مجموعه‌ای بزرگ از انجمن‌ها و اتحادیه‌های مدنی آلمان روز جمعه سوم ژوئیه در بیانیه‌ای فراخوان داده‌اند: «آلمان می‌تواند و باید عده بسیار زیادی از پناهجویان را بپذیرد». این مجموعه شامل فدراسیون اتحادیه‌های کارگری آلمان، «سازندگان رسانه‌های جدید آلمان» و نهادها و سازمان‌هایی می‌شود که در زمینه رسیدگی به امور پناهجویان و جذب آنان در سطح کشوری و ایالتی فعالیت می‌کنند.

 آنها می‌گویند تعداد زیادی از اقامتگاه‌های پناهندگان در کشور خالی مانده‌اند و بسیاری از آنها را می‌توان دوباره احیا کرد. از این مهم‌تر این که پنج سال پس از تابستانی که سیلی از مهاجران وارد آلمان شد، روشن شده است که آنها به خوبی جذب جامعه میزبان شده‌اند. 

بر اساس آماری که این مجموعه در اختیار روزنامه زوددویچه قرار داده است، ۸۵ درصد پناهندگان آن دوره کلاس زبان را گذرانده‌اند. در آغاز ماه مارس سال جاری میلادی از هر دو پناهنده، یکی شاغل بوده است. در هر دوره شروع درس دانشگاهی (ترم) چندین هزار پناهنده در مدارس عالی و دانشگاه‌های این کشور ثبت‌نام می‌کنند.  

این سازمان‌ها و انجمن‌ها می‌گویند پذیرش پناهجویان از بسیاری جهات یک موفقیت بوده است. گونتر بورکهاردت مدیر سازمان پرو آزول (Pro Asyl) می‌گوید که آنها می‌خواهند پیش از برگزاری مراسم پنج سالگی تابستانی که در آن آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان مرزهای این کشور را بر روی انبوهی از پناهجویان باز کرد، روایتی دیگر را بازگو کنند. روایتی مخالف آنچه این دوره را منفی به تصویر می‌کشد. 

لزوم سهولت‌بخشیدن به جذب سریع پناهجویان در جامعه

در آستانه ستپامبر سال ۲۰۱۵ صدراعظم آلمان با توجه به  شمار بالای پناهجویانی که در کشورهای جنوبی اروپا یا پشت مرزهای کشورهای بالکان جمع شده بودند مرزهای آلمان را گشود و در مورد سامان‌دادن به این شمار بالای پناهجو، اعلام کرد: «ما موفق می‌شویم». به این ترتیب شمار بالایی از پناهجویان که در مجارستان و برخی دیگر از کشورهای جنوبی و مرکزی اروپا راه پیش و پس نداشتند به سوی آلمان و کشورهای اسکاندیناوی روانه شدند، اقدامی که به شکل استثنا صورت گرفت.

با این کار شمار درخواست‌های پناهندگی در آلمان به شکلی انفجارآمیز افزایش یافت و در نقطه اوج خود در سال ۲۰۱۶ به رقم ۷۴۵ هزار و ۵۴۵ مورد رسید. پس از بستن مرزهایی که در مسیر کشورهای حوزه بالکان قرار داشتند، از عده پناهجویانی که خود را به آلمان رساندند نیز  به شکل قابل توجهی کم شد.

 نهادهای امضاکننده بیانیه هشدار می‌دهند که وضع در اغلب کشورهایی که پناهجویان از آنها فرار کرده‌اند تغییری نکرده است و نمی‌توان متقاضیان پناهندگی از کشورهایی مانند عراق و افغانستان را به کشورشان بازگرداند. آنها توصیه می‌کنند به جای این کار بهتر است از همان روز اول روی جذب آنان به جامعه سرمایه‌گذاری کرد. به عقیده امضاکنندگان بیانیه، آلمانی‌ها نشان داده‌اند که توانایی این کار را دارند، اما تصمیمات سیاسی در سال‌های اخیر اقدام آنها  این راستا را دشوار و محدود کرده است. 

در بیانیه از دولت خواسته شده است که پناهجویان را به سرعت در میان شهرها و بخش‌ها شهرها تقسیم کند تا در تماس مستقیم با جامعه قرار گیرند و زندگی عادی و انتگره آنها سرعت یابد. در حال حاضر متقاضیانی که هنوز برای پرونده آنها تصمیم‌گیری نشده یا تقاضای آنها رد شده است، برای مدت ۱۸ ماه در اقامتگاه‌های جمعی نگهداری می‌شوند. برای خانواده‌ها این مدت شش ماه است، شش ماهی که فرزندان آنها امکان رفتن به مدرسه ندارند.