فعالان زن ایرانی و خارجی: جان نسرین ستوده در خطر است
۱۳۹۹ مهر ۹, چهارشنبهبیش از ۲۲۰ نفر از پژوهشگران، استادان دانشگاه، سیاستمداران، هنرمندان، روزنامهنگاران و فعالان حقوق زنان از ایران و اروپا و آمریکا تا افریقا و آسیا با نوشتن یک نامه سرگشاده توجه سیاستمداران را به وضعیت خطیر سلامتی نسرین ستوده جلب کردهاند.
این نامه که به امضای چهرههای سرشناسی از سراسر دنیا رسیده است با توصیف وضعیت کنونی نسرین ستوده، وکیل زندانی، خواهان پاسخگویی مقامات جمهوری اسلامی ایران در این باره شده و نیز از سیاستمداران خواسته تا "از هر طریق ممکن و از هر راه" از جمهوری اسلامی بخواهند تا به حبس بیماران از جمله نسرین ستوده پایان دهد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
نسرین ستوده وکیل زندانی پس از ۴۶ روز اعتصاب غذا به دلیل مشکل قلبی به بیمارستان منتقل شد اما علیرغم بدی حالش پس از چند روز دوباره به زندان برده شد. او در حال حاضر اعتصاب غذایش را شکسته اما همچنان نیازمند مراقبتهای پزشکی است.
خانم ستوده پس از شکستن اعتصاب غذایش در نامهای نوشت: «شاید مشخصترین نتیجه این اعتصاب نشان دادن این واقعیت بود که دستگاه قضایی ایران تا چه حد آمادگی دارد برای نقض قانون تا پای جانِ شهرونداناش بایستد.»
او هچنین از کسانی که در مدت اعتصاب از او حمایت و پشتیبانی کردهاند سپاسگزاری کرد، از جمله از شورای ملی وکلای فرانسه و رییس کانون وکلای مرکز و اعضای هیأت مدیره کانون وکلا در ایران.
ستوده در پایان نامهاش تصریح کرده: «من بار دیگر بر خواستههای قانونی اعتصاب کنندگان، بر اجرای قانون مصوب مجلس و آزادی زندانیان سیاسی تاکید نموده و یادآوری مینمایم دستگاه قضا مسئول مطلق اجرای قانون کاهش مجازات تعزیری است.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
فعالان زنان در نامه خود نوشتهاند: «حکومت ايران، زندانیان سیاسی را در شرايط نامناسب تحت حبس نگهداشته و آشکارا در معرض خطر مرگ قرار داده است. هدف اعتصاب غذای نسرین ستوده، در ادامه اعتصاب ها و اعتراضات ديگر محبوسان، نجات زندانیان سیاسی از این خطرات است.»
ژانت آفاری، شهلا شفیق، نیره توحیدی، منیره برادران، نیلوفر بیضایی، ناهید نصرت، پروین اردلان و فرح کریمی (سناتور هلند) از جمله ایرانیانی هستند که این نامه را امضا کردهاند.
از آلمان کلودیا روت، نایب رییس مجلس آلمان از حزب سبزها، لاله آکگون نماینده پارلمان، یوتا ابلینگ، شهردار فرانکفورت و آلیس شوارتزر سردبیر مجله فمینیستی اما جزو امضاکنندگان این نامه هستند.