بیست و پنجم ژوئن، شرکت آلمانی آس جی ال کربن ، با این استدلال که حضور در بورس نیویورک به صرفه نیست، سهام خود را از این بورس بیرون می‌کشند. یک ماه پیش نیز، شرکت آلمانی آلتانا پرونده خود را پس از ۵ سال حضور در وال استریت بست. در آغاز ماه جاری، شرکت سویسی کاریابی Adecco بورس آمریکا را ترک کرد.

Axel Schafmeisterسخنگوی شرکت آدکو درباره دلایل خروج شرکت‌های خارجی از بورس نیویورک می‌گوید: «علاقه سرمایه گذاران آمریکائی کم نشده بلکه افزایش هم یافته است. ۲۵ درصد اوراق سهام را سرمایه گذاران آمریکائی حفظ می‌کنند. همزمان با آن، حجم معاملات در بورس نیویورک کم شده است. این بدان معنی است که سرمایه گذاران آمریکائی اجبارا زیر پوشش بورس نیویورک نمی‌مانند. آنها به خرید سهام در لندن، پاریس یا زوریخ روی آورده‌اند.»

حتی شرکت‌های دانون و خطوط هوائی بریتانیا نیز قصد دارند سهام خود را از وال استریت بیرون بکشند. این تحولات، بزرگترین مرکز تجارت جهانی را به لرزه در آورده است. آیا نیویورک نقش محوری خود را در بازار سرمایه جهانی می‌بازد؟

Nancy Mac Lernon برای گروهی از واسطه‌های شرکت‌های خارجی در واشنگتن کار می‌کند. به اعتقاد او، در بازارهای جهانی شده ، دیگر برای شرکت‌ها، این که سهامشان در کجا عرضه شود، اهمیتی ندارد.

وی اشاره می‌کند: «مرکز نظارت بر بورس ایالات متحده به تازگی خروج شرکت‌های خارجی را از بورس نیویورک تسهیل کرد. بعضی از شرکت‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که هزینه ماندن در بورس نیویورک سنگین تر از سود آن است. علاوه بر این، در بازار سرمایه جهانی شده امروز، سرمایه گذاران می‌توانند صرفنظر از این که شرکت‌های عرضه کننده سهام در کجا فعالیت دارند، هرجا بخواهند سهام آنها را بخرند.»

سخت گیری آمریکائی‌ها در زمینه تنظیم امور بورس، هزینه سنگین وکلا و حسابرسان ز مهمترین دلایل فرار بسیاری از شرکت‌های خارجی از بورس نیویورک است. علاوه بر آن، تدابیر امنیتی شدید پس از وقایع یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱ سبب شده است که بازرگانان هنگام سفر احساس کنند که با آنان خوب برخورد نمی‌شود.

نگرانی از انفجار مالی نیویورک، اکنون زنگ خطر را در گوش سیاستمداران نیز به صدا در آورده است. وزارت اقتصاد، نهادی با نام «سرمایه گذاری در آمریکا» ایجاد کرده است. شهردار نیویورک نیز، به موسسه مک کنزی ماموریت داده است تا موضوع توانائی رقابت شهرش را مورد بررسی قرار دهد.

علاوه بر این، سناتور چارلز شومر در جست و جوی متحدانی برای تعدیل مقررات تنظیم بورس است. نانسی مک لرنون در این مورد توضیح می‌دهد: «آمریکائی‌ها متوجه می‌شوند که شرکت‌ها دیگر به سادگی به اینجا نمی‌آیند. آنها باید تکان بخورند. رقبای زیادی وجود دارند و آمریکا باید فضائی ایجاد کند که شرکت‌ها به صرف آن که کنسرن مادرشان در خارج است، احساس زیان نکنند.»

رقابت برای قلب کاپیتالیسم جهانی سخت تر شده است. حتی رئیس سیتی گروپ به تازگی دستور اخراج ۱۷ هزار نفر از کارکنان این گروه و انتقال ۹ هزار فرصت شغلی به خارج را صادر کرد. بانک‌ها در وال استریت رقبای تازه‌ای می‌یابند. باد تند ناشی از جهانی گردانی سرمایه، بر وال استریت می‌وزد.

Jens Korte