزارش خود می‌افزاید، درحالی که فاجعه‌ی اتمی که در پی سونامی به وقوع پیوست به خودی خود و به طور مستقیم هیچ قربانی‌ای نگرفت، اما شرایط سخت زندگی مردمی که در سرپناه‌های موقت اسکان داده‌شدند و تاثیر آن بر روی سلامتی‌ آن‌ها به گونه‌ای است که روز به روز بر شمار قربانیان غیرمستقیم فاجعه‌ی فوکوشیما افزوده می‌شود.

شماری از شهروندان ژاپنی هم که به اجبار محل زندگی خود را از ترس تشعشعات اتمی ترک کرده‌اند، دست به خودکشی زده‌اند.

۱۲۰ هزار بی‌خانمان

با گذشت ۴ سال از فاجعه‌ی اتمی فوکوشیما ۱۲۰ هزار شهروند این منطقه به دلیل خطر بالای تشعشعات اتمی اجازه‌ی بازگشت به محل سکونت پیشین خود را ندارند. روزنامه «توکیو شیمبون» می‌نویسد، بازسازی مناطق تخریب‌شده توسط سونامی در شمال شرق ژاپن به کندی پیش می‌رود.

امواج پرقدرت سونامی سال ۲۰۱۱ تقریبا ۱۹ هزار ساکن مناطق شمال شرقی ژاپن را با خود به کام مرگ فروبرد.
بر پایه‌ی گزارش روزنامه ژاپنی، در ۴ سال گذشته نیز در مجموع ۳۲۰۰ تن از کسانی که به خانه‌های موقت منتقل شدند، در اثر پیامدهای «طولانی شدن اسکان موقت» جان داده‌اند.